Σε μια περίοδο, όπως η τρέχουσα, που οι ιώσεις βρίσκονται σε έξαρση
και η πλειονότητα των παιδιών είναι με ένα θερμόμετρο ... υπό μάλης,
γονείς, παππούδες και γιαγιάδες "δίνουν μάχη" με τον πυρετό.

Στη φυσιολογική διαδικασία του πυρετού, που λίγο-πολύ όλοι
γνωρίζουν τι μέτρα λαμβάνονται για την αντιμετώπισή του, μπορεί να
παρουσιαστεί ένα φαινόμενο, φυσιολογικό μεν αλλά τρομακτικό για όποιον
το βιώνει: ο πυρετικός σπασμός.

Αφορά κυρίως παιδάκια από 6 μηνών μέχρι 6 ετών. Η εικόνα που
παρουσιάζει ένα παιδί στη διάρκεια ενός επεισοδίου χαρακτηρίζεται
συνήθως είτε από συσπάσεις των άκρων και "προσήλωση" του βλέμματος σε
ένα σημείο (σαν να "παγώνει") είτε από απώλεια του μυϊκού τόνου (το
παιδί "αφήνεται" σαν να έχει λιποθυμήσει) ή μπορεί ακόμη, το παιδί να
γίνει "σαν σανίδα", άκαμπτο.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό του πυρετικού σπασμού είναι ότι το παιδί
μοιάζει να μην αναπνέει καθόλου και μπορεί να "μελανιάσει".

Όπως εξηγεί ο παιδίατρος-κοινωνιολόγος, λέκτορας στο Αριστοτέλειο
Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Χαράλαμπος Ανταχόπουλος, το πρώτο και
βασικότερο που πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να μην πανικοβληθούν!

"Ο πυρετικός σπασμός είναι τις περισσότερες φορές ακίνδυνος,
παρόλο που η εικόνα που παρουσιάζει μπορεί να τρομοκρατήσει το γονιό"
επισημαίνει.

"Οι πυρετικοί σπασμοί είναι στην πλειοψηφία τους απλοί. Υπάρχει
όμως, και μια κατηγορία σπασμών που συμβαίνουν στη διάρκεια του
πυρετού και μπορεί να οφείλονται σε λοιμώξεις- όπως η εγκεφαλίτιδα, η
μηνιγγίτιδα κ.ά.- ή κάποια επιληπτική διαταραχή" εξηγεί ο γιατρός.

"Σε κάθε περίπτωση, ο γονιός θα πρέπει να κάνει κάποιες απλές
κινήσεις: Να βάλει το παιδί σε πλάγια θέση ελαφρώς γερμένο μπροστά,
ώστε να μην πνιγεί από τυχόν εκκρίσεις ή εμετό και να μη βάλει τίποτα
στο στόμα του παιδιού. Τις περισσότερες φορές, το επεισόδιο δεν κρατά
παραπάνω από 3 με 4 λεπτά. Στη συνέχεια, ο γονιός πρέπει να πάει το
παιδί του σε ένα νοσοκομείο για να εκτιμηθεί η κατάσταση και αναλόγως,
θα πάρει συγκεκριμένες οδηγίες" σημειώνει ο κ.Ανταχόπουλος.

Αυτό που μπορεί να κάνει ένα γονιό "να χάσει τη γη κάτω από τα
πόδια του" είναι η αίσθηση ότι το παιδί δεν αναπνέει. Στην
πραγματικότητα, σύμφωνα με το γιατρό, η αναπνοή δεν σταματά τελείως,
αλλά μοιάζει να "υπολειτουργεί".

Σημασία έχει, πως είτε ο σπασμός περάσει είτε όχι, το παιδί θα
πρέπει να διακομιστεί στο νοσοκομείο ή να το δει κάποιος γιατρός.

"Όσοι γονείς το έχουν αντιμετωπίσει γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν
την επόμενη φορά. Αν το φαινόμενο είναι συχνό, μπορεί να δώσουμε
κάποια φαρμακευτική αγωγή για τη διάρκεια του επεισοδίου. Η συχνότητα
καθορίζεται από τον οργανισμό του κάθε ανθρώπου και το ιστορικό που
υπάρχει στην οικογένεια, καθώς φαίνεται πως οι πυρετικοί σπασμοί είναι
κληρονομικοί" υπογραμμίζει ο κ.Ανταχόπουλος.

Προσθέτει, ωστόσο, ότι κάθε παιδί "δικαιούται" φυσιολογικά να
κάνει 3 με 4 πυρετικούς σπασμούς μέχρι την ηλικία των 6 ετών.

Σε εκείνα που έχουν εμφανίσει πυρετικούς σπασμούς, οι παιδίατροι
συστήνουν να τους χορηγείται αντιπυρετικό νωρίς και να μην περιμένουν
οι κηδεμόνες να δείξει το θερμόμετρο 38,5, όπως συστήνεται γενικώς για
τα παιδιά. Όμως και αυτό, όπως λέει ο κ.Ανταχόπουλος, δεν φαίνεται να
έχει κάποια αποτελεσματικότητα.

Αυτό που προκαλεί ουσιαστικά το σπασμό, είναι η άνοδος της
θερμοκρασίας που συμβαίνει στον πυρετό, η οποία επηρεάζει την
εγκεφαλική δραστηριότητα.

Επειδή, όμως, κατά κοινή ομολογία, η εικόνα ενός παιδιού με
πυρετικό σπασμό είναι μια κατάσταση που προκαλεί σοκ, πανικό και
απελπισία, ο καλύτερος σύμμαχος είναι η γνώση και η ψυχραιμία.

Για το λόγο αυτό, όσοι έχουν μικρά παιδιά, πρέπει να έχουν κατά
νου, ότι υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουν ένα τέτοιο
φαινόμενο και καλό είναι να γνωρίζουν πώς να ανταπεξέλθουν σε αυτό.