Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι αποκαλύπτει έρευνα για λογαριασμό τής  Greenpeace

Περισσότεροι από 1.200 πρόωροι θάνατοι ετησίως στην Ελλάδα από την καύση λιγνίτη



Αθήνα - (Ανταπόκριση Μαρία Κουζινοπούλου)

Περισσότεροι από 1.200 πρόωροι θάνατοι, ετησίως, στην Ελλάδα οφείλονται στη ρύπανση από την καύση λιγνίτη. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει η έκθεση «Σιωπηλοί δολοφόνοι» που εκπόνησε το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης για λογαριασμό της «Greenpeace».

Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του μοντέλου EcoSense του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας του Πανεπιστημίου της Στουτγάρδης, εξετάζει, σε ετήσια βάση, τις επιπτώσεις των 300 υπαρχόντων μεγάλων ανθρακικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής στην υγεία των Ευρωπαίων πολιτών. Επίσης, εκτιμά τις προβλεπόμενες επιπτώσεις των 50 νέων σταθμών που βρίσκονται σε στάδιο κατασκευής ή σχεδιασμού, αν τελικά αυτοί τεθούν σε λειτουργία.

Η έκθεση παρουσιάστηκε σε συνέντευξη Tύπου, ενόψει των σχεδιαζόμενων αποφάσεων της ελληνικής κυβέρνησης για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και το μέλλον της ΔΕΗ.

Όπως προκύπτει από την έρευνα, το 2010 οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ εξέπεμψαν συνολικά 40 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα, περισσότερους από 11.000 τόνους μικροσωματιδίων και 140.000 τόνους διοξειδίου του θείου, καθώς και περισσότερους από οκτώ τόνους βαρέων μετάλλων και άλλων τοξικών ουσιών, όπως υδράργυρο, αρσενικό, κάδμιο, χρώμιο, ψευδάργυρο.

Η καύση λιγνίτη ευθύνεται για την απώλεια 260.000 εργατοημερών ετησίως, εξαιτίας της νοσηρότητας του πληθυσμού, επιβαρύνοντας σημαντικά τα ασφαλιστικά ταμεία. Η επιβάρυνση της δημόσιας υγείας και η καταστροφή του περιβάλλοντος που προκαλείται εκτιμάται ότι κοστίζουν έως και 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στην ελληνική οικονομία. Εξάλλου, εφόσον κατασκευαστεί η νέα μονάδα στην Πτολεμαΐδα, υπολογίζεται ότι θα ευθύνεται για τον πρόωρο θάνατο 100 ανθρώπων ετησίως.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επίσης, υπολογίζεται ότι το 2010 οι εκτιμώμενες αρνητικές επιδράσεις από τους ρύπους των ανθρακικών σταθμών στη δημόσια υγεία ήταν αντίστοιχες με τις βλάβες που προκλήθηκαν στην υγεία των Ευρωπαίων από το καθημερινό κάπνισμα 22 εκατομμυρίων τσιγάρων για έναν χρόνο.

Όπως επισημάνθηκε στη συνέντευξη Τύπου, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με καύσιμο τον άνθρακα εκλύουν κάθε χρόνο εκατομμύρια τόνους τοξικών αερίων και αιωρούμενων μικροσωματιδίων. Αυτοί οι ρύποι εισχωρούν στους πνεύμονες και το αίμα των ανθρώπων προκαλώντας αναπνευστικές λοιμώξεις, καρδιακές προσβολές, καρκίνο του πνεύμονα, κρίσεις άσθματος και άλλες βλάβες στην υγεία. «Συστατικά, όπως ο άνθρακας και ενώσεις του θείου, που προκαλούνται και από εκπομπές εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής ενέργειας με καύση λιγνίτη, έχουν συσχετιστεί με τις επιδράσεις των σωματιδίων στην υγεία» εξήγησε η λέκτορας Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Εύη Σαμολή.

Σύμφωνα με τη «Greenpeace» η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας πρέπει να υπηρετήσει την οριστική απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και τη μετάβαση σε μια σύγχρονη οικονομία μηδενικών εκπομπών.

Επίσης, όπως ανέφερε ο υπεύθυνος της εκστρατείας της Greenpeace για τις κλιματικές αλλαγές και την ενέργεια, Τάκης Γρηγορίου, η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας προϋποθέτει την άρση της βασικότερης στρέβλωσης που μέχρι σήμερα επιβαρύνει την ελληνική οικονομία: όποιος επενδυτής επιθυμεί να στραφεί στον λιγνίτη θα πρέπει να πληρώνει το πραγματικό του κόστος και όχι ένα πενιχρό αντίτιμο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Greenpeace, χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 2012 επιβλήθηκε για πρώτη φορά τέλος λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή, που ορίστηκε στα 2,5 ευρώ/MWh, αποφέροντας συνολικά έσοδα για όλη τη λιγνιτική παραγωγή μόλις 55 εκατομμύρια ευρώ.

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία