|
| | | |
Το BBC αποκωδικοποίησε τις τάσεις του κοντινού μέλλοντος
«Zero», «smart» και τρένα: ο κόσμος μας το 2020
Λονδίνο
Πώς θα είναι ο κόσμος μας το 2020; Το BBC κωδικοποίησε τις τάσεις που θα αλλάξουν την καθημερινότητά μας στο άμεσο μέλλον.
Υγεία
Η δημόσια υγεία γίνεται όλο και πιο ασύμφορη οικονομικά στον δυτικό κόσμο. Το κόστος της θα φθάσει στο ένα πέμπτο των συνολικών κρατικών δαπανών ως το 2020. Συνεπώς το παλαιό μοντέλο του να θεραπεύουμε τα συμπτώματα θα υποχωρήσει προς όφελος της έγκαιρης διάγνωσης και πρόληψης. Οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες θα αρχίσουν να επιβραβεύουν με χαμηλότερα ασφάλιστρα τους υγιείς ασφαλισμένους. Θα αυξηθούν οι πωλήσεις προϊόντων που αφορούν στην πρόληψη ασθενειών.
Το «έξυπνο» (smart) είναι το νέο «πράσινο» (green)
Το «πράσινο» ήταν η τάση της τελευταίας δεκαετίας, όμως θα αντικατασταθεί από το «έξυπνο». Αρχίζοντας από το σπίτι. Στο «έξυπνο σπίτι» η είσοδος θα ελέγχεται από σκάνερ της ίριδας των ματιών, τα φώτα και η θερμοκρασία θα αυξομειώνονται μέσω τηλεφώνου ή ταμπλέτας. Τα «έξυπνα αυτοκίνητα» θα κάνουν ευκολότερη την οδήγηση, ακόμη και χωρίς χέρια, ενώ οι «έξυπνες πρωτοβουλίες» θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο διεκπεραιώνουμε πολλά πράγματα σήμερα.
«Μηδενικός» (zero)
Άλλη λέξη-κλειδί είναι το «μηδενικός» που εκπορεύεται από την ιδέα ότι θα παραμερίσουμε εντελώς οτιδήποτε ανεπιθύμητο. Θα δημιουργηθούν συστήματα ασφαλείας με «μηδενική παραβίαση», προϊόντα με «μηδενικά ελαττώματα», αυτοκίνητα που υπόσχονται «μηδενικά ατυχήματα». Η έννοια των «μηδενικών μέιλ» θα αρχίσει να εξαπλώνεται στα γραφεία καθώς τα όλο και πιο ευέλικτα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα αντικαταστήσουν τα «εισερχόμενα».
Ηλεκτρική κίνηση
Ως το 2020, περισσότερα από 45 εκατομμύρια ηλεκτρικά ποδήλατα, αυτοκίνητα, λεωφορεία και φορτηγά θα πωλούνται ετησίως. Σήμερα οι πωλήσεις τους παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα αλλά αναμένεται ότι σε δυο χρόνια θα απογειωθούν, δημιουργώντας νέες αγορές για μπαταρίες, σημεία φόρτισης και άλλα σχετικά προϊόντα.
Πόλεις ως πελάτες
Οι πόλεις διογκώνονται και «καταπίνουν» προάστια και γειτονικά χωριά δημιουργώντας «μέγα-πόλεις». Οι πόλεις αυτές _ που θα γίνονται όλο και πιο «έξυπνες» _ θα είναι τόσο μεγάλες που οι εταιρείες θα αρχίσουν να τις αντιμετωπίζουν σαν αυτόνομους πελάτες, όπως αντιμετωπίζουν τις χώρες σήμερα.
Από τα αεροπλάνα στα τρένα
Περίπου 200 χρόνια αφότου εφευρέθηκαν οι σιδηρόδρομοι, τα τρένα θα πάρουν κεφάλι από τα αεροπλάνα. Την επόμενη δεκαετία θα δημιουργηθούν τρένα υψηλών ταχυτήτων που θα συνδέουν μεταξύ τους όχι μόνο πόλεις αλλά και χώρες, ακόμη και ηπείρους. Υπάρχουν σχέδια για την σιδηροδρομική σύνδεση του Λονδίνου με το Πεκίνο ενώ ακόμη και στις ΗΠΑ που τα τρένα είναι σχεδόν ανύπαρκτα, αναμένεται να εκτοπίσουν τα αεροπλάνα.
Νέα πεδία μάχης
Οι στρατοί ανά τον κόσμο αρχίζουν να λαμβάνουν σοβαρά υπ' όψη ένα πέμπτο πεδίο μάχης ύστερα από την γη, την θάλασσα, τον αέρα και το Διάστημα: τον κυβερνοχώρο. Μεγάλο μέρος του πολέμου αυτού θα αφορά τον έλεγχο των 1.200 δορυφόρων που θα εκτοξευτούν στο Διάστημα τα επόμενα χρόνια. Ο αριθμός των χάκερ παγκοσμίως αναμένεται να 20πλασιαστεί.
Κοινωνικές τάσεις
Η ηλικία και το φύλο αποκτούν μεγάλη σημασία. Η ιδιωτική μας ζωή θα αλλάξει ως άμεσο αποτέλεσμα της σύνθεσης του πληθυσμού στη χώρα όπου ζούμε. Ή ίσως στην «μέγα-πόλη» όπου ζούμε. Η χειραφέτηση των γυναικών παγκοσμίως θα έχει ως αποτέλεσμα να γεννιούνται όλο και λιγότερα παιδιά από όλο και μεγαλύτερης ηλικίας μητέρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|