 |
|
|  |  |  |  Ορθορεξία: Μια "νέα" διατροφική διαταραχή
Θεσσαλονίκη
Αντιμέτωποι με μία "νέα" διατροφική διαταραχή, τη νευρική ορθορεξία, βρίσκονται οι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι.
Η νευρική ορθορεξία είναι μια μανία κατανάλωσης μόνο υγιεινών τροφών, κυρίως βιολογικών ή οργανικών και η αποφυγή κατανάλωσης τροφών, αυξημένων σε λιπαρά ή εκείνων που περιέχουν πρόσθετα ή συντηρητικά.
"Οι πρώτοι επιστήμονες υγείας, οι οποίοι έρχονται σε επαφή με τους ασθενείς αυτούς, είναι οι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι και γενικότερα οι επιστήμονες του τομέα της διατροφής, αφού σκοπός των ορθορεξικών είναι ένα υγιεινό διαιτολόγιο. Ο κύριος λόγος, που τα άτομα που παρουσιάζουν τη διαταραχή, επισκέπτονται τους διαιτολόγους-διατροφολόγους δεν είναι απαραίτητα η επιθυμία να χάσουν βάρος. Οι επισκέψεις έχουν κατά κύριο λόγο σκοπό να αποκτήσουν (τα άτομα αυτά) από έγκυρη, επιστημονική πηγή, γνώσεις για τη διατροφή και τα τρόφιμα γενικότερα και να νιώσουν, μέσω της διατροφής αυτής, ένα αίσθημα ευεξίας και ελέγχου", επισημαίνει η προϊσταμένη τμήματος Διατροφής, του Ιατρικού Διαβαλκανικού και μέλος της επιστημονικής ομάδας «Διατροφή», κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος, Μαρία Κοκκίνου.
Τα χαρακτηριστικά της νευρικής ορθορεξίας
Ένα υγιεινό - ισορροπημένο διαιτολόγιο, πληρέστατο σε θρεπτικά συστατικά, είναι απολύτως αποδεκτό και χρήσιμο. Σύμφωνα με την κ. Κοκκίνου, μπορούμε να μιλάμε για νευρική ορθορεξία, όταν η τήρηση αυτού διαιτολογίου αποτελεί ακραία και απόλυτη θέση του ατόμου, που το ακολουθεί, με χαρακτηριστικά όπως π.χ. :
* Η επίμονη σκέψη σχετικά με τη δίαιτα περισσότερο από τρεις ώρες ημερησίως,
* Ο σχεδιασμός-προγραμματισμός γευμάτων πολλές ημέρες πριν από την κατανάλωσή τους,
* Η θρεπτική αξία του γεύματός είναι περισσότερο σημαντική από την ευχαρίστηση της κατανάλωσής του,
* Το έντονο αίσθημα αυτοπεποίθησης, όταν το άτομο τρώει υγιεινά,
* Η παύση κατανάλωσης τροφίμων που έδιναν απόλαυση και η αντικατάστασή τους από «σωστά» τρόφιμα,
* Η αντικοινωνική συμπεριφορά του ατόμου, επειδή το είδος διατροφής καθιστά δύσκολο το να φάει έξω,
* Οι έντονες ενοχές, όταν «χαλάει» η διατροφή,
* Η εκτίμηση της θρεπτικής αξίας των τροφίμων πάντοτε πριν από το φαγητό,
* Η ευτυχία και ο πλήρης έλεγχος, όταν τρώει «υγιεινά»,
* Το υποτιμητικό βλέμμα προς τους ανθρώπους, που δεν έχουν κανέναν έλεγχο στο τι τρώνε.
"Οι ορθορεκτικοί ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες τροφίμων και καμαρώνουν πολύ γι' αυτό. Πολλές φορές, όσο πιο δύσκολοι οι κανόνες, τόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση για την τήρησή τους, παρόλο το τίμημα. Αυτοί οι κανόνες καθορίζουν, αν μπορούν, τι μπορούν και πόσο μπορούν φάνε κάποιο είδος τροφίμου. Μάλιστα, η εμμονή σε μια τέλεια δίαιτα είναι μερικές φορές τόσο έντονη, που όταν παραβιάζονται οι κανόνες της, ο ορθορεκτικός επιβάλει στον εαυτό του τιμωρίες. Π.χ. 'έφαγα μισό σοκολατάκι και για αυτό την υπόλοιπη ημέρα δεν έφαγα απολύτως τίποτα'! Ένα ακόμη χαρακτηριστικό τους είναι ότι θυμούνται και περιγράφουν με λεπτομέρειες τις 'σωστές' και 'υγιεινές' επιλογές τους. Π.χ., 'έχω να βάλω στο στόμα μου γλυκό εδώ και 2,5 χρόνια. Τελευταία φορά που έφαγα ήταν μια σειρά σοκολάτα κουβερτούρα, το Μάιο του 2008'! Και φυσικά η δήλωση γίνεται με χαμόγελο, περιμένοντας την έκπληξη του συνομιλητή τους για το κατόρθωμά τους και την επιβράβευση", εξηγεί η κ. Κοκκίνου.
Πώς αντιμετωπίζουν την ορθορεξία οι διαιτολόγοι;
Για την αντιμετώπιση αυτής της διατροφικής διαταραχής απαιτούνται γνώσεις, ευαισθητοποίηση και σωστοί χειρισμοί των διαιτολόγων-διατροφολόγων αλλά και των άλλων ειδικοτήτων υγείας προκειμένου η πρόληψη να είναι επιτυχής, η διάγνωση έγκαιρη και η αντιμετώπιση αποτελεσματική.
"Αυτή η διατροφική διαταραχή είναι αρκετά καινούρια και χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστούν ακριβώς οι τρόποι αντιμετώπισής της. Οι εμπειρίες δείχνουν ότι ο διαιτολόγος-διατροφολόγος, καλό θα ήταν να επαναπροσδιορίσει το τι είναι πραγματικά υγιεινό, ισορροπημένο, θρεπτικό και ασφαλές σχετικά με τη διατροφή και τα τρόφιμα γενικότερα και με σωστή καθοδήγηση να δώσει στον ορθορεκτικό να καταλάβει θεωρητικά, αλλά και πρακτικά, ότι δεν υπάρχουν υγιεινές και ανθυγιεινές τροφές, αλλά υγιεινές και λιγότερο υγιεινές τροφές. Οφείλει να τον εκπαιδεύσει για την ποσότητα, την ποιότητα αλλά και την συχνότητα που μπορεί να καταναλώνει από όλα τα είδη τροφίμων", αναφέρει η κ. Κοκκίνου.
Οι ασθενείς με ορθορεξία είναι αρχικά δύσπιστοι και φέρουν στις συζητήσεις πολλά παραδείγματα διαίτων, ερευνών και ανακοινώσεων, προκειμένου να αποδείξουν την ορθότητα των πράξεών τους. "Η επιμονή, η υπομονή και η συνεχής σωστή πληροφόρηση είναι χαρακτηριστικά, που καλό θα ήταν να υπάρχουν σε κάθε συνεδρία. Συνήθως, τα καλύτερα αποτελέσματα λαμβάνουν χώρα, όταν ο ορθορεκτικός, με την παρότρυνση και τη στήριξη του διαιτολόγου-διαιτολόγου, απενοχοποιήσει κάποιες από τις τροφές που είχε αποκλείσει από το διαιτολόγιο του. Τότε θα αρχίσει να τις καταναλώνει χωρίς ενοχές, χωρίς να χάνει τον έλεγχο, αφού ήταν πρόταση του ίδιου του διαιτολόγου, και να αντιλαμβάνεται τη σωστή διάσταση των πραγμάτων σε θέματα διατροφής", καταλήγει η κ. Κοκκίνου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
