Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι ισχυρίζονται αμερικανοί επιστήμονες

Το κόκκινο κρέας αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού, ενώ το κοτόπουλο τον μειώνει 



Χάρβαρντ

  Το είδος των πρωτεϊνών που καταναλώνει κανείς, παίζει ρόλο όσον αφορά το πόσο κινδυνεύει από εγκεφαλικό. Μια νέα μεγάλη αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πολύ κόκκινο κρέας αυξάνει τον σχετικό κίνδυνο, ενώ το κρέας των πουλερικών τον μειώνει.


Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Φρανκ Χου της Σχολής Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και τον 'Ανταμ Μπερνστάιν της Κλινικής του Κλίβελαντ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο εξειδικευμένο περιοδικό για εγκεφαλικά, «Stroke», του Αμερικανικού Καρδιολογικού Συλλόγου, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, ανέλυσαν δεδομένα που αφορούσαν δεκάδες χιλιάδες άτομα και των δύο φύλων, της μέσης και της τρίτης ηλικίας, για μια μακρά περίοδο άνω των 20 ετών. Το εγκεφαλικό προκαλείται είτε από μπλοκάρισμα της ροής του αίματος λόγω παρεμβολής θρόμβου, είτε από εγκεφαλική αιμορραγία. Οι ερευνητές ταξινόμησαν τα άτομα της έρευνας σε κατηγορίες ανάλογα με τη διατροφή τους (κόκκινο κρέας, πουλερικά, ψάρια, γαλακτοκομικά και άλλα είδη πρωτεϊνών).

Όπως διαπιστώθηκε, όσοι άνδρες έτρωγαν το περισσότερο κόκκινο κρέας (πάνω από δύο μερίδες τη μέρα), είχαν 28% αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού σε σχέση με όσους έτρωγαν το λιγότερο (κατά μέσο όρο το ένα τρίτο της μερίδας σε ημερήσια βάση). Αντίστοιχα, οι γυναίκες που έτρωγαν το περισσότερο κόκκινο κρέας, είχαν αυξημένο κατά 19% (δηλαδή σχετικά μικρότερο από τους άνδρες) κίνδυνο για εγκεφαλικό, σε σχέση με όσες έτρωγαν το λιγότερο κόκκινο κρέας. Αν καθημερινά μια μερίδα κόκκινου κρέατος αντικαθίστατο από μια μερίδα κοτόπουλου ή άλλου πουλερικού, τότε ο κίνδυνος εγκεφαλικού εμφάνιζε μείωση κατά 27%. Αν αντικαθίστατο από ψάρι ή γαλακτοκομικά, τότε ο κίνδυνος μειωνόταν κατά 17% και 10% αντίστοιχα, συνεπώς το λευκό κρέας των πουλερικών είναι αυτό που μειώνει περισσότερο τον κίνδυνο για εγκεφαλικό.

Μια προηγούμενη έρευνα από ερευνητές του σουηδικού ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα, με επικεφαλής τη Σουζάνα Λάρσον, το 2010, είχε επίσης καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το κόκκινο κρέας ενοχοποιείται για αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού.

Το ουσιαστικά νέο στοιχείο της αμερικανικής έρευνας είναι ότι το κρέας των πουλερικών έχει τη δυνατότητα να μειώσει αυτό τον κίνδυνο. Όπως διαπιστώθηκε, όσοι έτρωγαν κατά μέσο το περισσότερο κοτόπουλο, γαλοπούλα ή άλλο πουλερικό (περίπου μισή μερίδα καθημερινά οι γυναίκες και τρία τέταρτα της μερίδας οι άνδρες), είχαν κατά 13% μειωμένο κίνδυνο εγκεφαλικού σε σχέση με όσους έτρωγαν τα λιγότερα πουλερικά. Μια μερίδα υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί σε περίπου 120 γραμμάρια.

Νέο στοιχείο -και μάλλον απρόσμενο-θεωρείται και το εύρημα ότι η κατανάλωση ψαριού δεν φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού, παρόλο που προηγούμενες έρευνες είχαν βρει λιγότερα εγκεφαλικά σε όσους έτρωγαν συχνά ψάρι. Είναι πιθανό, κατά τους ερευνητές, ότι τα οφέλη των ψαριών εξαρτώνται σημαντικά από τον τρόπο που μαγειρεύονται.

Όσον αφορά το κόκκινο κρέας, εκτιμάται ότι είναι το λίπος και ο σίδηρος σε αυτό, που αυξάνουν τον κίνδυνο του εγκεφαλικού.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία