Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η κρίση και η ύφεση έχουν επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία στην Ελλάδα



Αθήνα

 Η ύφεση και η λιτότητα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης έχουν οδηγήσει σε μεγάλη επιδείνωση των υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα, με γενικότερες συνέπειες για το επίπεδο της δημόσιας υγείας στη χώρα, σύμφωνα με εκτιμήσεις Ελλήνων και Αμερικανών επιστημόνων.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Εργαστήριο Υγιεινής και Κοινωνικής Ιατρικής) και του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικό, με επικεφαλής από ελληνικής πλευράς τον Ηλία Κονδύλη και τον καθηγητή Αλέξη Μπένο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας "American Journal of Public Health", συσχέτισαν διαχρονικά την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας σε σχέση με τις υπηρεσίες και το επίπεδο της δημόσιας υγείας. Το βασικό συμπέρασμά τους ήταν ότι μια σειρά από δείκτες-κλειδιά για τη δημόσια υγεία έχουν επιδεινωθεί παράλληλα με την ύφεση και τις πολιτικές λιτότητας.

Οι ερευνητές αναφέρουν μια αυξανόμενη τάση στις αυτοκτονίες, τις ψυχικές παθήσεις, τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, τις λοιμώδεις νόσους κ.α. Ακόμα επισημαίνουν ότι, λόγω της ανεργίας και της πτώσης των ατομικών εισοδημάτων, οι ασθενείς μείωσαν τις επισκέψεις σε ιδιωτικούς γιατρούς και ιδιωτικά νοσοκομεία, ενώ αντίστοιχα αυξήθηκε η ζήτηση για τις υπηρεσίες των ήδη επιβαρυμένων δημόσιων υπηρεσιών υγείας.

Για «κατάσταση πολύ χειρότερη από ό,τι φανταζόμασταν», έκανε λόγο ο ερευνητής Η. Κονδύλης. Ο Αμερικανός ερευνητής, καθηγητής κοινωνιολογίας και ιατρικής Χάουαρντ Γουέιτζκιν, εξέφρασε τον φόβο του ότι, μετά την Ελλάδα, και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και οι ΗΠΑ, απειλούνται με παρόμοια επιδείνωση της δημόσιας υγείας, στο μέτρο που θα εφαρμοστούν παρόμοιες περικοπές. Τόσο οι Έλληνες, όσο και οι Αμερικανοί ερευνητές, τόνισαν ότι χρειάζεται αύξηση των δημοσίων δαπανών στον τομέα της υγείας, ώστε να προστατευθεί η υγεία των πολιτών.

Εξάλλου, στο διεθνούς κύρους περιοδικό "Nature", δημοσιεύεται άρθρο της Βαρβάρας Τραχανά, επίκουρης καθηγήτριας κυτταρικής βιολογίας στο Ιατρικό Τμήμα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας (της οποίας ο διορισμός εκκρεμεί εδώ και περίπου δύο χρόνια), η οποία προειδοποιεί ότι, λόγω της οικονομικής κρίσης και των χρηματοδοτικών περικοπών στην έρευνα στην Ελλάδα, καθώς και του παγώματος των προσλήψεων, οι νέοι ερευνητές εξωθούνται να φύγουν σε άλλες χώρες, ενώ γενικότερα η επιστήμη στη χώρα μας κάνει βήματα οπισθοδρόμησης.

Όπως επισημαίνει, η έλλειψη κονδυλίων απειλεί τη δημιουργική έρευνα στα ελληνικά πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και τα στερεί από νέους επιστήμονες. «Το νεανικό εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, ένας παράγων- κλειδί για την ανάπτυξη, εξαφανίζεται ακριβώς όταν η κοινωνία το χρειάζεται περισσότερο», αναφέρει. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία