Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ιστορική δίκη στην Καμπότζη: Στο εδώλιο στελέχη  τού καθεστώτος των Ερυθρών Χμερ



Πνομ Πενχ (Τρίτη)

Η δίκη για γενοκτονία τεσσάρων υψηλόβαθμων αξιωματούχων των Ερυθρών Χμερ, που είναι ακόμη στη ζωή, άρχισε επίσημα στην Πνομ Πενχ ενώπιον του δικαστηρίου που τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, τουλάχιστον 30 χρόνια από τότε που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα.

    Ο ιδεολόγος του καθεστώτος του Πολ Ποτ ή "Αδελφός Νο 2" Νουόν Τσέα, ο υπουργός Εξωτερικών Ιένγκ Σάρι, ο πρόεδρος της "δημοκρατικής Καμπουτσέα" αρχηγός του κράτους Χιέου Σαμφάν και ο υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων Ιένγκ Τιρίτ καλούνται να απολογηθούν για τις κατηγορίες των εγκλημάτων πολέμου, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και γενοκτονίας.

    Οι τέσσερις κατηγορούμενοι, ηλικίας 79 έως 85 χρονών, βρίσκονται στο εδώλιο.

    "Δεν είμαι ικανοποιημένος από αυτή την ακροαματική διαδικασία", δήλωσε ο Νουόν Τσέα που φορούσε μαύρα γυαλιά προστατεύοντας τα μάτια του από το φως.

    Τα πολιτικά στελέχη του καθεστώτος καλούνται να δώσουν εξηγήσεις για τη προσχεδιασμένη και μεθοδική εφαρμογή μεταξύ 1975 και 1979 μιας μαρξιστικής ουτοπίας που αφάνισε εξαιτίας της εξαντλητικής εργασίας, της πείνας, της αρρώστιας ή ύστερα από βασανιστήρια και εκτελέσεις, περίπου δύο εκατομμύρια Καμποτζιανούς, δηλαδή το ένα τέταρτο του πληθυσμού της χώρας εκείνη την εποχή. Οι μαοϊστές Ερυθροί Χμερ, υπό την ηγεσία του Πολ Ποτ, εξόντωσαν όσους τόλμησαν να αμφισβητήσουν το πρόγραμμά τους, όταν αποφάσισαν να καταργήσουν κάθε έννοια ιδιοκτησίας και ιεραρχίας και να εγκαθιδρύσουν ένα αυστηρό καθεστώς κολεκτιβοποίησης.

    Ο όρος γενοκτονία χρησιμοποιείται κατά κόρον ως αναφορά για την εποχή εκείνη αλλά οι ωμότητες που διαπράχθηκαν εναντίον του πληθυσμού των Χμερ δεν αναγνωρίζονται ως γενοκτονία από τον ΟΗΕ. Η κατηγορία αυτή αφορά μόνο τη σφαγή των Βιετναμέζων και της μειονότητας των μουσουλμάνων Τσαμ.

    Καμιά υπόθεση δεν είναι "τόσο σημαντική και τόσο πολύπλοκη όσο αυτή μετά τη Νυρεμβέργη", είχε δηλώσει πριν από μερικές ημέρες ο διεθνής δικαστής Αντριου Κέιλεϊ, αναφερόμενος στις δίκες των ηγετικών στελεχών των ναζί μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

    "Είναι η πιο σημαντική δίκη που θα γνωρίσει ποτέ το δικαστήριο που τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ", το ειδικό δικαστήριο που ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2006 υπό τον ΟΗΕ στην Καμπότζη.

    Εως την Πέμπτη οι προκαταρκτικές ακροαματικές διαδικασίες θα αφιερωθούν σε θέματα διαδικαστικά, κυρίως στον κατάλογο των μαρτύρων.

    Οι παρατηρητές και τα σχεδόν 4.000 μέλη της πολιτικής αγωγής φοβούνται ότι ορισμένοι από τους κατηγορούμενους δεν θα ζήσουν τόσο ώστε να ακούσουν τη δικαστική απόφαση για τα εγκλήματα αυτά που σφράγισαν ένα από τα μελανότερα κεφάλαια του 20ου αιώνα, και ότι η υπεράσπισή τους θα επικεντρωθεί σε μια στρατηγική κωλυσιεργίας.

    Οι πρώτες μαρτυρίες των τεσσάρων πρώην υπευθύνων που κρατούνται σε κτίριο που ανήκει στο δικαστήριο μετά τη σύλληψή τους το 2007, δεν αναμένονται το νωρίτερο πριν από τον Αύγουστο.


   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία