Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Βαλίτσες ετοιμάζουν δεκατρείς νέοι και νέες που θα μεταβούν για τρία χρόνια στη Γερμανία



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Πέπη Γιούλτση)

Βαλίτσες θα ετοιμάσουν το επόμενο χρονικό διάστημα δεκατρείς νέοι και νέες από το Λαγκαδά, ηλικίας 19 έως 25 ετών, οι οποίοι τα επόμενα τρία χρόνια θα μένουν στον γερμανικό δήμο Steglitz - Zehlendorf, όπου θα εργάζονται σε εταιρείες και επιχειρήσεις και ταυτόχρονα θα παρακολουθούν προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης.

Ο 19χρονος Γιώργος Κουγιουμουτζής θα σπουδάσει τεχνικός γαστρονομίας, ενώ η 25χρονη Αλεξάνδρα Τσιούτσιου θα εργάζεται σε κατάστημα εμπορίας και λιανικής πώλησης βιολογικών προϊόντων. Η Μαρία Αλμύρα 25 ετών έχει ήδη σπουδάσει ξενοδοχοϋπάλληλος και θα εργάζεται σε μια τουριστική επιχείρηση ενώ η Κατερίνα Αλεξιάδου είναι νοσοκόμα και έχει βρει δουλειά σε ιατρικό κέντρο.

"Είναι πολύ σημαντικό ότι μια εταιρεία με επέλεξε, μετά από συνέντευξη και θα έχω στο εξής την ευκαιρία να εργαστώ στο αντικείμενο των σπουδών μου" σχολιάζει η Μαρία Αλμύρα και δηλώνει αποφασισμένη καθώς, όπως λέει, δυστυχώς στην πατρίδα της δεν υπάρχει μέλλον. Για "εύκολη επιλογή" μιλά και η Αλεξάνδρα Τσιούτσιου που τονίζει "εδώ δεν υπάρχουν ευκαιρίες ενώ ο Γιώργος Κουγιουμουτζής όταν ρωτάται για το νεαρό της ηλικίας του και την απόφασή του να φύγει στη Γερμανία απαντά: "εγώ γεννήθηκα στη Γερμανία, οπότε και οι γονείς μου είδαν θετικά την απόφασή μου αυτή. Στην Ελλάδα δεν έχω τίποτε να κάνω ενώ εκεί θα πάρω το δίπλωμά μου, που είναι πολύ σημαντικό για μένα και μετά θα αποφασίσω τι θα κάνω στη συνέχεια, αν θα μείνω εκεί ή αν θα επιστρέψω...".

Και τα δεκατρία Ελληνόπουλα θα μένουν σε ξενώνα του γερμανικού δήμου, θα είναι όλα μαζί, ώστε να μην νιώθουν μοναξιά και θα έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε ένα πλήθος εκδηλώσεων, εκδρομών και επισκέψεων σε γερμανικές πόλεις προκειμένου να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Για κάθε έναν έχουν ήδη επιλεγεί ισάριθμοι συνομήλικοί τους, νέοι και νέες από τη Γερμανία, που θα βρίσκονται στη διάθεσή τους ώστε να τους ξεναγούν όπου χρειάζεται, να τους βοηθούν στην προσαρμογή, να τους συμβουλεύουν σε κάθε περίπτωση. Και αν κάποιοι νιώσουν νοσταλγία έχουν πάντα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τα δύο εισιτήρια που προσφέρονται δωρεάν κάθε χρόνο στον καθένα ώστε να επισκεφτούν τους δικούς τους στην Ελλάδα.

Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμά τους, τους επόμενους μήνες θα παρακολουθήσουν ταχύρυθμα μαθήματα γερμανικής γλώσσας για την απόκτηση του απαραίτητου πιστοποιητικού ενώ τα μαθήματα θα συνεχιστούν και όσο θα βρίσκονται στη Γερμανία.

Τις παραπάνω λεπτομέρειες εξετάζουν εδώ και καιρό οι Δήμοι Λαγκαδά και Steglitz - Zehlendorf, που δηλώνουν αποφασισμένοι για την επιτυχία του εγχειρήματος.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία