 |
|
|  |  |  |  Λεφτά γιόκ
Φως, νερό, τηλέφωνο με δόσεις ...
Aθήνα
Καταναλωτές που αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς των νοικοκυριών τους, συρρέουν καθημερινά στα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΕΥΔΑΠ, προκειμένου να επιτύχουν διακανονισμό της πληρωμής των οφειλών, σχηματίζοντας μεγάλες ουρές.
Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει την τσέπη των Ελλήνων, σε βαθμό που πολλοί δυσκολεύονται να φανούν συνεπείς ακόμα και στις πλέον βασικές τους υποχρεώσεις. Η «άτυπη» αυτή διαδικασία του διακανονισμού των οφειλών ίσχυε ανέκαθεν στις εν λόγω υπηρεσίες, ωστόσο ο αριθμός των πολιτών που καταφεύγουν σ? αυτήν, έχει αυξηθεί δραματικά τους τελευταίους μήνες, αφού όλο και περισσότεροι «δεν έχουν να πληρώσουν», όπως λένε, ενώ η τάση είναι συνεχώς αυξητική, δεδομένων και των νέων «καυτών» τιμολογίων των επιχειρήσεων κοινής οφέλειας.
Στα κεντρικά γραφεία της ΔΕΗ, στο κέντρο της Αθήνας, περιμένουν υπομονετικά άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, προκειμένου να διευκολυνθούν για την αποπληρωμή των λογαριασμών τους. Συνταξιούχοι, μισθωτοί, άνεργοι, φοιτητές, ελεύθεροι επαγγελματίες, ακόμα και επιχειρηματίες κάνουν πρόχειρους υπολογισμούς για την αποπληρωμή των δόσεων.
«Χρωστάω 350 ευρώ. Δεν κατάφερα να πληρώσω τους δύο τελευταίους λογαριασμούς. Ο διακανονισμός που έκανα είναι για τρεις μήνες. Θα πληρώσω τον πρώτο μήνα 120 ευρώ, τον δεύτερο 100 και τον τρίτο 130 ευρώ» λέει η κ. Χριστίνα, συνταξιούχος εκπαιδευτικός.
«Η ΔΕΗ είναι μία επιχείρηση εισηγμένη στο χρηματιστήριο. Αυτό που την ενδιαφέρει είναι να πάρει με κάποιον τρόπο τα λεφτά της. Δεν τη συμφέρει να μην διευκολύνει τους πελάτες της, από την στιγμή που δεν έχουν να πληρώσουν άμεσα, γιατί πολύ απλά, εάν τους κόψει το ρεύμα, θα τους χάσει από πελάτες και τότε δεν θα εισπράξει τίποτα, αφού η νομική διεκδίκηση των ποσών θα της κοστίσει πολλά περισσότερα» αναφέρει ο κ. Χρήστος, επιχειρηματίας.
Σημειώνεται ότι διακανονισμός αποπληρωμής, σε περίπτωση που η ΔΕΗ διακόψει την παροχή λόγω οφειλών, δεν γίνεται, παρά μόνο για εξαιρετικές περιπτώσεις. Ο Δημήτρης είναι λογιστής σε ιδιωτική εταιρεία. Σε ένα από τα γραφεία της εταιρείας, το ρεύμα «κόπηκε». «Δεν μας κάνουν διακανονισμό. Ζητούν όλο το ποσό για να συνεχίσουν την παροχή. Καλό θα ήταν να είχαμε κάνει τον διακανονισμό πριν φτάσουμε σε σημείο να το ?κόψουν?. Τώρα απλά πρέπει να συγκεντρώσουμε το ποσό και να ξεχρεώσουμε» λέει.
Στελέχη της ΔΕΗ αποκαλύπτουν ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που παρά τον διακανονισμό με την εταιρεία, αδυνατούν να ξεχρεώσουν. Πάρα πολλοί καταναλωτές «αυτοπαγιδεύονται», επισημαίνουν, προσδοκώντας ότι στο μέλλον θα συγκεντρώσουν τα χρήματα. Δεν τα καταφέρνουν, οι λογαριασμοί τρέχουν, με αποτέλεσμα να διογκώνεται το χρέος τους και να φτάνουν σε σημείο να μην έχουν ρεύμα.
Καλό θα ήταν, σύμφωνα πάντα με τα στελέχη της ΔΕΗ, ο καταναλωτής να είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις του, όσο δύσκολο και αν είναι γι αυτόν, γιατί στο τέλος, σε πολλές περιπτώσεις, ο διακανονισμός, αντί να τους εξυπηρετεί, τους δημιουργεί ακόμα σοβαρότερα προβλήματα. Σημειώνουν, δε, ότι η ΔΕΗ πάντα στεκόταν και θα συνεχίσει να στέκεται στο πλευρό του καταναλωτή, ιδιαίτερα στην δύσκολη οικονομική συγκυρία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
