Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Έλληνες «κυριαρχούν» στον ουρανό της Μελβούρνης



Μελβούρνη - (Ανταπόκριση Σωτήρης Χατζημανώλης)

Μετά τον ομογενή αρχιτέκτονα, Νώντα Κατσαλίδη, ο οποίος πήρε έγκριση να κατασκευάσει τον ουρανοξύστη Australia 108, στη Μελβούρνη, ο οποίος όταν θα ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια, θα έχει 108 ορόφους και ύψος 388 μέτρα και θα είναι ο υψηλότερος ουρανοξύστης της Αυστραλίας και του νοτίου ημισφαιρίου ,άλλος ένας Έλληνας φιλοδοξεί να κατασκευάσει ένα ακόμα ψηλότερο κτίριο, επίσης στο κέντρο της Μελβούρνης!

Είναι ο Χάρης Σταμούλης, επικεφαλής της εταιρίας Stamoulis Group, που φιλοδοξεί να κτίσει έναν ουρανοξύστη 404 μέτρων στο Κόλινς Στριτ, στο κέντρο της πόλης, σύμφωνα με δημοσιεύματα του αυστραλιανού τύπου.

Τα σχέδια του νέου προτεινόμενου πύργου δεν έχουν κατατεθεί ακόμα στο υπουργείο Χωροταξίας αλλά ήδη ο δήμαρχος Μελβούρνης, Ρόμπερτ Ντόϊλ, εκφράζει αντιρρήσεις γιατί, όπως λέει, ο ουρανοξύστης αυτός «θα ρίξει την σκιά του στις όχθες του ποταμού Γιάρα και στην περιοχή Σάουθμπανκ».

Όσον αφορά τον ουρανοξύστη που προτίθεται να κτίσει ο κ. Σταμούλης, ο αρμόδιος υπουργός Πολεοδομίας Μάθιου Γκράϊ έσπευσε να διευκρινίσει πως «πρόκειται απλώς για πρόταση. Μια πρόταση που θα συζητηθεί και θα ζητηθεί και η άποψη του κοινού πριν ληφθεί οποιαδήποτε απόφαση».

Υπενθυμίζεται πως το ψηλότερο κτίριο της Μελβούρνης (και του νοτίου ημισφαιρίου) έως σήμερα, είναι ο πύργος «Εύρηκα»(Eureka Τower) που σχεδίασε ο Νώντας Κατσαλίδης.

Στο μεταξύ η εφημερίδα «The Age» έγραψε πρόσφατα ότι ένα από τα πιο ακριβά σπίτια της Αυστραλίας αναμένεται να είναι το πολυτελές σπίτι που κτίζει ο κ. Χάρης Σταμούλης.

Ο κ. Σταμούλης, που κατά το οικονομικό περιοδικό BRW, έχει μια περιουσία 459 εκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με την εφημερίδα «The Age» θα δαπανήσει 54 εκατομμύρια δολάρια για το σπίτι που κτίζει στο αριστοκρατικό προάστιο του Toorak, της Μελβούρνης.

Συγκεκριμένα φέρεται να δαπάνησε 24 εκατ. δολάρια για την αγορά του οικοπέδου και 30 για την κατασκευή του σπιτιού.

Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Χάρης Σταμούλης και η σύζυγός του Βαλέντη έχει προς πώληση το εντυπωσιακό διαμέρισμα τους στη Σεντ Κίλντα Ρόουντ έναντι 15 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το διαμέρισμα αυτό στον 36ο όροφο του συγκροτήματος Royal Domain Tower το είχαν αγοράσει έναντι 5,54 εκατ. δολαρίων το 2006 αλλά ξόδεψαν εκατομμύρια δολάρια για να το φτιάξουν όπως το είχαν ονειρευτεί.

Ο κ. Σταμούλης εκτός των άλλων διαθέτει τον ελληνόφωνο ραδιοφωνικό σταθμό 3ΧΥ και την εφημερίδα «Τα Νέα» στη Μελβούρνη.

Η οικογένεια Σταμούλη κατείχε και το νησάκι «Ναυσικά» (Οξιά) στο Ιόνιο που πρόσφατα φέρεται να πουλήθηκε σε εμίρη του Κατάρ.




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία