Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα πρώτα υδρογονοκίνητα ποδήλατα παράγει γαλλική εταιρεία



Παρίσι.-

Η γαλλική εταιρεία Pragma Industries είναι η πρώτη στον κόσμο που άρχισε την εργοστασιακή παραγωγή ποδηλάτων, τα οποία κινούνται με υδρογόνο.

Προς το παρόν τα ποδήλατα κοστίζουν 7.500 ευρώ το ένα, ενώ ο αγοραστής πρέπει να συνυπολογίσει και άλλα 30.000 ευρώ περίπου για το σταθμό ανεφοδιασμού του ποδηλάτου.

Τα υδρογονοκίνητα, που δεν διαφέρουν εξωτερικά από τα παραδοσιακά ποδήλατα, σε πρώτη φάση προορίζονται για εταιρείες (ενοικίασης ποδηλάτων, μεταφορών κ.α.), καθώς και για δήμους.

Η εταιρεία, που εδρεύει στο Μπιαρίτζ και κατασκευάζει κυψέλες καυσίμου για στρατιωτική χρήση, έχει ήδη πουλήσει 60 ποδήλατα σε οργανισμούς αυτοδιοίκησης σε πόλεις όπως το Σαμπερί, η Μπαγιόν και Σεντ Λο Σερμπούργκ.

Η Pragma προσπαθεί να κατεβάσει το κόστος του υδρογονοκίνητου ποδηλάτου στα 5.000 ευρώ, ώστε να γίνει πιο προσιτό για τους ιδιώτες και να είναι περίπου στα ίδια επίπεδα τιμής με ένα ποιοτικό ηλεκτροκίνητο ποδήλατο.

«Πολλοί άλλοι έχουν υδρογονοκίνητα ποδήλατα στο στάδιο του πρωτοτύπου, αλλά είμαστε οι πρώτοι που προχωρήσαμε στη μαζική παραγωγή» δήλωσε ο ιδρυτής και πρόεδρος της εταιρείας Πιέρ Φορτέ, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς.

Το υδρογονοκίνητο ποδήλατο με την ονομασία Alpha μπορεί να διανύσει μια απόσταση περίπου 100 χιλιομέτρων με μια δίλιτρη δεξαμενή υδρογόνου, δηλαδή όσο κι ένα ποδήλατο που κινείται με ηλεκτρική μπαταρία. Όμως το πλεονέκτημα του υδρογονοκίνητου είναι ότι χρειάζεται μόνο λίγα λεπτά για τον ανεφοδιασμό του με υδρογόνο, έναντι αρκετών ωρών που χρειάζονται τα ηλεκτροκίνητα.

Ένα κιλό υδρογόνου περιέχει περίπου 600 φορές περισσότερη ενέργεια από μια μπαταρία λιθίου βάρους ενός κιλού. Οι σταθμοί ανεφοδιασμού που κατασκευάζει επίσης η Pragma, παράγουν υδρογόνο μέσω ηλεκτρόλυσης του νερού.

Η Pragma παρήγαγε 100 υδρογονοκίνητα ποδήλατα το 2017 και αναμένεται να αυξήσει την παραγωγή της στα 150 το 2018. Έχει ήδη λάβει παραγγελίες από Νορβηγία, ΗΠΑ, Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία.

Η γαλλική εταιρεία ήδη αναπτύσσει ένα άλλο μοντέλο που θα μετατρέπει το νερό σε υδρογόνο απευθείας πάνω στο ποδήλατο, έτσι ώστε αυτό να έχει μεγαλύτερη ακτίνα δράσης και να μη χρειάζεται συχνές στάσεις για ανεφοδιασμό.

«Στα επόμενα δύο έως τρία χρόνια θέλουμε να εισδύσουμε στην καταναλωτική αγορά και να αυξήσουμε μαζικά την κλίμακα των δραστηριοτήτων μας» δήλωσε ο Φορτέ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία