|
| | | |
Η Ελληνική Φωνή αγαπάει το Θέατρο
----------------------------------
Το χειμώνα απο τους Ρέππα - Παπαθανασίου
Δύο κωμωδίες με θέμα την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της ανεβάζουν, φέτος, το χειμώνα οι Ρέππας - Παπαθανασίου
Aθήνα
Δύο κωμωδίες με θέμα την κρίση και τις επιπτώσεις της, ανεβάζει αυτόν
το χειμώνα το συγγραφικό δίδυμο Ρέππα - Παπαθανασίου. Η μία να
ασχολείται με αυτούς που την υφίστανται και η άλλη αφορά αυτούς που
την δημιουργούν. Πρόκειται για το «Άντρες έτοιμοι για όλα», το οποίο
κάνει πρεμιέρα την Τετάρτη 10 Οκτωβρίου στο θέατρο Λαμπέτη και το
«Βαλʼ τον υπουργό στην πρίζα», που ανεβαίνει την Παρασκευή 12
Οκτωβρίου στο θέατρο Πειραιώς 131.
«Από το 2010 έχουμε αισθανθεί αρκετά μεγάλη πίεση και λόγω της
κατάστασης έχουμε προσανατολιστεί σε πολιτικές κωμωδίες, γιατί κάποιο
άσχετο θέμα θα έμοιαζε ανεπίκαιρο. Παρακαίγεται ο κόσμος γύρω μας για
να αδιαφορήσουμε» ανέφερε σε συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στο
βιβλιοπωλείο Ιανός, ο Μιχάλης Ρέππας.
Το 1997 είδαμε στον κινηματογράφο το φιλμ «Full Monty», το οποίο
«έσπασε» ταμεία. Ωστόσο, το 1987 στη Νέα Ζηλανδία οι συγγραφείς Στέφεν
Σινγκλέρ και Άντονι Μακάρτεν είχαν παρουσιάσει στο θέατρο, μία κωμωδία
με το ίδιο ακριβώς θέμα και τίτλο «Ladies Night». Οι Παπαθανασίου και
Ρέππας ανέλαβαν την απόδοσή του στα ελληνικά και σκηνοθετούν φέτος το
χειμώνα την παραγωγή «Άντρες έτοιμοι για όλα», κατάλληλα προσαρμοσμένη
στην ελληνική πραγματικότητα.
«Πέρα από την επιθυμία μας να δουλέψουμε ένα έργο με επίκεντρο τους
άντρες ηθοποιούς, βρήκαμε και πολύ ενδιαφέρον το θέμα. Σε μια εποχή
που η κρίση έχει οδηγήσει τους πάντες στα όριά τους, ήρθε αυτή η ιδέα
ενός τρυφερού και αισιόδοξου έργου που μιλάει για την οικονομική
κρίση, αλλά όχι με το λεξιλόγιο της απελπισίας. Δεν θα μπορούσε να
υπάρξει πιο επίκαιρο έργο στη σύγχρονη πολιτική συγκυρία. Ήρωες είναι
άνεργοι άντρες που μας εκμυστηρεύτηκαν πόσο αβάσταχτο είναι το
προνόμιο να είσαι το πρώτο φύλο. Άντρες στραπατσαρισμένοι από την
οικονομική κρίση, από τον αιώνιο Γολγοθά των διαπροσωπικών σχέσεων
αλλά και από την ίδια την αντρική τους ταυτότητα» είπε ο Μιχάλης
Ρέππας.
Η παράσταση μεταφέρει τον θεατή σε μια μεγάλη επαρχιακή πόλη της
Ελλάδας του 2012, όπου πέντε ζευγάρια υφίστανται τα δεινά από τα μέτρα
λιτότητας. Οι άντρες της παρέας, που δοκιμάζεται από οικονομικά
προβλήματα, αποφασίζουν να λύσουν το πρόβλημα με έναν πρωτότυπο τρόπο.
Η απελπισία οδηγεί ένα καφετζή (Κώστας Κόκλας), έναν ταξιτζή (Θανάση
Ευθυμιάδη), έναν δημοτικό υπάλληλο (Γιάννη Τσιμιτσέλη), έναν φούρναρη
(Κώστας Ευριπιώτη) και έναν σπουδαστή (Μάνος Ιωάννου) να γίνουν
στρίπερ. Η παράδοξη επιλογή τους να βγάλουν χρήματα χορεύοντας γυμνοί,
αναστατώνει την ζωή τους, τη μικρή πόλη και τις γυναίκες τους
(Αντιστοίχως: Μαίρη Σταυρακέλλη, Ευαγγελία Μουμούρη, Πηνελόπη
Αναστασοπούλου, Μαρία Φιλίππου και Νίκη Λάμη).
Πώς αντιμετωπίζουν οι άντρες ηθοποιοί της παράστασης το γεγονός ότι θα
βρεθούν γυμνοί μπροστά στο κοινό; «Δεν με αγχώνει» λέει ο Κώστας
Κόκλας, «γιατί πρόκειται, όπως λένε και οι συγγραφείς-σκηνοθέτες,
απλώς για μια επιταγή της ίδιας της παράστασης και δεν γίνεται ούτε
για να σοκάρει ούτε για να προκαλέσει. Με κέφι και με ειλικρίνεια
γίνεται και θα βγάλει και γέλιο, ελπίζω...».
«Είχα 10 χρόνια να κάνω κωμωδία στο θέατρο και μου ʽχε λείψει πάρα
πολύ. Καλή η ποιότητα που κυριαρχεί και στο Εθνικό θέατρο και στο
φεστιβάλ Αθηνών, αλλά εκεί υπάρχει εγωισμός και ένα επίπεδο σκηνοθετών
που είναι δύσκολο να χαλιναγωγηθούν. Χαίρομαι που συνεργάζομαι με τους
Ρέππα - Παπαθανασίου γιατί αυτοί πάνω από όλα αγαπούν τον ηθοποιό»
ανέφερε ο Θανάσης Ευθυμιάδης.
Πριν 16 χρόνια, το 1996, οι Παπαθανασίου και Ρέππας παρουσίασαν την
κωμωδία «Βγάλ' τον υπουργό απ' την πρίζα». Έργο με θέμα τη διαπλοκή
και τις σκοτεινές δοσοληψίες στο πολιτικό παρασκήνιο. Φέτος, το δίδυμο
επανέρχεται στο ίδιο θέμα με το «αναπαλαιωμένο και ανακαινισμένο»,
σύμφωνα με τους δημιουργούς, «Βαλʼτον υπουργό στην πρίζα».
Ωστόσο, η ίδια η παραλλαγή στον τίτλο εκφράζει και το πνεύμα αυτής της
καινούργιας κωμωδίας. Γύρω από το μηχάνημα που κρατάει «νεκροζώντανο»
τον πρωθυπουργό της χώρας εκτυλίσσεται μια φάρσα συναλλαγών και
διαπλοκής με έναν και μόνο σκοπό: Το πολιτικό παρασκήνιο απεργάζεται,
για ίδιον όφελος πάντα, κάθε είδους σενάρια που στοχεύουν στο να μην
αλλάξει τίποτα στην χώρα.
«Διαβάζοντας το προηγούμενο έργο, αυτά που σχολιάζαμε πριν 16 χρόνια
σχολιάζουμε και σήμερα. Και τότε και τώρα οι πολιτικοί συμπεριφέρονται
με την ίδια σκληρότητα και επιπολαιότητα. Το κακό σήμερα -και αυτό που
με εξοργίζει- είναι ότι σήμερα «πεθαίνουμε» και αυτοί συνεχίζουν το
χαβά τους» τόνισε ο Μιχάλης Ρέππας.
Στην παράσταση παίζουν οι: Χρυσούλα Διαβάτη, Αλέξανδρος Αντωνόπουλος,
Μιχάλης Ρέππας, Σοφία Μουτίδου, Βάσω Λασκαράκη, Χάρης Γρηγορόπουλος,
Φώτης Σπύρος και Δημήτρης Λέκκος.
Τιμές εισιτηρίων: «Άντρες έτοιμοι για όλα» - Πλατεία: 20 , Εξώστης:
18 , Λαϊκή: 17 (Σάββατο απόγευμα), Φοιτητικό: 15 , Ανέργων: 10 .
«Βγάλʼτον υπουργό από την πρίζα» - Πλατεία: 20 , Εξώστης: 17 ,
Λαϊκή: 17 (Σάββατο απόγευμα), Φοιτητικό: 15 , Ανέργων: 10 .
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|