Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Γερμανία

Γενς Σπαν: ο ταλαντούχος γκέι  υφυπουργός Οικονομικών και οι φιλοδοξίες του



Βερολίνο - (Ανταπόκριση Φαίη Καραβίτη)

Τον Ιούλιο θα συμπληρώσει δώδεκα μήνες στο υπουργείο Οικονομικών, ως υφυπουργός του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Κι όμως, ο Γενς Σπαν μόνο για τα οικονομικά δεν θέλει να μιλάει. Στα 35 του, ο νεο-συντηρητικός, λαλίστατος ομοφυλόφιλος των Χριστιανοδημοκρατών έχει απασχολήσει τη δημοσιότητα και το κόμμα του πολύ περισσότερο από κάθε άλλο φιλόδοξο και ανερχόμενο στέλεχος. Και πολλοί στην CDU στοιχηματίζουν ήδη ότι θα τους απασχολήσει ακόμη περισσότερο στο μέλλον.

Στο κόμμα του είναι γνωστός ως ο «'Ανθρωπος-οδοστρωτήρας», όπως τον περιέγραψε η Sueddeutsche Zeitung ήδη το 2012, ή ως «Μίστερ Θάρρος». Και πράγματι, ήθελε σίγουρα αρκετό θάρρος για να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής ήδη στα 22, σε ένα χωριό 3.700 κατοίκων, κοντά στα γερμανοολανδικά σύνορα, όπου οι Χριστιανοδημοκράτες αισθάνονται πιο άνετα με το πρώτο παρά με το δεύτερο συνθετικό του ονόματός τους. Αν και η ομοφυλοφιλία του ήταν γνωστή, ο ίδιος μίλησε για πρώτη φορά ανοιχτά το 2013, εξηγώντας ότι δεν θέλει, ως πολιτικός, να αυτοπροσδιορίζεται από τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, αλλά από την ικανότητά του να δίνει λύσεις στα προβλήματα των πολιτών.

Την ίδια χρονιά, η 'Αγγελα Μέρκελ τον απογοήτευσε, όταν δεν τον επέλεξε για την θέση του υπουργού Υγείας, για την οποία προαλειφόταν καιρό, ως αρμόδιος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για τον αντίστοιχο τομέα. Δεν έμεινε πάντως στο περιθώριο. Αύξησε τις δημόσιες εμφανίσεις του, επενδύοντας στο «νέο πρόσωπο» των Χριστιανοδημοκρατών που έρχεται με φόρα να αντικαταστήσει το παλιό, φθαρμένο κομματικό κατεστημένο, ακόμη και την ίδια την Μέρκελ. Οι προθέσεις - και οι δυνατότητές του - κατέστησαν απολύτως σαφείς, όταν το 2014, για να εξασφαλίσει θέση στο προεδρείο της CDU, εκτόπισε τον υπουργό Υγείας και «χαϊδεμένο» συνεργάτη της Καγκελαρίου Χέρμαν Γκρέχε.

«Στην CDU, ως ομοφυλόφιλος, το πολύ να γίνεις πρωθυπουργός κρατιδίου», είχε πει πριν από λίγα χρόνια ένας παλιός Χριστιανοδημοκράτης. «Πρωθυπουργός κρατιδίου δεν είναι καθόλου άσχημα, αλλά πιστεύω ότι μπορείς να γίνεις και Kαγκελάριος», απάντησε ο Σπαν, οι φιλοδοξίες του οποίου λέγεται ότι ενοχλούν ήδη την αρχηγό του. Εξίσου άλλωστε θα πρέπει να την ενόχλησε και το βιβλίο που πρόλαβε να εκδώσει ήδη τον περασμένο Δεκέμβριο, με τίτλο «Στα ανοιχτά» και στο οποίο ασκεί δριμεία κριτική στην προσφυγική πολιτική της κυβέρνησης.

Το θέμα της μετανάστευσης και της ενσωμάτωσης των ξένων στην γερμανική κοινωνία έχει αναδειχθεί σε ένα από τα βασικά των δημόσιων παρεμβάσεών του, οι οποίες του εξασφάλισαν και το παρατσούκλι «Ο Χορστ Ζεεχόφερ της CDU». «Ακόμη αισθάνομαι άβολα όταν περπατώ χέρι-χέρι με τον φίλο μου στους δρόμους του Βερολίνου», είχε δηλώσει πολύ πριν ξεσπάσει η προσφυγική κρίση, ενώ έχει ταχθεί υπέρ της κατάργησης της μπούρκας για τους δημόσιους χώρους. Τώρα, δεν κρύβει ότι θεωρεί την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων μουσουλμάνων, οι οποίοι, όπως λέει, «έχουν μεγαλώσει σε κοινωνίες στις οποίες ο άνδρας μετράει περισσότερο από τη γυναίκα και ο αντισημιτισμός και η ομοφοβία ανήκουν στην καθημερινότητα» επικίνδυνη για την γερμανική κοινωνία. «Βιώνουμε μια διαταραχή του κράτους μας», γράφει στο βιβλίο του και κάνει λόγο για «βαθύ ρήγμα» στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα λόγω του προσφυγικού. Εξακολουθεί πάντως να αυτοπροσδιορίζεται ως «φιλελεύθερος», ακόμη και όταν μιλάει για «κακώς εννοούμενη ανοχή» ή όταν ζητάει περισσότερη «τάξη και ασφάλεια».

Οι θέσεις του φαίνεται να βρίσκουν ευρεία ανταπόκριση στην γερμανική κοινωνία. Σ' αυτό βοηθά σίγουρα και η άριστα ενορχηστρωμένη «επικοινωνιακή καταιγίδα» του, που τον έχει αναδείξει σε «σταρ των talk-show» της γερμανικής τηλεόρασης. Ο σύντροφός του Ντάνιελ Φούνκε, είναι δημοσιογράφος στο κοσμικό περιοδικό «Bunte», έκδοση του πανίσχυρου Ομίλου «Burda» και σίγουρα έχει βοηθήσει πολύ στην προώθηση της δημόσιας εικόνας του πολιτικού. Οι δυο τους, ζευγάρι από το 2013, πραγματοποιούν πολύ συχνά κοσμικές εμφανίσεις, ενώ στο διαμέρισμά τους, στην περιζήτητη, εναλλακτική περιοχή Prenzlauer Βerg του ανατολικού Βερολίνου, διοργανώνονται συχνά βραδιές με πολιτικούς, καλλιτέχνες και δημοσιογράφους.

Θα περίμενε κανείς ότι ο Γενς Σπαν θα συμβίωνε μάλλον δύσκολα με τον παραδοσιακό Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο υπουργείο Οικονομικών. Κι όμως, οι πληροφορίες θέλουν τον 73χρονο Χριστιανοδημοκράτη να απολαμβάνει την κριτική που ασκεί ο νεαρός στην Καγκελάριο για τους χειρισμούς της στο προσφυγικό. 'Αλλωστε την οικονομική πολιτική - στο εσωτερικό και στο εξωτερικό - την ασκεί ο ίδιος κι αυτό δεν αμφισβητείται. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε δηλώσεις του τον περασμένο Οκτώβριο , ο υφυπουργός του δεν δήλωσε τίποτε λιγότερο ή περισσότερο από όσα έλεγε τότε ο προϊστάμενός του.

Ο «ταραχοποιός» Σπαν γνωρίζει τα όριά του, λένε στο κόμμα του. Όπως ακριβώς γνωρίζει και ότι για να έχει ελπίδες για κάτι περισσότερο, πρέπει προηγουμένως η Μέρκελ να αποτύχει.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία