|
| | | |
Ορισμένα μυστικά από την εποχή του Τίτο είναι ακόμη "καυτά", υποστηρίζει η χήρα του ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας Γιόβανκα Μπροζ
Βελιγράδι
Η χήρα του ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, Γιόβανκα Μπροζ, δήλωσε ότι εδώ και χρόνια υφίσταται εκφοβισμό και καταπίεση, επειδή ορισμένα μυστικά της περιόδου του Τίτο, των οποίων η ίδια είναι μάρτυρας, "είναι ακόμη καυτά" και ότι υπάρχουν ακόμη κάποιοι που επιθυμούν να τα κρύβουν για να κυριαρχεί ομόνοια μεταξύ Σερβίας και Κροατίας.
Η Γιόβανκα Μπροζ, σε συνέντευξή της στην εφημερίδα "Βέτσερνιε Νόβοστι" του Βελιγραδίου, υποστήριξε ότι πρόσφατη διάρρηξη στη βίλα που κατοικεί, στο πολυτελές προάστιο της σερβικής πρωτεύουσας, Ντέντινιε, δεν ήταν τυχαίο συμβάν, επειδή εκτός από πολύτιμα αντικείμενα εκλάπησαν και ορισμένες σημειώσεις.
"Δεν ήταν απλοί διαρρήκτες, αλλά άνθρωποι που γνώριζαν ακριβώς τι έψαχναν. Τους έστειλαν εκείνοι που φοβούνται για πράγματα που γνωρίζω και των οποίων ήμουν μάρτυρας τα πολλά χρόνια που ήμουν δίπλα στον Τίτο" δήλωσε η χήρα του ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας μετά τη διάρρηξη στη βίλα, την οποία, μετά το θάνατο του Τίτο, τής παραχώρησε το κράτος ως "προσωρινή στέγη", πριν από τρεις δεκαετίες.
"Δεν αληθεύει, όπως δημοσιεύθηκε, ότι δεν εκλάπη τίποτα από το σπίτι. Μου έκλεψαν ένα βάζο της δυναστείας Μινγκ, γαμήλιο δώρο του Μάο Τσε-Τουνγκ. Ακόμη δεν έχω διαπιστώσει τι ακριβώς λείπει, αλλά μου έκλεψαν σίγουρα κοσμήματα, χρήματα και σημειώσεις. Εκλάπη η αλληλογραφία με σημαντικές προσωπικότητες, όπως με τον Τσβιέτιν Μιγιάτοβιτς και το στρατηγό Ίβο Ντόλνιτσαρ" ανέφερε.
Σχολιάζοντας ότι εδώ και χρόνια "ζει όπως μπορεί και όπως άλλοι θέλουν" υποστήριξε ότι υφίσταται εκφοβισμό, επειδή ορισμένα μυστικά της περιόδου του Τίτο "είναι ακόμη καυτά".
"Οι δυνάμεις ασφάλειας, με εντολή κάποιων ανθρώπων, δεν επέτρεπαν να βγει από εδώ καμία πληροφορία επί δεκαετίες. Ακόμη και σε στρατόπεδο αιχμαλώτων θα ήταν πιο εύκολο, επειδή και εκεί κάποιος θα ερχόταν και θα με επισκεπτόταν, ενώ εγώ είμαι 30 χρόνια στην απομόνωση" δήλωσε η Γιόβανκα Μπροζ και ισχυρίστηκε ότι η εκστρατεία πιέσεων εντάθηκε και πάλι καθώς είναι σε εξέλιξη η δίκη για την κληρονομιά του Τίτο.
Η Γιόβανκα Μπροζ τόνισε, χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένα ονόματα, πως είναι πεπεισμένη ότι πίσω από τη διάρρηξη είναι άνθρωποι "που διαδραμάτισαν βρώμικους ρόλους τα τελευταία χρόνια της ζωής του Τίτο, ορισμένοι εκ των οποίων είναι και σήμερα εν ζωή και ισχυροί".
"Με κατηγόρησαν ότι προετοιμάζω με τον Τζόκο Γιοβάνοβιτς και στρατηγούς από τη Λίκα πραξικόπημα εναντίον του Τίτο. Κατάφεραν να μας χωρίσουν και να μας απομονώσουν. Πρακτικά μας έστειλαν σε μία ιδιότυπη εξορία. Τότε, ο Στάνε Ντόλαντς, ο στρατηγός Νίκολα Λιούμπιτσιτς και η υπόλοιπη παρέα έκαναν ό,τι ήθελαν" υποστήριξε η Γιόβανκα Μπροζ, τονίζοντας ότι τώρα κάποιοι θέλουν να αποκρύψουν όλα αυτά.
"Τώρα, κάποιοι θέλουν να μην γνωστοποιηθούν όλα αυτά και να τα αποκρύψουν ώστε να επικρατεί ειρήνη μεταξύ Σερβίας και Κροατίας και ορισμένων Σλοβένων που είχαν διαμεσολαβήσει. Νομίζω ότι δεν είναι σωστό. Αν θέλουμε να έχουμε φιλικές σχέσεις με την Κροατία, ορισμένα πράγματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν" εκτίμησε, αποφεύγοντας να απαντήσει ευθέως στην ερώτηση ποια είναι τα μυστικά μεταξύ Σερβίας - Κροατίας και Σλοβενίας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|