 |
|
|  |  |  | 
31 Μαΐου- 3 Ιουνίου
6ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες
Νέα Υόρκη
Ο αγώνας ενάντια στην ελληνική κρίση, μέσα από τον κινηματογραφικό
φακό, είναι το θέμα του 6ου Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λος
Άντζελες, από τις 31 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου. Στόχος των διοργανωτών,
όπως αναφέρει η ελληνική υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής, είναι να
προβάλλουν ταινίες της νέας γενιάς κινηματογραφιστών, οι οποίοι
αντλούν εμπνεύσεις για την έκφραση της καλλιτεχνικής τους δημιουργίας,
μέσα από την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα.
Από το 2007, όταν ιδρύθηκε, μέχρι σήμερα το Φεστιβάλ Ελληνικού
Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες αναγνωρίζει τις πιο αξιόλογες
προσφορές ελλήνων και ελληνικής καταγωγής δημιουργών της Έβδομης
Τέχνης. Οι διακρίσεις που απονέμονται έχουν γίνει ευρύτερα γνωστές ως
Βραβεία Ορφέας. Οι νικητές του φετινού διαγωνισμού θα προέλθουν από 22
παραγωγές, που έχουν ήδη προκριθεί. Οι επιλογές θα γίνουν από
επιτροπή, που απαρτίζεται από εξαίρετες προσωπικότητες του Χόλυγουντ.
Η κριτική επιτροπή θα απονείμει τα Βραβεία Ορφέας στις κατηγορίες:
καλύτερης κινηματογραφικής ταινίας, καλύτερης ταινίας μικρού μήκους
και καλύτερου ντοκιμαντέρ. Ο νικητής του βραβείου προτίμησης του
κοινού, θα αναδειχθεί από τις ψήφους όλων όσων θα παρακολουθήσουν το
Φεστιβάλ.
Σύμφωνα με την καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Ελληνικού
Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες, Έρση Δάνου, η απονομή των Βραβείων
Ορφέα, από το 2007, όταν καθιερώθηκαν, συμβάλει τα μέγιστα στην
προβολή της καινοτόμου δουλειάς αναγνωρισμένων ελλήνων καλλιτεχνών.
Φέτος, η απονομή των βραβείων και το πάρτι θα πραγματοποιηθεί το βράδυ
της Κυριακής, 3 Ιουνίου, στην επίσημη κατοικία της Γενικής Προξένου
της Ελλάδας στο Λος Άντζελες, Ελισάβετ Φωτιάδου, όπου οι
προσκεκλημένοι θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν και ένα ρεσιτάλ της
γεννημένης στην Αυστραλία ομογενούς τραγουδίστριας, Vassy.
Στην επιτροπή που θα επιλέξει τους φετινούς νικητές των βραβείων
συμμετέχουν καταξιωμένες προσωπικότητες της 7ης Τέχνης, όπως ο
πρόεδρός της, καθηγητής κινηματογραφικών σπουδών, Fred Linch. Ο ίδιος
έχει διατελέσει πρόεδρος των ελλανοδίκων επιτροπών του Διεθνούς
Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Palm Springs, του Φεστιβάλ Εβραϊκών
Ταινιών στο Scottsdale Αριζόνας, και του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του
Βλαδιβοστόκ στην Ρωσία.
Στο πλαίσιο του φετινού φεστιβάλ ο Fred Linch θα κάνει ένα αφιέρωμα
στον αξέχαστο έλληνα κινηματογραφιστή, Θεόδωρο Αγγελόπουλο, για τον
οποίο διδάσκει και ένα ειδικό μάθημα για την προσφορά του, στο
Πανεπιστήμιο της Αριζόνας.
Στην πενταμελή κριτική επιτροπή του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου
στο Λος Άντζελες, που συγκρότησε η ΄Ερση Δάνου, μετέχουν, επίσης, ο
Robert Arentz, ιδρυτή του Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, και
η Clara Beverly, ιδιοκτήτρια μεγάλης εταιρείας διανομής
κινηματογραφικών ταινιών, παραγωγό, σκηνοθέτη και επίσημη σύμβουλος
του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Προγράμματος, στις Βρυξέλλες. Συμμετέχουν,
επίσης, ο Andrew Crane, που διευθύνει το τμήμα ειδικών προγραμμάτων
της Αμερικανικής Κινηματογραφικής Εταιρείας, και ο Marc Halperin, ο
οποίος έχει εργαστεί σε μεγάλα στούντιο του Χόλυγουντ και για πολλές
ανεξάρτητες εταιρείες εκμετάλλευσης κινηματογραφικών φιλμ.
Από τις ταινίες που έχει διανείμει, 48 έχουν προκριθεί για Όσκαρ και
από αυτές, οι 13 έχουν κερδίσει το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο,
τουλάχιστον σε μία κατηγορία.
Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες λειτουργεί χάρη
στις γενναιόδωρες συνεισφορές διαφόρων υποστηριχτών, οι κυριότεροι
τρείς εκ των οποίων είναι η ελληνο-αμερικανικής ιδιοκτησίας εταιρεία
Earth Friendly Products, η αμερικανική εταιρεία ζυθοποιίας Pabst
Brewing Company, και η ΕΡΤ Α.Ε..
Οι ταινίες και τα ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν στο φετινό Φεστιβάλ
Ελληνικού Κινηματογράφου στο Λος Άντζελες, καταχωρούνται στην
ιστοσελίδα του φεστιβάλ: http://lagff.org/festival.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
