 |
|
|  |  |  | 
Εκπαιδευμένοι σκύλοι μπορούν να ανιχνεύσουν τη νόσο Πάρκινσον
Μπρίστολ.-
Tα άτομα με νόσο Πάρκινσον έχουν μια οσμή που μπορεί να ανιχνευθεί
αξιόπιστα από δείγματα δέρματος από εκπαιδευμένους σκύλους. Σχετική
έρευνα, σε συνεργασία με το Medical Detection Dogs και τα Πανεπιστήμια
του Μπρίστολ και του Μάντσεστερ, δημοσιεύθηκε στο The Journal of
Parkinson’s Disease.
Δύο σκύλοι εκπαιδεύτηκαν από το φιλανθρωπικό ίδρυμα Medical Detection
Dogs, για να διακρίνουν μεταξύ δειγμάτων σμήγματος από άτομα με και
χωρίς νόσο Πάρκινσον. Σε μια διπλά τυφλή δοκιμή, έδειξαν ευαισθησία
έως και 80% και ειδικότητα έως και 98%. Όχι μόνο αυτό, αλλά το
ανίχνευσαν και σε δείγματα από ασθενείς που είχαν και άλλα προβλήματα
υγείας.
Τα σκυλιά εκπαιδεύτηκαν για αρκετές εβδομάδες σε πάνω από 200 δείγματα
οσμής από άτομα που είχαν βγει θετικά για Πάρκινσον και δείγματα
ελέγχου από άτομα που δεν είχαν την ασθένεια. Δείγματα παρουσιάστηκαν
στους σκύλους σε ένα σύστημα βάσης και τα σκυλιά ανταμείφθηκαν για τη
σωστή ένδειξη ενός θετικού δείγματος και για τη σωστή αγνόηση ενός
αρνητικού δείγματος. Στη διπλά τυφλή δοκιμή, που σημαίνει ότι μόνο
ένας υπολογιστής γνώριζε πού βρίσκονταν τα σωστά δείγματα.
Η Claire Guest, Διευθύνουσα Σύμβουλος και Επιστημονική Υπεύθυνη της
Medical Detection Dogs, λέει: «Είμαστε εξαιρετικά περήφανοι που λέμε
για άλλη μια φορά ότι οι σκύλοι μπορούν να ανιχνεύσουν με μεγάλη
ακρίβεια τη νόσο. Προς το παρόν δεν υπάρχει πρώιμο τεστ για τη νόσο
Πάρκινσον και τα συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν έως και 20 χρόνια
πριν γίνουν ορατά και επίμονα, οδηγώντας σε μια επιβεβαιωμένη
διάγνωση.Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί, καθώς η επακόλουθη
θεραπεία θα μπορούσε να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου και να
μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων».
Η Nicola Rooney, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στην Κτηνιατρική Σχολή του
Μπρίστολ στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και κύρια συγγραφέας, λέει: «Ο
εντοπισμός διαγνωστικών βιοδεικτών της νόσου Πάρκινσον, ιδιαίτερα
εκείνων που μπορούν να προβλέψουν την εξέλιξη ή να βοηθήσουν στη
διάγνωση της νόσου νωρίτερα, αποτελεί αντικείμενο εκτεταμένης
συνεχιζόμενης έρευνας. Τα σκυλιά σε αυτή τη μελέτη πέτυχαν υψηλή
ευαισθησία και ειδικότητα και έδειξαν ότι υπάρχει μια οσφρητική
υπογραφή που διακρίνει τους ασθενείς με τη νόσο. Τα επίπεδα
ευαισθησίας 70% και 80% είναι πολύ πάνω από την τύχη και πιστεύω ότι
τα σκυλιά θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε μια γρήγορη, μη
επεμβατική και οικονομικά αποδοτική μέθοδο για την αναγνώριση ασθενών
με νόσο Πάρκινσον».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
