 |
|
|  |  |  |  Απο διευθυντής φυλακών στον... δρόμο και άνεργος, λόγω..έρωτα
Παρίσι
Κατηγορίες απαγγέλθηκαν σε βάρος ενός διευθυντή φυλακής στη Γαλλία για την προνομιακή μεταχείριση που επεφύλαξε σε μια 22χρονη φυλακισμένη, με την οποία ήταν "ερωτευμένος" και η οποία είχε καταδικαστεί για το φόνο ενός νεαρού εβραίου το 2006, τον οποίο είχε γοητεύσει για να τον παρασύρει σε ενέδρα.
Ο διευθυντής των γυναικείων φυλακών των Βερσαλλιών (δυτικά του Παρισιού), ο Φλοράν Γκονκάλβ, 41 ετών, ο οποίος περιγράφεται από πηγή προσκείμενη στην έρευνα ως ένας "ερωτευμένος άνδρας", παύθηκε από τα καθήκοντά του.
Ο Γκονκάλβ διώκεται για "αθέμιτη παράδοση χρηματικού ποσού και απαγορευμένων αντικειμένων σε μια κρατούμενη και για αθέμιτη επικοινωνία με μια κρατούμενη" και αφέθηκε ελεύθερος υπό δικαστική επιτήρηση, γνωστοποίησαν στο Γαλλικό Πρακτορείο το υπουργείο Δικαιοσύνης και μια εκπρόσωπος της εισαγγελίας των Βερσαλλιών, επιβεβαιώνοντας σχετική πληροφορία της εφημερίδας Λε Παριζιάν.
Ο διευθυντής των φυλακών αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης τριών ετών.
Κατηγορείται ότι από το Δεκέμβριο του 2009 ως τον Οκτώβριο του 2010 είχε σεξουαλικές σχέσεις σε αντάλλαγμα για την προνομιακή μεταχείριση αυτής της 22χρονης φυλακισμένης, η οποία έχει καταδικασθεί σε κάθειρξη εννέα ετών επειδή χρησίμευσε ως δόλωμα για να παρασύρει τον Ιλάν Χαλιμί, ένα νεαρό εβραίο που σκοτώθηκε το 2006 από μια συμμορία αφού κρατήθηκε επί τρεις εβδομάδες.
Η ομάδα που διέπραξε το έγκλημα είχε επονομασθεί "η συμμορία των βαρβάρων".
Ο Γκονκάλβ παραδέχθηκε τα γεγονότα και τη σχέση που διατηρούσε με την φυλακισμένη, η οποία άλλαξε φυλακή το περασμένο φθινόπωρο επειδή πλησίαζε η ημερομηνία της εκδίκασης της έφεσής της.
Σε ηλικία 17 ετών, αυτή η ωραία ιρανικής καταγωγής μαθήτρια Λυκείου είχε χρησιμεύσει ως δόλωμα για να παρασυρθεί σε μια ενέδρα ο Ιλάν Χαλιμί, ένας πωλητής κινητών τηλεφώνων που απήχθη στο Παρίσι από τη "συμμορία των βαρβάρων", η οποία τον θεωρούσε πλούσιο επειδή ήταν εβραίος και ήθελε να αποσπάσει λύτρα.
Ο νεαρός, αφού βασανίσθηκε επί 24 ημέρες κρατούμενος σ' ένα λαϊκό προάστιο στο νότιο Παρίσι, βρέθηκε το Φεβρουάριο του 2006 γυμνός, ετοιμοθάνατος δίπλα σε μια σιδηροδρομική γραμμή. Υπέκυψε κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο.
Η υπόθεση είχε συγκινήσει όλη τη Γαλλία. Ο αρχηγός της συμμορίας, ο Γιουσούφ Φοφανά, δικάσθηκε μαζί με 26 συγκατηγορουμένους και καταδικάσθηκε τον Ιούλιο του 2009 σε ισόβια κάθειρξη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
