 |
|
|  |  |  | 
Τεράστια ανακάλυψη ανατρέπει τα πάντα
Βρέθηκαν οι αρχαιότερες πατημασιές ανθρώπων στην Αμερική ηλικίας 23.000 ετών
Γουάιτ Σαντς.-
Μπροστά σε μία τεράστια ανακάλυψη που ανατρέπει όλα όσα ξέραμε για
τους πρώτους κατοίκους των ΗΠΑ βρέθηκαν ερευνητές. Πατημασιές, που
χρονολογούνται πριν από 21.000 έως 23.000 χρόνια και βρέθηκαν στο
Εθνικό Πάρκο Γουάιτ Σαντς στο νότιο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, παρέχουν τις
αρχαιότερες σαφείς ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας στην ήπειρο της
Αμερικής. Κρίνοντας από το μέγεθός τους, εκτιμάται ότι πρόκειται
κυρίως για πατημασιές εφήβων και παιδιών, ενώ υπάρχουν, επίσης,
αποτυπώματα από ζώα όπως μαμούθ, λύκους, πουλιά κ.ά.
Τα αποτυπώματα, τα οποία σχηματίστηκαν σε μαλακή λάσπη στην άκρη μίας
ρηχής λίμνης που υπήρχε τότε και στη συνέχεια απολιθώθηκαν, δείχνουν
ότι υπήρχαν άνθρωποι στην Αμερική νωρίτερα από ό,τι θεωρείτο έως τώρα
και μάλιστα στην κορύφωση του τελευταίου κύκλου παγετώνων, δηλαδή πριν
λιώσουν οι πάγοι. Έως τώρα θεωρείτο ότι οι πρώτοι άνθρωποι εισήλθαν
στην Αμερική από τον βορρά πριν περίπου 16.000 χρόνια, αφότου είχαν
λιώσει οι πάγοι, κάτι που είχε διευκολύνει τη μετανάστευσή τους από
την Ασία.
Συνεπώς, η νέα ανακάλυψη μεταθέτει την πρώτη ανθρώπινη παρουσία
τουλάχιστον 7.000 χρόνια νωρίτερα και καθιστά πιθανό ότι υπήρξαν
μεταναστευτικά κύματα προς την Αμερική, για τα οποία τίποτα δεν είναι
γνωστό μέχρι σήμερα. Είναι πιθανό ότι αυτοί οι πρώιμοι πληθυσμοί
εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν άλλα ίχνη.
Οι ερευνητές της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ και αμερικανικών
πανεπιστημίων (Κορνέλ, Αριζόνα και Μπούρνεμουθ), οι οποίοι έκαναν τη
σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», δήλωσαν ότι «η νέα μελέτη
παρέχει την πρώτη -πέρα από κάθε αμφισβήτηση- ένδειξη μίας διαρκούς
ανθρώπινης παρουσίας στην Αμερική χιλιάδες χρόνια νωρίτερα από ό,τι οι
περισσότεροι αρχαιολόγοι θεωρούσαν πιθανό έως τώρα».
Κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα οι Αμερικανοί αρχαιολόγοι
διαμόρφωσαν την κυρίαρχη άποψη ότι ο λεγόμενος πολιτισμός Κλόβις
(ονομασία τοποθεσίας, επίσης, στο Νέο Μεξικό) ήταν ο πρώτος στην
Αμερική πριν περίπου 11.000 έως 13.000 χρόνια. Επρόκειτο για κυνηγούς
μεγάλων θηραμάτων που πιστεύεται ότι είχαν διασχίσει τον παγωμένο τότε
πορθμό του Βερίγγειου, που αποτελούσε μία γέφυρα ανάμεσα στη Σιβηρία
και την Αλάσκα, σε μία εποχή που η στάθμη της θάλασσας ήταν πολύ
χαμηλότερη.
Από τη δεκαετία του 1970 αυτή η «ορθόδοξη» άποψη άρχισε να
αμφισβητείται, σταδιακά όλο και πιο έντονα, καθώς άρχισαν να έρχονται
στο φως ενδείξεις για ανθρώπινη παρουσία πριν 14.500 χρόνια χρόνια στο
Μόντε Βέρντε της Χιλής, πριν 15.000 χρόνια στο Μπάτερμιλκ Κρικ του
κεντρικού Τέξας και πριν 16.000 χρόνια στο Κούπερ’ ς Φέρι του Αϊντάχο
των ΗΠΑ. Ενώ υπήρξε και μία επίμαχη και πανταχόθεν αμφισβητούμενη
μελέτη στο «Nature» που ισχυριζόταν ότι ίχνη ανθρώπων στην Καλιφόρνια
είχαν ηλικία 130.000 ετών!
Science,AΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
