Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Yπάρχει βίλα στην Ελλάδα που νοικιάζεται προς... 40.000€ την ημέρα!!



Αθήνα.-

Δεν είναι μια οποιαδήποτε έπαυλη. Είναι αυτή που φιλοξένησε τον
Ντάνιελ Κρεγκ για τις ανάγκες της ταινίας «Knives Out». Μια βίλα που
ανήκει σε ξένους ιδιοκτήτες και καταρρίπτει κάθε ρεκόρ καθώς
νοικιάζεται 40.000 € ημερησίως.
Πρόκειται για την «Villa 20» του περίφημου Amanzoe στο Πόρτο Χέλι που
σπάνια βλέπει το ανθρώπινο μάτι.
Πρόκειται για ένα οίκημα που δένει αρμονικά την αρχαιοελληνική
αισθητική με την σύγχρονη minimal άποψη ζωής.
Σχεδιασμένη σαν μια σύγχρονη Ακρόπολη- όπως και το υπόλοιπο πολυτελές
Amanzoe -από τους αρχιτέκτονες Edward Tuttle και Μάριο Αγγελόπουλο,
αγκαλιάζει την αρχιτεκτονική και την ψυχή της αρχαίας Ελλάδας. Υψηλή
αισθητική, ιδιωτικότητα και γαλήνη.
Η σύνδεση με την ιστορία μας είναι εμφανής, καθώς κίονες στέκονται ο
ένας δίπλα στον άλλο ξεκουράζοντας το μάτι καθώς καθρεφτίζονται στα
νερά.
Η διάσημη «Villa 20» εκτείνεται σε ατελείωτα τετραγωνικά μέτρα και
κατεβαίνει στην πλαγιά του λόφου για να μεγιστοποιήσει τη θέα. Τα έξι
επίπεδα της δημιουργούν μια απεριόριστη αίσθηση χώρου και πραγματική
απομόνωση.
Η φύση επιβάλλεται ως αναγκαίο στοιχείο. Κυριαρχούν οι πισίνες με
πράσινη επένδυση ενώ οι ευωδιαστοί κήποι καταπραΰνουν τις αισθήσεις.
Τα υλικά κατασκευής είναι φυσικά και δένουν με το «αρχαϊκό τοπίο».
Το απόλυτο ιδιωτικό καταφύγιο μπορεί να φιλοξενήσει με άνεση μέχρι 20
επισκέπτες στους πέντε χώρους των 100 τμ -Master Pavilions- και στα
τέσσερα πολυτελή studios. Το εκπληκτικό είναι ότι όλοι οι χώροι
διαθέτουν ιδιωτικές βεράντες , εντυπωσιακές εξωτερικές τραπεζαρίες και
πισίνες.
Ανεση, πολυτέλεια και αίσθηση υπεροχής. Μια σειρά από ενδιαφέρουσες
λεπτομέρειες αναδεικνύουν την «Villa 20» στο πιο ακριβό πολυτελές
κατάλυμα της χώρας μας.
Δεκαοκτώ άτομα προσωπικό είναι έτοιμα να εξυπηρετήσουν και την πιο
εξεζητημένη απαίτηση των καλεσμένων, τη στιγμή που οι σεφ εμπνέονται
και δημιουργούν σε… πέντε κουζίνες! Το parking χωρά αρκετά αυτοκίνητα
ενώ η βίλα διαθέτει δύο κεντρικές πισίνες (μήκους 40 μέτρων) αλλά και
άλλες 5. Μια από τις οποίες είναι κλειστή.
Υπάρχει εξάλλου γυμναστήριο, αίθουσα για meetings και συνεδριάσεις,
τζακούζι, χαμάμ, δωμάτιο για γιόγκα και πλήρως εξοπλισμένη αίθουσα spa
όπου μπορούν να απολαύσουν θεραπείες ανά δύο. Οι επισκέπτες λατρεύουν
ακόμη τo game room αλλά και την βιβλιοθήκη με σπάνιες και αξιόλογες
εκδόσεις από όλο τον κόσμο.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία