|
| | | |
Η άλλη Ελλάδα
-----------------------
Έλληνας επιστήμονας συντονίζει την αποστολή ενός αερόπλοιου «Ζέπελιν» που μετρά τους ατμοσφαιρικούς ρύπους στην Ευρώπη
Φριντριχσάφεν
Ένα γερμανικό αερόπλοιο «Ζέπελιν» πετάει ήδη πάνω από τους ευρωπαϊκούς
ουρανούς, θυμίζοντας άλλες εποχές, μόνο που αυτή τη φορά η αποστολή
του είναι επιστημονική και μάλιστα «στο τιμόνι» βρίσκεται ένας Έλληνας
επιστήμονας, ο οποίος έχει αναλάβει το συντονισμό του πρωτότυπου
εγχειρήματος, το οποίο αποσκοπεί στην αναλυτική καταμέτρηση των
ατμοσφαιρικών ρύπων στην Ευρώπη.
Η αποστολή αποτελεί τμήμα του πανευρωπαϊκού προγράμματος μεγάλης
κλίμακας PEGASOS («Πήγασος»), το οποίο περιλαμβάνει 26 ερευνητικές
ομάδες από 15 ευρωπαϊκές χώρες. Συντονιστής του προγράμματος είναι ο
Σπύρος Πανδής, καθηγητής του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του
Πανεπιστημίου Πατρών και αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου
Επιστημών Χημικής Μηχανικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας
(ΙΕΧΜΗ/ΙΤΕ), με έδρα την Πάτρα.
Ο κ. Πανδής, αφού αποφοίτησε από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του
Πανεπιστημίου Πατρών, πήρε το διδακτορικό του το 1991 από το
Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Caltech). Διετέλεσε καθηγητής
στο αμερικανικό πανεπιστήμιο Carnegie Mellon έως το 2004, οπότε
επέστρεψε στην Ελλάδα για να διδάξει στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Το πρόγραμμα PEGASOS, που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο
πλαίσιο του 7ου Προγράμματος Πλαισίου για την Έρευνα, θα μελετήσει την
επίδραση της ατμοσφαιρικής χημείας στις κλιματικές αλλαγές. Τα
ευρήματά του αναμένεται να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας του
αέρα πάνω από την Ευρώπη, ενώ θα συμβάλουν και στην επιβράδυνση της
κλιματικής αλλαγής.
Τα «εγκαίνια» του «Ζέπελιν» έγιναν στις 4 Μαΐου στο Φριντριχσάφεν της
Γερμανίας. Ήδη από τα μέσα Μαΐου, το αερόπλοιο, το οποίο έχει
μετατραπεί σε ιπτάμενο εργαστήριο για τη μελέτη της ατμοσφαιρικής
ρύπανσης και στο οποίο επιβαίνει μία διεθνής ομάδα 15 επιστημόνων και
τεχνικών, πραγματοποιεί ένα ταξίδι δύο εβδομάδων πάνω από την
Ολλανδία.
Η δεύτερη αποστολή θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου και θα
διαρκέσει πέντε εβδομάδες. Το αερόπλοιο θα πετάξει πάνω από την Ιταλία
και την Αδριατική, ενώ στο ταξίδι της επιστροφής του θα περάσει πάνω
από τις ’λπεις και τη Γαλλία. Το ταξίδι του αερόπλοιου θα ολοκληρωθεί
τον Απρίλιο του 2013, με μετρήσεις που θα γίνουν στη Βόρεια Ευρώπη,
κυρίως στη Φινλανδία, και θα κρατήσουν δύο μήνες.
Όλες οι αποστολές θα καλύπτονται παράλληλα και από σταθμούς εδάφους.
Έτσι, οι επιστήμονες θα μπορούν άμεσα να συγκρίνουν τα επιστημονικά
δεδομένα των πτήσεων με αυτά των μετρήσεων των σταθμών εδάφους, αλλά
και με εκείνα των δορυφόρων. Στην Ελλάδα μετρήσεις θα γίνουν στην
Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο και τη Μυτιλήνη.
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν το «Ζέπελιν» που κινείται αργά και
χαμηλά, για να μελετήσουν με μεγαλύτερη λεπτομέρεια τι ακριβώς
συμβαίνει στους διάφορους ρύπους στα δύο χιλιόμετρα που βρίσκονται στο
κατώτερο επίπεδο της ατμόσφαιρας. Πρόκειται για το πιο χημικά ενεργό
τμήμα της ατμόσφαιρας, στο οποίο οι εκπεμπόμενοι ρύποι αντιδρούν με τη
βοήθεια του ηλιακού φωτός και δημιουργούν μια νέα σειρά δευτερογενών
ρύπων (ατμοσφαιρικά μικροσωματίδια, όζον κ.λπ.), οι οποίοι συχνά είναι
ακόμα πιο επικίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία από τις αρχικές χημικές
ενώσεις.
Το αερόπλοιο, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του ΙΕΧΜΗ/ΙΤΕ, μπορεί να
πετάει αργά μέχρι και 24 ώρες συνεχώς σε αυτό το στρώμα αέρα, να
σταματάει όταν χρειάζεται, να ανεβαίνει ή να κατεβαίνει. Κατά τη
διάρκεια των πτήσεων θα μεταφέρει πάνω από χίλια κιλά προηγμένου
επιστημονικού εξοπλισμού. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την
αποστολή του αερόπλοιου στη διεύθυνση: pegasos-eu.gr.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|