Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Εδώ Ραμπάτ
-------------------


Σάλος μετά την αυτοκτονία 16χρονης που την ανάγκασαν να παντρευτεί το
βιαστή της





Μια κοπέλα 16 ετών έθεσε τέλος στη ζωή της επειδή την υποχρέωσαν να
παντρευτεί τον άνδρα που την είχε βιάσει, ώστε ο τελευταίος να
γλιτώσει τη φυλακή.

Η Αμίνα Αλ Φιλάλι αυτοκτόνησε πίνοντας ποντικοφάρμακο στο Λαράς,
μια κοινότητα κοντά στην Ταγγέρη, καθώς είχε βρεθεί σε απόγνωση αφού
αναγκάστηκε να παντρευτεί το βιαστή της, όπως είπε η Φούζια Ασούλι, η
πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δημοκρατικής Ένωσης για τα Δικαιώματα των
Γυναικών.

Με το γάμο, ο βιαστής της 16χρονης γλίτωσε την καταδίκη του από τα
δικαστήρια. Με βάση το άρθρο 475 του ποινικού κώδικα του Μαρόκου εάν
το θύμα και ο δράστης παντρευτούν δεν υφίσταται βιασμός. Η Ασούλι
εξέφρασε τη θλίψη της που ο νόμος προασπίζεται "την οικογένεια και τα
ήθη αλλά δεν υπολογίζει τα δικαιώματα της γυναίκας".

Ο γάμος οριστικοποιήθηκε από "οικογενειακό δικαστήριο" της Λαράς
αφού οι δύο οικογένειες, του βιαστή και της Αμίνα, συμφιλιώθηκαν πριν
από έξι μήνες. Η κοπέλα ήταν ανήλικη και για το λόγο αυτό βρισκόταν
υπό την κηδεμονία του πατέρα της που αποφάσιζε για λογαριασμό της.

Με βάση τη νομοθεσία, ο βιασμός τιμωρείται με φυλάκιση 5-10 ετών.
Αν το θύμα είναι ανήλικο, η ποινή μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 20
χρόνια. Σε πολλές κοινωνίες, ιδίως σε αραβικές χώρες όπου τηρούνται
αυστηρά τα παραδοσιακά έθιμα, θεωρείται ατίμωση όλης της οικογένειας
αν μια γυναίκα χάσει την παρθενιά της χωρίς να έχει παντρευτεί. Είναι
συνηθισμένο φαινόμενο οι οικογένειες να καταλήγουν σε κάποιο είδος
συμφωνίας μεταξύ τους ώστε τα θύματα να παντρεύονται τους βιαστές
τους.

Η κηδεία της άτυχης κοπέλας έγινε στο Λαράς, την ίδια ώρα που
περίπου 300 άτομα πραγματοποιούσαν καθιστική διαμαρτυρία έξω από το
δικαστήριο που επικύρωσε το γάμο της.

Η υπουργός Αλληλεγγύης, Γυναικείων και Οικογενειακών Θεμάτων,
Μπασίμα Χακάουι, η μοναδική γυναίκα μέλος της ισλαμικής κυβέρνησης του
Μαρόκου, παραδέχτηκε πάντως ότι υπάρχει "πραγματικό πρόβλημα" και
μιλώντας στη δημόσια τηλεόραση "ΙΙ Μ" πρότεινε να διεξαχθεί διάλογος
για την τροποποίηση του νόμου. Να σημειωθεί ότι το μεσημεριανό δελτίο
του καναλιού ήταν αφιερωμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου στο θέμα αυτό.

Η Νούζα Σκάλι, που είχε την ίδια θέση στην προηγούμενη κυβέρνηση,
δήλωσε σοκαρισμένη από την υπόθεση αυτή, που την χαρακτήρισε "μια
κραυγή της κοινωνίας". "Ο νόμος θεωρεί την ανήλικη βιασθείσα ως
εγκληματία, μολονότι είναι το θύμα της βίας", είπε η Σκάλι,
εκφράζοντας τη λύπη της γιατί δεν προστατεύονται οι ανήλικοι. "Πρέπει
να μεταρρυθμίσουμε τον ποινικό κώδικα ώστε να προσαρμοστεί με το νέο
σύνταγμα που απαγορεύει τη βία εναντίον των γυναικών και διασφαλίζει
την ισότητα των φύλων", πρόσθεσε.

Το δράμα της Αμίνα προκάλεσε τεράστια κινητοποίηση στην
μπλογκόσφαιρα και σε μέσα ενημέρωσης. Ένα αίτημα για την ακύρωση του
συγκεκριμένου άρθρου του ποινικού κώδικα, που κυκλοφόρησε στο
Ίντερνετ, συγκέντρωσε εκατοντάδες υπογραφές μέσα σε λίγες ώρες.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία