 |
|
|  |  |  |  Τούρκος βουλευτής κάλεσε την κυβέρνηση να τα απομακρύνει
Πυρηνικά οπλα διαθέτουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία
Αγκυρα
Οι πρόσφατες αποκαλύψεις της ιστοσελίδας "Wikileaks", μεταξύ άλλων επιβεβαίωσαν την παρουσία πυρηνικών όπλων στην Τουρκία, είπε ο βουλευτής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, πρέσβης ε.τ. Σουκρού Ελέκνταγ και κάλεσε την τουρκική κυβέρνηση να απομακρύνει τα πυρηνικά από τη χώρα, όπως έγινε, είπε, και στην περίπτωση της Ελλάδας.
Μιλώντας στην ολομέλεια της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, ο Ελέκνταγ είπε πως η ιστοσελίδα "Wikileaks", αποκάλυψε σημείωμα της αμερικανικής πρεσβείας στην Aγκυρα προς το αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών με ημερομηνία 12.11.2009, στο οποίο περιλαμβάνεται αναφορά του αμερικανού υφυπουργού εξωτερικών Φίλιπ Γκόρντον προς το γερμανό ομόλογό του, ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν πυρηνικά όπλα στη βάση Ιντζιρλικ στην Τουρκία.
Ο Ελέκνταγ είπε πως στο παρελθόν είχε αναφερθεί, με βάση τα στοιχεία του αμερικανικού Πενταγώνου, ότι στο Ιντζιρλίκ υπάρχουν 90 πυρηνικές βόμβες τύπου Β61.
Ο Tούρκος βουλευτής υπογράμμισε ότι οι εν λόγω πυρηνικές κεφαλές είχαν τοποθετηθεί στο πλαίσιο του Νατοϊκού σχεδιασμού, εναντίον του Συμφώνου Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης και ότι τη στιγμή που έχει εκλείψει το Σύμφωνο, δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν τα όπλα αυτά στην Τουρκία.
«Η Τουρκία για ποιο λόγο διατηρεί τα όπλα αυτά στα εδάφη της τη στιγμή που η Ελλάδα έχει απομακρύνει τα αντίστοιχα όπλα από τη βάση στον Aραξο» αναρωτήθηκε ο Ελέκνταγ και απευθυνόμενος στον Τούρκο υπουργό εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου είπε «διώξτε αμέσως τα όπλα αυτά, όπως έκανε η Ελλάδα».
Ο βουλευτής σημείωσε επίσης ότι «η απομάκρυνση των όπλων από την Τουρκία θα λυτρώσει το Ιράν και ορισμένες άλλες μεσανατολικές χώρες από την ανησυχία που αισθάνονται απέναντι στα όπλα αυτά τα οποία δεν ελέγχει η Τουρκία. Από την άλλη, αυτό θα έδινε στην Τουρκία τη δυνατότητα να αναλάβει πιο δραστήριο και δημιουργικό ρόλο στη διάσκεψη για την αποπυρηνικοποίηση της Μέσης Ανατολής που θα πραγματοποιηθεί το 2012».
Τον περασμένο Απρίλιο ο διεθνής και τουρκικός Τύπος είχαν αναφερθεί στην απόφαση της Ουάσιγκτον, να εξαιρεθούν τα πυρηνικά όπλα που βρίσκονται στην Τουρκία από τη διαδικασία απομάκρυνσης πυρηνικών όπλων από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Στις 5 Απριλίου 2010, ο πρέσβης ε.τ. Τανέρ Μπάϊτοκ, μιλώντας στην ιστοσελίδα της τουρκικής εφημερίδας "Χουριέτ" είχε υποστηρίξει ότι οι πυρηνικές κεφαλές δεν βρίσκονται στη βάση Ίντζιρλικ στα Aδανα, αλλά στην Κωνσταντινούπολη. «Δώδεκα εκατομμύρια άνθρωποι στην Κωνσταντινούπολη κάθονται πάνω σε πυρηνικές βόμβες. Σε περίπτωση έκρηξης, οι βόμβες αυτές είναι σε θέση να φέρουν τα πάνω κάτω στο Βόσπορο» είχε πει ο Μπάϊτοκ.
Ωστόσο, με δήλωσή του που είχε δημοσιευτεί στις 6 Απριλίου στην εφημερίδα "Μιλιέτ", είχε μιλήσει λίγο διαφορετικά, λέγοντας ότι τα όπλα δεν αποτελούν κίνδυνο, αφού «αποτελούνται από δύο τμήματα. Πρώτον το τμήμα συμβατικής βόμβας και δεύτερον η πυρηνική κεφαλή. Αυτά που έχουμε εμείς δεν περιλαμβάνουν πυρηνική κεφαλή».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
