Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΆΡΘΡΟ

Ελάχιστα επεμβατική ρινοπλαστική

της ΩΡΛ, πλαστικής χειρουργού προσώπου Αργυρώς Κυπραίου



Αθήνα

Οι μικρές διορθώσεις σε «ελαττώματα» της μύτης, στο ακρορρίνιο (άκρη της μύτης), στα πλαϊνά τοιχώματα ακόμη και στη ράχη της, μπορούν να γίνουν εύκολα, χωρίς ταλαιπωρία, γρήγορα, δεν αφήνουν εμφανή σημάδια και κοστίζουν ελάχιστα. 
Είναι δηλαδή επεμβάσεις που μπορεί να αποφασιστούν από τον ασθενή εύκολα και γίνονται χωρίς νοσηλεία.


Οι μικρές αυτές διορθώσεις υπάγονται στην ελάχιστα επεμβατική χειρουργική της μύτης και γίνονται για δύο λόγους: για λόγους αισθητικούς και λειτουργικούς. 
Η μία αφορά στη ρινοπλαστική και η άλλη στη διεύρυνση της αναπνευστικής οδού.
Και οι δύο γίνονται με πολύ μικρές τομές και με τη χρήση μικρών μοσχευμάτων, ειδικά σχεδιασμένων, που παίρνουμε από τον ίδιο τον οργανισμό του ανθρώπου.
Η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική συνήθως διαρκεί γύρω στη μισή ώρα, γίνεται χωρίς ταλαιπωρία με τοπική αναισθησία, χωρίς τη χρήση γαζών ή ταμπόν στο εσωτερικό της μύτης και δεν αφήνει πρήξιμο ή μελανιές.
 
Η επέμβαση
 
Στη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης παίρνουμε μικρά τμήματα αυτόνομου χόνδρου, δηλαδή από τον χόνδρο του ίδιου του ασθενή μέσω μιας μικρής τομής είτε από το διάφραγμα είτε από τον χόνδρο του  πτερυγίου του αυτιού.
Τα τμήματα αυτά τα λιώνουμε ώστε να γίνουν πάρα πολύ λεπτά, σαν ένας πολύ απαλός ιστός, και τα προσθέτουμε στα σημεία που απαιτείται.
Με τα μοσχεύματα καλύπτουμε ατέλειες και ασυμμετρίες, προχωρούμε στη γλυπτική της κορυφής, ώστε να δώσουμε μια πιο ωραία κλίση στη μύτη.
Με την ελάχιστα επεμβατική ρινοπλαστική μπορούμε να κάνουμε μικρές αλλαγές και στα ρουθούνια.
Σε αυτήν την περίπτωση μικραίνουμε λίγο το ρουθούνι, στο έσω του τμήμα, για να δείξει ποιο ωραία η μύτη. Αφαιρούμε, δηλαδή, ένα μικρό τμήμα από το ρουθούνι για να το μικρύνουμε και να γίνει ποιο ωραίο το σχήμα του.
 
Με την ελάχιστα επεμβατική ρινοπλαστική, με μια πρωτοποριακή τεχνική, μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη χρήση των ρινικών ταινιών για το άνοιγμα της μύτης και την καλύτερη αναπνοή. 
Για αυτήν την περίπτωση έχουν σχεδιαστεί ειδικά μοσχεύματα, τα οποία τα παίρνουμε κι πάλι από το διάφραγμα του ασθενούς.
Η καλύτερη πηγή μοσχευμάτων -εξαιτίας της ποιότητας του χόνδρου   και του σχήματός του- είναι το ειδικό διάφραγμα.
Γιʼ αυτό καλό είναι κάποιος να έχει ακέραιο διάφραγμα, να μην το έχει δηλαδή καταστρέψει σε προηγούμενα χειρουργεία, ώστε να μπορούμε  να το διαπλάσουμε σε ό,τι θέλουμε και απαιτείται.
Εμείς, λοιπόν, αντικαθιστούμε τις ρινικές ταινίες που χρησιμοποιεί ο κόσμος για  να αναπνέει καλύτερα τα βράδια, με μια μικροεπέμβαση.
Ανασηκώνουμε της μύτη στο τρίγωνο μεταξύ του οστέινου και του χόνδρινου τμήματός της, στην περιοχή των ρινικών βαλβίδων κι εκεί,  εσωτερικά, βάζουμε δύο μικρά μοσχεύματα, που παίζουν τον ρόλο δύο μικρών ελατηρίων: ανοίγουν την αναπνευστική οδό στο πλάι των ρινικών οστών.
Με τη διεύρυνση των ρινικών βαλβίδων ο άνθρωπος αναπνέει τέλεια και δεν χρειάζεται πια, τα βράδια του, να χρησιμοποιεί τις ρινικές ταινίες.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία