Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι πρέπει να ξέρουμε

Η κατάθλιψη "πονάει" τα κόκαλα



Θεσσαλονίκη-(Ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)

 

Οι πόνοι στα οστά και στη σπονδυλική στήλη μπορεί να οφείλονται και σε κατάθλιψη.Τα κόκαλα και η σπονδυλική στήλη είναι θέση προβολής της συναισθηματικής φόρτισης και η συναισθηματική κατάσταση “καθρεφτίζεται” στα οστά ως πόνος.

“Όταν ένα άτομο αποταθεί στον ορθοπαιδικό, λόγω πόνων στα οστά, και οι εξετάσεις στις οποίες υποβάλλεται είναι αρνητικές και δεν δείχνουν κάτι παθολογικό, τότε το πιο πιθανό είναι ο πόνος να οφείλεται σε ψυχοσωματικά αίτια, μεταξύ των οποίων και η κατάθλιψη.Το ποσοστό των πόνων στα οστά και τη σπονδυλική στήλη που οφείλονται σε ψυχοσωματικά αίτια κυμαίνεται από 17% έως 40% και σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να αποταθεί σε γιατρό άλλης ειδικότητας” επισημαίνει ο χειρουργός ορθοπαιδικός, Γιάννης Λαφαζάνος, με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο “Ανδρική και γυναικεία οστεοπόρωση”.

Τα τελευταία 20 χρόνια έχει εξελιχθεί σε επιδημία μία χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών, η οστεοπόρωση, η οποία μειώνει σταδιακά την πυκνότητα και την ποιότητα των οστών και με το πέρασμα των χρόνων να καθιστά λεπτά και εύθραυστα. Στην Ελλάδα μετά την ηλικία των 60 ετών ποσοστό 19% των γυναικών και 11% των ανδρών θα παρουσιάσουν οστεοπόρωση, ενώ στην ηλικία των 80 μία στις τρεις γυναίκες και ένας στους οκτώ άντρες θα υποστεί οστεοπορωτικό κάταγμα ισχίου. Αν και για πολλά χρόνια η οστεοπόρωση εθεωρείτο σχεδόν αποκλειστικά γυναικεία νόσος στις μέρες μας έχει πλέον επιβεβαιωθεί ότι πλήττει και τους άντρες, μόνο που αυτό συμβαίνει σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτό οφείλεται στο ότι στους άντρες η κορυφαία οστική μάζα επιτυγχάνεται σε μεγαλύτερη ηλικία από ότι στις γυναίκες

“Η οστεοπόρωση, όπως και η υπέρταση, εξελίσσεται προοδευτικά, για μακρό χρονικό διάστημα χωρίς κλινικές εκδηλώσεις. Αν την υπέρταση τη θεωρούμε “ύπουλο δολοφόνο”, γιατί πραγματικά σκοτώνει, την οστεοπόρωση την ονομάζουμε “ύπουλο κλέφτη” γιατί “κλέβει” την ποιότητα της ζωής μας. Παρότι είναι ύπουλη, μπορεί να εμφανίζει κάποια σημάδια και να μας προειδοποιήσει, όπως διάχυτους πόνους, προοδευτική κύφωση και έντονους πόνους στη σπονδυλική στήλη, που μπορεί να οφείλονται σε μικροκατάγματα της οσφυικής και θωρακικής μοίρας. Η διάγνωσή της γίνεται με τη μέτρηση οστικής πυκνότητας και είναι λάθος να νομίζει κανείς ότι αν το ασβέστιο του αίματος είναι φυσιολογικό δεν έχει οστεοπόρωση.Το ασβέστιο δεν αποτελεί διαγνωστικό δείκτη για την οστεοπόρωση” εξηγεί ο κ.Λαφαζάνος.

Η οστεοπόρωση είναι πολυπαραγοντική νόσος, αλλά οι δύο κυριότεροι παράγοντες είναι: η ελαττωμένη κορυφαία οστική μάζα (που επιτυγχάνεται μέχρι την ηλικία των 35 ετών) και ο αυξημένος ρυθμός της οστικής απώλειας. Παράγοντες κινδύνου για εκδήλωση οστεροπόρωσης είναι: η κατανάλωση αυξημένης ποσότητας κρέατος, (γιατί αυξάνει την αποβολή ασβεστίου με τα ούρα),το κάπνισμα, η κατάχρηση αλκοόλ (γιατί ελαττώνει την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο), οι καφέδες ,το τσάι και το αλάτι (γιατί συμβάλουν στην αποβολή ασβεστίου με τα ούρα), η έλλειψη βιταμίνης D και η κληρονομικότητα.

“Η κορυφαία οστική μάζα επηρεάζεται από τη διατροφή, για αυτό θα πρέπει να προσέχουμε τι τρώνε τα παιδιά μας. Επηρεάζεται ακόμη από:τη φυλή, η μαύρη φυλή κάνει κορυφαία οστική μάζα κατά 10% περισσότερο από τη λευκή, τη μυική άσκηση και τη φυσιολογική λειτουργία των οργάνων του σώματος. Μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό παχυσαρκίας αγοριών ηλικίας 15 ετών, στη Δυτική Ευρώπη. Με την ανυπαρξία άθλησης στα σχολεία και με υπέρβαρα παιδιά, δημιουργείται ελαττωμένη κορυφαία οστική μάζα και έτσι καλωσορίζουμε την οστεοπόρωση στη ζωή μας κάπου στη μέση ηλικία” αναφέρει ο κ. Λαφαζάνος.

Στο ερώτημα αν υπάρχει οριστική θεραπεία για την οστεοπόρωση, ο κ Λαφαζάνος δίνει την εξής απάντηση: “Η οστεοπόρωση δεν θεραπεύεται 100%. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η θεραπεία της εγκατεστημένης οστεοπόρωσης περιλαμβάνει φάρμακα μαζί με μυική άσκηση και τήρηση κανόνων ζωής. Η θεραπεία πρέπει να περιέχει τρία φάρμακα, ένα βασικό συν ασβέστιο συν βιταμίνη D. Τα βασικά φάρμακα της οστεοπόρωσης χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, σε αυτά που σχηματίζουν οστό και σε αυτά που εμποδίζουν την καταστροφή του οστού”.

Για την πρόληψη της οστεοπόρωσης ο κ Λαφαζάνος συνιστά άσκηση και μεσογειακή διατροφή.

“ Ένας περίπατος μισής ώρας τρεις φορές την εβδομάδα είναι αρκετος για τους ηλικιωμένους. Ανακαλύψτε την μεσογειακή δίαιτα των γονιών που έχει χαθεί από την καθημερινότητά μας. Έτσι μπορείτε να εμποδίσετε να σας καταστρέψει την ζωή η οστεοπόρωση . Ποτέ δεν είναι πολύ αργά, έχετε τη δυνατότητα να περνάτε καλά και με την οστεοπόρωση” καταλήγει ο κ. Λαφαζάνος.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία