Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οταν η επιστήμη έχει κέφια...

Νέα βιο-μπαταρία  μετατρέπει τα άχρηστα χαρτιά σε ηλεκτρισμό! 



Τόκιο

   Η ιαπωνική εταιρία Sony παρουσίασε μία καινοτομική μπαταρία που τροφοδοτείται με άχρηστα χαρτιά, από τα οποία ''γεννά'' ηλεκτρισμό, καθώς τα μετατρέπει αρχικά σε ζάχαρη, η οποία με τη σειρά της χρησιμοποιείται ως βιοκαύσιμο για την παραγωγή ρεύματος.


Η μπαταρία παρουσιάστηκε στην έκθεση Eco-Products του Τόκιο ως προϊόν φιλικό στο περιβάλλον, καθώς δεν χρησιμοποιεί επιβλαβή τοξικά χημικά ή μέταλλα, σύμφωνα με το BBC. Οι μηχανικοί της εταιρίας έκαναν μία μικρή επίδειξη, καλώντας τα παιδιά να ρίξουν χαρτάκια σε ένα υγρό που αποτελείτο από νερό και ένζυμα και στη συνέχεια να το ανακινήσουν. Λίγο αργότερα, χάρη στην ενέργεια που είχε παραχθεί στο μεταξύ, ένας μικρός ανεμιστήρας, συνδεμένος με το υγρό, άρχισε να δουλεύει.

Το υγρό περιέχει το ένζυμο κελλουλάση, το οποίο αποδομεί τα χαρτιά και έτσι παράγει γλυκόζη. Αυτή συνδυάζεται με οξυγόνο και άλλα ένζυμα, με τελικό προϊόν τη δημιουργία ηλεκτρονίων και ιόντων υδρογόνου. Τα ηλεκτρόνια χρησιμοποιούνται από την μπαταρία για τη γέννηση ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ ως παραπροϊόν της όλης διαδικασίας προκύπτει νερό και το οξύ γλυκονολακτόνη, που συνήθως χρησιμοποιείται στα καλλυντικά.

Οι ερευνητές παρομοίασαν την τεχνολογία με τη βιολογική διαδικασία που χρησιμοποιούν τα λευκά μυρμήγκια και οι τερμίτες για να χωνεύουν το ξύλο και να το μετατρέπουν σε ενέργεια. Σε προηγούμενο στάδιο της έρευνάς τους, είχαν χρησιμοποιήσει φρουτοχυμό για να τροφοδοτήσουν με ρεύμα μια μικρή συσκευή ακρόασης μουσικής ''Γουόκμαν''.

Όπως είπε ο υπεύθυνος ερευνητής του Εργαστηρίου Ερευνών Προωθημένων Υλικών της Sony, Γιουίτσι Τοκίτα, η βιομπαταρία, για παράδειγμα, θα μπορούσε να αξιοποιεί ως ''καύσιμα'' τις Χριστουγεννιάτικες και Πρωτοχρονιάτικες κάρτες που καταλήγουν στα σκουπίδια μετά τις γιορτές, αλλά και όλο αυτό το χαρτομάνι που, όλο τον χρόνο, έχει την ίδια κατάληξη.

Η ανάπτυξη της νέας οικολογικής μπαταρίας βρίσκεται ακόμα στα πρώτα στάδια, αλλά οι ιάπωνες ερευνητές ευελπιστούν ότι, αν και όταν βγει στην αγορά, θα έχει πολλές εμπορικές εφαρμογές, ενώ ήδη η περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace χαιρέτισε την εφεύρεση. Προς το παρόν πάντως η μπαταρία μπορεί να τροφοδοτήσει μόνο μικρές συσκευές και για λίγο, οπότε υστερεί σε σχέση με τις μπαταρίες του εμπορίου.

Οι μηχανικοί της Sony δεν είναι οι μόνοι που ερευνούν τις δυνατότητες δημιουργίας χαρτο-μπαταριών. Το 2009, ερευνητές του αμερικανικού πανεπιστημίου Στάνφορντ ανακοίνωσαν ότι αναπτύσσουν μια μπαταρία από φύλλα χαρτιού καλυμμένα με μελάνι από νανοσωλήνες άνθρακα και νανοσύρματα αργύρου. Στόχος τους, όπως είπαν, είναι να δημιουργήσουν τελικά μια πρωτοποριακή ανθεκτική μπαταρία που θα διαρκεί για 40.000 κύκλους επαναφόρτισης.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία