Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο ΟΗΕ ζητάει το ποσό-ρεκόρ των 22,2 δισ δολαρίων για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανθρωπιστικής κρίσης

Χαμός στον Κόσμο!



Λονδίνο.-

Τα Ηνωμένα Έθνη ζητούν το ποσό ρεκόρ των 22,2 δισ δολαρίων για να διαθέσουν στα προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας τον ερχόμενο χρόνο και για να καλύψουν με αυτά τις ανάγκες 93 εκατομμυρίων πληγέντων από πολέμους και φυσικές καταστροφές σε 33 χώρες, δήλωσε  ο επικεφαλής των ανθρωπιστικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ, Στίβεν Ο' Μπράιαν.

"Αυτό αντανακλά το ύψος της ανθρωπιστικής ανάγκης στον κόσμο, το υψηλότερο μετά τον΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο", είπε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου και πρόσθεσε ότι το 80% των αναγκών προέρχεται από τις εμπόλεμες συγκρούσεις, όπως εκείνες στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη, στη Νιγηρία και στο Νότιο Σουδάν.

Πολλές χώρες, περιλαμβανομένων του Αφγανιστάν, του Μπουρούντι, της ΛΔ Κονγκό και της Σομαλίας ζητούν σχεδόν κάθε χρόνο, την τελευταία 25ετία, έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια και πολλοί άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με επιδείνωση της κρίσης μέσα στο 2017, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.

Το 2016, τα Ηνωμένα Έθνη ζήτησαν 22,1 δισ δολάρια, ενώ η αρχική τους έκκληση ήταν για 20,1 δισ. Όμως οι περιορισμένες δωρεές είχαν ως αποτέλεσμα την κάλυψη μόνο κατά 51% των αναγκών μέχρι τις 30 Νοεμβρίου.

Από το 2011, το απαιτούμενο ποσό του ΟΗΕ για να καλύψει τις ανάγκες αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης έχει σχεδόν τριπλασιαστεί.

"Δυστυχώς, με τις συνεχώς αυξανόμενες ανθρωπιστικές ανάγκες, διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα σε αυτό που πρέπει να γίνει για να σωθούν και να προστατευθούν περισσότεροι άνθρωποι σήμερα και σε αυτό το ποσό με το οποίο χρηματοδοτούνται οι αρμόδιες υπηρεσίες και στο οποίο μπορούν να έχουν πρόσβαση", γράφει ο Ο'Μπράιαν στην έκθεσή του.

Καθώς οι ανθρωπιστικές ανάγκες συνεχίζουν να αυξάνονται, οι εργαζόμενοι στις ανθρωπιστικές οργανώσεις αντιμετωπίζουν όλο και μεγαλύτερο κίνδυνο από στοχευμένες επιθέσεις και οι προσπάθειές τους δυσχεραίνονται από τη μειωμένη πρόσβαση, την όλο και μεγαλύτερη έλλειψη σεβασμού προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις σκανδαλώδεις παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, επισημαίνει ο Ο'Μπράιαν.

Στη Συρία, οι ανθρωπιστικές ανάγκες αναμένεται να "αυξηθούν ραγδαία" αν δεν βρεθεί πολιτική λύση στον πόλεμο ο οποίος αριθμεί σχεδόν έξι χρόνια και 13,5 εκατομμύρια άνθρωποι εκεί έχουν ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια.

Στο Αφγανιστάν, όπου οι κυβερνητικές δυνάμεις δίνουν μάχη κατά των Ταλιμπάν, 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως παιδιά, θα έχουν ανάγκη για θεραπεία από σοβαρό υποσιτισμό τον επόμενο χρόνο, σύμφωνα με την έκκληση του ΟΗΕ.

Η πολιτική κρίση στο Μπουρούντι θα έχει ως αποτέλεσμα να τριπλασιαστεί ο αριθμός εκείνων που έχουν επείγουσα ανάγκη και να φθάσει τα τρία εκατομμύρια.

Την περασμένη εβδομάδα, τα Ηνωμένα Έθνη διπλασίασαν το ποσό που ζητούσαν για τη βορειοανατολική Νιγηρία σε ένα δισ δολάρια με την ελπίδα να φθάσει η βοήθεια σε επτά εκατομμύρια ανθρώπους που έχουν πληγεί από τη δράση της ένοπλης ισλαμικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ. Ανάμεσά τους 75.000 παιδιά που κινδυνεύουν να πεθάνουν από ασιτία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία