Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




«Μην αγοράζετε τίποτα», η νέα τάση στη μόδα



Πηγή Ντόιτσε Βέλε.-

Μία νέα τάση στο χώρο της μόδας ολοένα και κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη και κυρίως στη Βόρεια. Η νέα τάση επιτάσσει να «μην αγοράζετε τίποτα» ή σχεδόν τίποτα.

Σύμφωνα με τη Ντόιτσε Βέλε οι ντουλάπες των Γερμανίδων είναι γεμάτες. Υπολογίζεται πως διαθέτουν εκατομμύρια κομμάτια που δεν έχουν σχεδόν ποτέ φορεθεί. Οπότε αυτό που θέλουν να λανσάρουν τώρα στη μόδα είναι: όσο λιγότερα τόσο καλύτερα.

Η 28χρονη Ανούσκα Ρις μιλούσε για τη γκαρνταρόμπα της όπως οι περισσότερες γυναίκες: «Είχα πάρα πολλά ρούχα και τίποτα να φορέσω». Σαν φοιτήτρια αγόραζε τα ρούχα της από φθηνά καταστήματα και στο τέλος της σεζόν το μεγαλύτερο μέρος από αυτά απλά το πέταγε στον κάλαθο των αχρήστων. Σήμερα κάνει το αντίθετο. Αντί να αγοράζει φθηνά μπλουζάκια που κοστίζουν όσο και μια πίτσα, προτιμάει να αγοράζει συνειδητά και στοχευμένα.

Η Ανούσκα Ρις από το Βερολίνο ανήκει σε ένα νέο κίνημα, το οποίο εμπνέεται από τον μινιμαλισμό στη μόδα και πρεσβεύει ότι είναι προτιμότερο να αγοράζεις λιγότερα και πιο ποιοτικά ρούχα από το να αγοράζεις μαζικά φθηνά κομμάτια.

Εάν η τάση αυτή επικρατήσει τελικά και στην εβδομάδα μόδας του Βερολίνου, που ξεκίνησε στις 2 Ιουλίου, είναι αμφίβολο. Στόχος του κλάδου της ένδυσης ήταν και είναι, το κέρδος και αντίστοιχες ιδέες δεν είναι κερδοφόρες. Η φετινή πάντως χρονιά δεν ξεκίνησε γενικά καλά για τον χώρο της μόδας. Δεν είναι άραγε πια της μόδας τα ψώνια;

Η 76χρονη Βρετανίδα θρυλική σχεδιάστρια μόδας Βίβιαν Γουέστγουντ σε πρόσφατη συνέντευξή της στη γερμανική πρωτεύουσα προέτρεψε πάντως τους καταναλωτές για αυτή τη σεζόν να μην αγοράσουν τίποτα. «Παρακαλώ μην αγοράσετε τίποτα», είπε η ίδια χαρακτηριστικά με στόχο... τη διάσωση του πλανήτη.

Σύμφωνα με έρευνα της Greenpeace το 2015 διαπιστώθηκε ότι οι γυναίκες στη Γερμανία διαθέτουν κατά μέσο όρο 118 ενδύματα ενώ οι άνδρες 73 κομμάτια. Σε αυτά δεν υπολογίζονται οι κάλτσες και τα εσώρουχα.

Η τάση για λιγότερα ρούχα δεν είναι καινούργια. Ο επικεφαλής του Facebook Μαρκ Ζάκερμπεργκ φοράει συνέχεια τα ίδια μπλουζάκια. Η συγγραφέας Μάικε Γουίνμουθ περιγράφει στο μπλογκ της με τίτλο «Το μικρό μπλε» ένα πείραμα: να φοράει κάθε μέρα το ίδιο φόρεμα. Ο μινιμαλισμός πάντως είναι γενικότερη τάση και αντανακλά συνολικότερα έναν νέο τρόπο ζωής. Για παράδειγμα βερολινέζος αρχιτέκτονας σχεδίασε ένα σπίτι μόλις 6,4 τμ. Το Ινστιτούτο Μελετών του Μέλλοντος στη Φρανκφούρτη κάνει λόγο για μια νέα γενιά που έχει κορεστεί από την κατανάλωση. Για κάποιους νέους αυτός είναι ένας τρόπος να αλλάξουν τον κόσμο και την κοινωνία στην οποία ζουν, υποστηρίζει ο Ντάνιελ Ανθς, μελετητής των τάσεων της μόδας.

Η νέα τάση μπορεί να περιγραφεί, τέλος, ως εξής: με λίγα βασικά κομμάτια στην ντουλάπα να κάνεις συνδυασμούς τέτοιους που να φαίνεσαι πάντα διαφορετικός. Η Ανούσκα Ρις στο μπλογκ της συζητάει με τους αναγνώστες και δίνει συμβουλές για διάφορα στιλ που μπορείς να πετύχεις με αυτά που έχεις. Μερικά από αυτά τα περιγράφει ως εξής: «Η Γκρέις Κέλι πάει στο πανεπιστήμιο» ή «κλασικό ανδρικό στιλ» ή «Νεοϋορκέζικη πολυτέλεια». Οι οδηγίες της εκτείνονται σε 270 σελίδες. Λιγάκι κουραστικό, αλλά όπως λέει η Ανούσκα Ρις, οι γυναίκες χαίρονται πλέον να χρησιμοποιούν λιγότερα ρούχα διότι δεν εξοικονομούν μόνο χρήματα αλλά και χρόνο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία