 |
|
|  |  |  |  Οι χώρες που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη μας
Λονδίνο
Οι αλματώδεις ρυθμοί αύξησης της οικονομίας και της βιομηχανικής παραγωγής τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά και η γιγάντωση της Κίνας την τελευταία δεκαετία σε όλους τους τομείς, έχουν συμπαρασύρει προς τα πάνω τις εκπομπές CO2 σε όλο τον πλανήτη.
Η κατάσταση- βάσει στοιχείων της ΙΕΑ (Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας)- έφθασε στο απροχώρητο και το περιβάλλον εκπέμπει "SOS", καθιστώντας επιτακτική την άμεση λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων για τη βελτίωση της διαμορφωθείσας κατάστασης.
Μεταξύ των χωρών με το μεγαλύτερο "μερίδιο" της μεγάλης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης είναι η Κίνα, η οποία ευθύνεται για το 1/5 της συνολικής εκπομπής CO2 σε όλο τον πλανήτη. Η Κίνα, αλλά και άλλες ασιατικές χώρες, που πριν από αρκετά χρόνια δεν είχαν μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης, έχουν τριπλασιάσει τις εκπομπές CO2, ενώ συνολικά συμβάλλουν κατά 10% στις εκπομπές των αερίων του φαινόμενου του θερμοκηπίου.
Συγκεκριμένα, το 1973 η ζώνη του ΟΟΣΑ ήταν υπεύθυνη για την εκπομπή του 65% του διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπονταν στην ατμόσφαιρα, ενώ το 2007 η συμμετοχή αυτών των χωρών είχε περιορισθεί αισθητά, φθάνοντας στο 44,9% των παγκόσμιων ρύπων, έπειτα από την τιτάνια προσπάθεια των υπευθύνων για να πετύχουν τους στόχους μείωσης εκπομπής ρύπων.
Αντίθετα, η Κίνα από το 5,7% το 1973 έφθασε το 2007 στο 21%, για να την ακολουθήσει στην ανοδική πορεία και η Λατινική Αμερική που από το 2,7% έφθασε στο 3,5%.
Ωστόσο, δεν θα πρέπει να παραμελήσουμε ότι η συνολική εκπομπή CO2 το 1973 ήταν 15640 εκατομμύρια τόνοι, ενώ 34 χρόνια αργότερα η συνολική εκπομπή έφθασε τα 28962 εκατομμύρια τόνους.
Με δεδομένο ότι, σήμερα, ο πληθυσμός της γης είναι περίπου 6,6 δισεκατομμύρια, καταναλώνονται 18187 terawatt ωρών ενέργειας και κάθε εκατομμύριο ατόμων επιβαρύνει τον πλανήτη με 4,38 τόνους CO2. Τα αντίστοιχα ποσοστά της ζώνης ΟΟΣΑ που έχει πληθυσμό 1,185 δισεκατομμύρια καταναλώνει 10048 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 13001 εκατομμύρια τόνους CO2 και για κάθε εκατομμύριο ατόμων επιβαρύνει τον πλανήτη με 10,97 τόνους CO2.
Αναλύοντας κάποιες χώρες που έχουν αναπτυγμένη βιομηχανία και παίζουν σημαντικό ρόλο στον παγκόσμιο χάρτη με βάση τα στοιχεία που έχει εκδώσει ο οργανισμός ΙΕΑ, η Κίνα με 1,327 δισεκατομμύρια πληθυσμό καταναλώνει 3114 terawatt ωρών ενέργειας με εκπομπές CO2 στα 6071 εκατομμύρια τόνους και για κάθε εκατομμύριο κατοίκων της ο πλανήτης επιβαρύνεται με 4,58 τόνους CO2.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλές χώρες που επιβαρύνουν το περιβάλλον σε μεγάλο βαθμό και επηρεάζουν το γενικότερο κλίμα του πλανήτη. Η χώρα που ρυπαίνει περισσότερο τον πλανήτη είναι οι ΗΠΑ, που με πληθυσμό 302,09 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 4113,07 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 5769,31 εκατομμύρια τόνους CO2 που μεταφράζεται σε 19,10 τόνους ανά εκατομμύριο κατοίκων.
Ακολουθεί η Αυστραλία, που με πληθυσμό 21,14 εκατομμύρια κατοίκων καταναλώνει 237,05 terawatt ωρών ενέργειας και εκπέμπει 396,26 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 18,75 τόνους ανά εκατομμύριο.
Αυξημένους ρύπους έχουν, επίσης, ο Καναδάς που με 32,98 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 560,43 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 572,94 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 17,37 τόνους ανά εκατομμύριο, η Ρωσία που με 141,64 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 897,68 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 1587,36 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 11,21 τόνους ανά εκατομμύριο, η Γερμανία η οποία με 82,26 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 591,03 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 798,44 εκατομμύρια τόνους CO2 που μεταφράζονται 9,71 τόνοι ανά εκατομμύριο. Ακολουθούν η Ιαπωνία που με πληθυσμό 127,76 εκατομμύρια καταναλώνει 1082,72 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 1236,34 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 9,68 τόνους ανά εκατομμύριο και η Κύπρος που με 790.000 χιλιάδες κατοίκους καταναλώνει 11,86 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 7,35 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 9,34 τόνους ανά εκατομμύριο.
Από τις πιο καθαρές χώρες που διαθέτουν βιομηχανία και βρίσκονται σε ρυθμό ανάπτυξης είναι η Τουρκία, που με 73,90 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 163,35 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 265 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 3,59 τόνους ανά εκατομμύριο, η Σουηδία που με 9,15 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 139,40 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 46,20 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 5,05 τόνους ανά εκατομμύριο και η Ελβετία που με 7,51 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 61,64 terawatt ωρών ενέργειας, εκπέμπει 42,18 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 5,62 τόνους ανά εκατομμύριο.
Η Ελλάδα μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι μία από τις χώρες που ρυπαίνει αρκετά τον πλανήτη. Έτσι, με πληθυσμό περίπου 11 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 62,99 terawatt ωρών ενέργειας και εκπέμπει 97,84 εκατομμύρια τόνους CO2. Αυτό σημαίνει ότι εκπέμπει 8,74 τόνους CO2 ανά εκατομμύριο.
Ξεφεύγοντας από το πλαίσιο των χωρών αξίζει να αναφέρουμε σε επίπεδο ηπείρων ότι, η Αφρική, η οποία με συνολικό πληθυσμό 958 εκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 554 terawatt ωρών ενέργειας κι εκπέμπει 882 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 0,92 τόνους ανά εκατομμύριο και η Ασία (πλην της Κίνας), που με πληθυσμό 2,1 δισεκατομμύρια κατοίκους καταναλώνει 1514 terawatt ωρών ενέργειας κι εκπέμπει 2898 εκατομμύρια τόνους CO2, δηλαδή 1,35 τόνους ανά εκατομμύριο, εκπέμπουν χαμηλούς ρύπους.
Όμως, η τάση είναι αυξητική και αυτό θεωρείται φυσιολογικό μετά την ανάπτυξη που γνωρίζουν τα τελευταία χρόνια όλες οι χώρες των συγκεκριμένων δύο ηπείρων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
