Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οδηγίες προς εκπαιδευτικούς - Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς

Αλλεργικό ένα στα πέντε παιδιά



Θεσσαλονίκη - (ανταπόκριση Αγγέλα Φωτοπούλου)

Ένα στα πέντε παιδιά παρουσιάζει κάποια μορφή αλλεργίας. Οι πιο συχνές αλλεργίες που παρατηρούνται στα παιδιά είναι η αλλεργική ρινίτιδα και το αλλεργικό άσθμα αλλά ενώ οι πιο επικίνδυνες είναι οι τροφικές αλλεργίες, οι οποίες όμως δεν είναι τόσο συχνές. Κι ενώ η αλλεργική ρινίτιδα, το αλλεργικό άσθμα και η αλλεργία από το τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας μπορούν να θεραπευτούν με τη υπογλώσσια ή υποδόρια χορήγηση ανοσοθεραπευτικών φαρμάκων, για την αντιμετώπιση των τροφικών αλλεργιών δεν έχει βρεθεί ακόμη κάποιο φάρμακο. Η μόνη λύση είναι η αποφυγή των τροφίμων που προκαλούν την αλλεργία.

Τα παραπάνω επισήμανε η αλλεργιολόγος Λουκία Μπαλατσινού ,με αφορμή ομιλία της με θέμα:”Το αλλεργικό παιδί στο σχολείο” .

Το ποσοστό της τροφικής αλλεργίας στα παιδιά ανέρχεται στο 8% ενώ στους ενήλικες μόνο στο 1%. Αυτό, αυτό όπως εξηγεί η κ. Μπαλατσινού, οφείλεται στο ότι τα παιδιά δοκιμάζουν νέα τρόφιμα τα οποία μπορεί να τους προκαλέσουν αλλεργία. Για το 90% των τροφικών αλλεργικών αντιδράσεων στα παιδιά ευθύνονται το γάλα,τα αβγά,οι ξηροί καρποί-ιδίως τα φιστίκια- τα σιτηρά, τα όσπρια,τα ψάρια και τα οστρακοειδή. Τα πιο επικίνδυνα από τα τρόφιμα θεωρούνται τα φιστίκια ,τα ψάρια και τα οστρακοειδή. Το γάλα και τα αυγά μπορεί να προκαλέσουν ατοπική δερματίτιδα και γαστρεντερικά προβλήματα όπως διάρροια και εμετό. Η ιδανική θεραπεία για τις αλλεργίες στα τρόφιμα είναι η αποφυγή τους για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Για την αλλεργική ρινίτιδα και το αλλεργικό άσθμα ενοχοποιούνται κυρίως τα ακάρεα που υπάρχουν στη σκόνη, η γύρη, τα επιθήλια ζώων και τα έντονα αρώματα. Η αλλεργική ρινίτιδα αν δεν συνυπάρχει και άσθμα είναι απλώς ενοχλητική κι όχι επικίνδυνη.

“Οι γονείς, εφόσον το παιδί τους είναι αλλεργικό σε κάποιους παράγοντες θα πρέπει να ενημερώσουν στους δασκάλους στο σχολείο και έχουν πάντα στη τσάντα του παιδιού τα φάρμακα που χρησιμοποιούν. Οι εκπαιδευτικοί από την πλευρά τους θα πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συμπτώματα ενός αλλεργικού σοκ και μιας κρίσης άσθματος και ανάλογα να χορηγούν στα παιδιά ή αδρεναλίνη με ένα ειδικό στυλό ή τα εισπνεόμενα φάρμακά του. Το φαρμακείο του σχολείου πρέπει να έχουν εισπνεόμενα και ενέσεις αδρεναλίνης. Η κλινική εικόνα του αλλεργικού σοκ εξελίσσεται γρήγορα. Μέσα σε λίγα λεπτά το παιδί παρουσιάζει εξανθήματα, οίδημα, δύσπνοια, συριγμό, έντονη φαγούρα στα άκρα και τα αυτιά, ναυτία, έμετο, ζάλη ή και απώλεια αισθήσεων. Η εξέλιξη είναι γρήγορη. Ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να βάλει το παιδί σε ύπτια θέση με τα πόδια ψηλά και να απομακρύνει τον αλλεργιογόνο παράγοντα πχ αν είναι τρόφιμο να αφαιρέσει τα υπολείμματα από το στόμα του παιδιού ή αν είναι από τσίμπημα μέλισσας να αφαιρέσει αμέσως το κεντρί, να κάνει την ένεση αδρεναλίνης ακόμη και πάνω από τα ρούχα, να καλέσει το ΕΚΑΒ και να ζητήσει οδηγίες μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο” συνιστά η κ. Μπαλατσινού.

 




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία