Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Έτοιμοι να πουλήσουν ανθρώπινα όργανα και αίμα για να βγουν από την ανέχεια, κάτοικοι δήμου στη νότια Σερβία...

Βελιγράδι

Aποροι κάτοικοι του δήμου Ντόλιεβατς, στη νότια Σερβία, αποφάσισαν να ιδρύσουν υπηρεσία για την πώληση ανθρώπινων οργάνων, καθώς πιστεύουν ότι θα τους σώσει από την ανέχεια. Περισσότεροι από 1.000 κάτοικοι του χωριού είναι έτοιμοι με τον τρόπο αυτό να βρουν διέξοδο από την απελπισία, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Βέτσερνιε Νόβοστι" του Βελιγραδίου. Οι οργανωτές της συγκεκριμένης δράσης γνωρίζουν ότι, η νομοθεσία απαγορεύει το εμπόριο ανθρώπινων οργάνων, ωστόσο θα αποστείλουν αίτημα στη σερβική υπηρεσία εγγραφής επιχειρήσεων, επειδή, όπως τονίζουν, δεν μπορεί κανείς να τους απαγορεύσει να προχωρήσουν στο βήμα απόγνωσης. Μάλιστα, σχεδιάζουν να δοκιμάσουν να πουλήσουν τα όργανά τους και αίμα στο εξωτερικό. «Οι άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα για τη μόρφωση των παιδιών τους και την πληρωμή των οικιακών λογαριασμών. Στο Ντόλιεβατς, 4.000 άνθρωποι είναι άνεργοι και πιθανότατα ο πραγματικός αριθμός των κατοίκων που δεν έχουν δουλειά να ανέρχεται σε 6.000», δήλωσε ο Ντράγκιτς Νέραντζιτς, πρόεδρος του Φόρουμ Ντόλιεβατς και της Ένωσης Βετεράνων του Πολέμου του 1999, στον οποίο ανήκει η πρωτοβουλία. «Στο δήμο μας, με πληθυσμό 19.000 κατοίκους, το ποσοστό ανεργίας είναι τρομερό. Οι νέοι φεύγουν από την περιοχή», πρόσθεσε ο κ. Νέραντζιτς. "Θα προσπαθήσουμε να υλοποιήσουμε την πρωτοβουλία. Οι άνθρωποι είναι έτοιμοι για όλα. Περίπου 1.000 κάτοικοι εκφράζουν την ετοιμότητα να πουλήσουν αίμα ή όργανα για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα για να ζήσουν», υπογράμμισε. Ο διευθυντής της νεφρολογικής κλινικής στο Πανεπιστήμιο της Νις, Βιντόικο Τζόρτζεβιτς, δήλωσε ότι ο νόμος είναι σαφής: απαγορεύεται το εμπόριο οργάνων και επιτρέπεται μόνον η δωρεά οργάνων. Ο διευθυντής του ινστιτούτου μεταγγίσεων αίματος στη Νις, Ζόραν Στανοϊκοβιτς, ανέφερε ότι η αιμοδοσία γίνεται ανώνυμα και ότι η παροχή αίματος είναι δωρεάν. Η πώληση αίματος είναι παράνομη, αλλά στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία εταιρίες συλλέγουν αίμα για να απομονώσουν πλάσμα από άτομα έναντι αμοιβής. Εκπρόσωποι του Κέντρου Κοινωνικής Εργασίας, στο Ντόλιεβατς, ανέφεραν στην εφημερίδα «Βέτσερνιε Νόβοστι» ότι, 340 οικογένειες λαμβάνουν κάποιου είδους κοινωνική βοήθεια και ότι, κάτω από τα όρια της φτώχειας είναι 1.700 κάτοικοι του δήμου. Οι πρωτεργάτες της πρωτοβουλίας δηλώνουν ότι, το κράτος μπορεί να απαγορεύσει την ίδρυση υπηρεσίας για την πώληση ανθρώπινων οργάνων, αλλά κανείς δεν μπορεί να τους εμποδίσει να πουλήσουν αίμα ή όργανα στο εξωτερικό.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία