Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ομογενής έτρεξε στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης για να ενισχύσει το Hellenic Relief Foundation



Νέα Υόρκη - (Ανταπόκριση)

Πρωτόγνωρες και συγκινητικές στιγμές βίωσε η Πηνελόπη Κουκλάκη-Χωμενίδη, η οποία συμμετείχε στον 43ο Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης για να ενισχύσει το Hellenic Relief Foundation (Ίδρυμα Ελληνικής Συμπαράστασης).

Σύμφωνα με δημοσίευμα της ομογενειακής εφημερίδας “Εθνικός Κήρυκας”, η Πηνελόπη ήταν, αν όχι η μόνη, τουλάχιστον μια από τους ελάχιστους ομογενείς που συμμετείχαν στον Μαραθώνιο για να εκφράσει την αλληλεγγύη για την Ελλάδα και συγκέντρωσε 3.100 δολάρια. Στον Μαραθώνιο συμμετείχαν 50.740 δρομείς, οι οποίοι διένυσαν 26,2 μίλια.

Η διαδρομή ξεκίνησε από το Στάτεν Αϊλαντ, πέρασε από το Μπρούκλιν, το Κουίνς, το Μπρονξ και κατέληξε στο Σέντραλ Παρκ του Μανχάταν και παντού υπήρχαν θεατές οι οποίοι έδιναν στους δρομείς κουράγιο να συνεχίσουν τον δρόμο.

Ερωτηθείσα για τις πιο συγκινητικές στιγμές, η κ. Χωμενίδη είπε ότι οι θεατές τους έδιναν κουράγιο και ότι μεγαλύτερος ενθουσιασμός υπήρχε στο Μπρούκλιν και στο Χάρλεμ.

«Άνθρωποι άγνωστοι έρχονταν κοντά, μας έσφιγγαν τα χέρια και μας έκαναν να μην αισθανθούμε την κούραση και την εξάντληση. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής μια από τις εθελόντριες που μοίραζαν νερό, μόλις είδε την φανέλα του Ιδρύματος Ελληνικής Συμπαράστασης, φώναξε με ανείπωτη χαρά “Θέλεις νερό;” με πλησίασε και με αγκάλιασε όταν έμαθε ότι έτρεχα για έναν ιερό σκοπό, για την συγκέντρωση χρημάτων για την ενίσχυση του Ιδρύματος».

Η Πηνελόπη τερμάτισε  και εκεί την περίμεναν ο σύζυγός της Χρήστος Χωμενίδης, τα τρία της παιδιά, η Αναστασία, η Έφη και ο Σωτήρης, η μητέρα της, καθώς επίσης και τα ηγετικά στελέχη του Ιδρύματος, ο Στέλιος Τακετζής, ο Προκόπης Ζέρβας, ο Φίλιππος Βογιατζόγλου, ο Δρ. Νικόλαος Μεζίτης, η Άννα Ηλιοπούλου και η Γεωργία Φιλιώτη.

«Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη διότι πέτυχα έναν πολύ σημαντικό στόχο και το πιο σημαντικό δίδαξα στα παιδιά μου ότι για την Ελλάδα αξίζει κάθε θυσία», επεσήμανε η κ. Χωμενίδη.

Η Πηνελόπη, όπως έγραψε ο «Εθνικός Κήρυκας», είχε δηλώσει συμμετοχή στον περσινό Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης που αναβλήθηκε δύο μέρες πριν την διεξαγωγή του, λόγω του καταστροφικού τυφώνα «Σάντι».

Τότε, η Πηνελόπη είχε εκφράσει την αποφασιστικότητα να συμμετάσχει στην επόμενη διοργάνωση και αυτή τη φορά τα κατάφερε, διότι συν τοις άλλοις είχε την συμπαράσταση του συζύγου της, Χρήστου Χωμενίδη και των τριών της τέκνων, του 9χρονου Σωτήρη της 10χρονης Αναστασίας και της 11χρονης Έφης. Όλοι τους είχαν φορέσει τις φανέλες του Ιδρύματος και προσπαθούσαν εδώ και αρκετό καιρό να συγκεντρώσουν χρήματα για την ενίσχυση του Ιδρύματος.

Η Πηνελόπη Κουκλάκη-Χωμενίδη γεννήθηκε στο Κουίνς και έλκει την καταγωγή της από την Κρήτη. Είναι κοινωνικός λειτουργός στο Νοσοκομείο «Σεντ Κάθριν», στο Σμίθτάουν του Λονγκ Αϊλαντ και στο παρελθόν έχει συμμετάσχει στο τρίαθλο και σε άλλες εκδηλώσεις για την ενίσχυση καρκινοπαθών παιδιών και όχι μόνο.

Ερωτηθείσα τι την ώθησε να τρέξει για την Ελλάδα απάντησε: «Επισκέπτομαι συχνά την Κρήτη και άλλα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας και στεναχωριέμαι όταν ακούω τους νέους να λένε: “Θέλουμε να φύγουμε από την Ελλάδα, δεν τα καταφέρνουμε πλέον και δεν υπάρχει μέλλον εδώ. Πείτε στον κόσμο ότι δεν είμαστε τεμπέληδες, δουλεύουμε σκληρά και κάνουμε περισσότερες θυσίες από κάθε άλλον λαό”. Αυτό με ώθησε να συμμετάσχω στον Μαραθώνιο και να μεταφέρω σε όλους το μήνυμα ότι Ελληνας έχει φιλότιμο, φιλοξενία και δημιουργικό πνεύμα».

«Είμαι ιδιαίτερα τυχερή διότι βρήκα το «Hellenic Relief Foundation», ο οποίος είναι ο ενδεδειγμένος οργανισμός, που βοηθά έμπρακτα τους δεινοπαθούντες στην γενέτειρα», κατέληξε η κ. Χωμενίδη.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία