Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι πρέπει να ξέρουμε

'Αγνοια και στιγματισμός των ασθενών, απειλή για τον αγώνα ενάντια στην Ηπατίτιδα



Αθήνα

'Αγνοια και στιγματισμός των ασθενών, αποτελούν τη μέγιστη απειλή για
τον αγώνα ενάντια στην ηπατίτιδα. Η άγνοια οδηγεί τους ανθρώπους να
υποθέσουν ότι δεν κινδυνεύουν, τους αποτρέπει από το να υποβληθούν σε
εξετάσεις και να αρχίσουν θεραπεία και αποσπά την προσοχή της κοινής
γνώμης από τα μηνύματα ευαισθητοποίησης, επεσήμανε σε συνέντευξη
Τύπου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ηπατίτιδας, στις 28 Ιουλίου, ο
Στυλιανός Καραταπάνης, πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης του
Ήπατος (ΕΕΜΗ), διευθυντής Α' Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου
Ρόδου. Έτσι, αφενός μεν αυξάνεται ο κίνδυνος περαιτέρω μετάδοσης της
λοίμωξης, αφού οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι απληροφόρητοι για
τους τρόπους μετάδοσης και αντιμετώπισης, αφετέρου δε, ενισχύεται ο
στιγματισμός των φορέων και των πασχόντων.

Δυστυχώς κάθε χρόνο 1.500.000 άνθρωποι πεθαίνουν από ηπατίτιδα, ενώ
500.000.000 πάσχουν από ηπατίτιδα Β και C, παγκόσμια, δηλαδή, 1 στους
12 ανθρώπους. Στη χώρα μας, 400.000 Έλληνες πάσχουν από χρόνια
ηπατίτιδα Β ή C και οι περισσότεροι από αυτούς δεν το γνωρίζουν.

«Ηπατίτιδα: Είναι πιο κοντά από όσο νομίζεις. Γνώρισέ την.
Αντιμετώπισέ την. Εξετάσου». Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα της φετινής
Παγκόσμιας Ημέρας Ηπατίτιδας, που διοργανώνεται από τον Παγκόσμιο
Οργανισμό Υγείας με σκοπό τον αποστιγματισμό, την ενημέρωση και την
ευαισθητοποίηση του πληθυσμού, ώστε να κάνουν τις απαραίτητες
εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου.

Η χρόνια ιογενής ηπατίτιδα, όπως τόνισαν οι εκπρόσωποι της ΕΕΜΗ,
αποτελεί μια παγκόσμια επιδημία, που επηρεάζει τους πάντες, παντού,
χωρίς να κάνει διακρίσεις σε φυλή, ηλικία και κοινωνικοοικονομικό
επίπεδο.

Με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας για την Ηπατίτιδα, η
Παγκόσμια Κοινότητα Ασθενών, καθώς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας,
καλούν τις κυβερνήσεις να εντατικοποιήσουν τις προσπάθειές τους για τη
μείωση του στιγματισμού με συνεχόμενες καμπάνιες ενημέρωσης και
ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης. Σε διαφορετική περίπτωση,
υποστηρίζουν, όλες οι προσπάθειες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής
αλλά και της ίδιας της επιβίωσης των ασθενών θα πάνε χαμένες.

Δυστυχώς, όμως, μέχρι σήμερα το 81% των χωρών με χαμηλά εισοδήματα,
δεν έχουν χρηματοδοτήσει καμία καμπάνια ενημέρωσης του κοινού, ενώ 85%
δεν έχουν λάβει κανένα μέτρο για μείωση ή αντιμετώπιση του
στιγματισμού των ασθενών.

Η Χρόνια Ιογενής Ηπατίτιδα, ανέφεραν οι επιστήμονες, είναι ένα νόσημα
που αντιμετωπίζεται και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να ιαθεί πλήρως,
εφόσον βέβαια υπάρξει έγκαιρος εντοπισμός των ασθενών και χορήγηση της
κατάλληλης αντιικής αγωγής. Στη θεραπευτική προσέγγιση της χρόνιας
ηπατίτιδας Β, βασικός στόχος είναι η επίτευξη μακροχρόνιας ιολογικής
ύφεσης, ενώ στη χρόνια ηπατίτιδα C στόχος της θεραπείας είναι η
εκρίζωση του ιού.

Δυστυχώς όμως, όπως ανέφεραν οι ειδικοί, στην Ελλάδα σήμερα, η
οικονομική κρίση δυσχεραίνει την θεραπευτική αντιμετώπιση των ασθενών
με χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες, διότι αρκετοί δεν διαθέτουν την
απαιτούμενη ασφαλιστική κάλυψη.

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ανακοινώθηκε η δημιουργία και στην
Ελλάδα Συλλόγου Ασθενών με Ηπατίτιδα. Ο Γιώργος Καλαμίτσης, ιδρυτικό
μέλος, τόνισε ότι βασικός στόχος του Συλλόγου είναι η απρόσκοπτη
πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία και η ευαισθητοποίηση της κοινής
γνώμης για την Ηπατίτιδα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία