Η κυρίαρχη αδικία στις μέρες μας, στον τόπο μας, η αδικία που ομολογεί θρασύτατα, όπως θα δούμε πιο κάτω και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, η πλήρως αποδεδειγμένη από την πράξη, την πραγματικότητα και την αλήθεια των συμβάντων, κακουργηματική πράξη «εγκληματικής συμμορίας» συντελέστηκε: Το κακούργημα σε βάρος του λαού, της πατρίδας του λαού των Ελλήνων, και του έθνους, του υπερδανεισμού των μνημονίων, της υπερφορολόγησης των πολιτών, της ληστείας των συντάξεων και των μισθών, το παίξιμο των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων του λαού στο χρηματιστήριο, οι μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των προμηθειών όλων των υπουργείων, οι κακουργηματικές συμβάσεις μοιρασιάς του πλούτου του λαού, με ημέτερες μίζες και υπερκέρδη πολυεθνικών εταιριών της διεθνούς διαφθοράς, το ακαταδίωκτο της λεηλασίας των Δήμων της χώρας, των ανταλλαγών της περιουσίας του λαού με το κράτος εν κράτει Βαλτοπέδι (πνευματικά παιδιά του Εφραίμ οι κ.κ. Καραμανλής, Ρουσόπουλος, Καρατζαφέρης κ.λ.π.), κ.λ.π, κ.λ.π.: Πράξη έσχατης προδοσίας.

Ο πρόεδρος της δημοκρατίας κ. Παπούλιας δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Γνωρίζει ασφαλώς ότι δεν είναι «ανεύθυνος και απαραβίαστος» βασιλιάς του Συντάγματος 1911: Άρθρον 29. «Το πρόσωπον του Βασιλέως είναι ανεύθυνον και απαραβίαστον» (Υπογραφή Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος). Το εν ισχύει «Σύνταγμα της Ελλάδας» 1975-2008 προβλέπει: ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ. «…ευθύνη από τις πράξεις του Προέδρου». «Άρθρo 42. 1. O Πρόεδρoς της Δημoκρατίας εκδίδει και δημoσιεύει τoυς νόμoυς πoυ έχoυν ψηφιστεί από τη Boυλή μέσα σε ένα μήνα από την ψήφισή τoυς.

Mέσα στην πρoθεσμία πoυ πρoβλέπεται στo πρoηγoύμενo εδάφιo, o Πρόεδρoς της Δημoκρατίας μπoρεί να αναπέμψει στη Boυλή νoμoσχέδιo πoυ έχει ψηφιστεί από αυτή, εκθέτoντας και τoυς λόγoυς της αναπoμπής.». Η ψήφιση, λοιπόν, όλων των κακουργηματικών, ως ανωτέρω, εξ αυτών, νόμων, βαρύνει και τον κ. Παπούλια, αφού συναίνεσε για την ψήφισή τους, μη αναπέμποντάς τους, ως ώφειλε εκ συνταγματικού καθήκοντός του.

Πλήθος, οι θρασύτατες ομολογίες των ιδίων των κυβερνώντων για τις τελεσθείσες αυτές κακουργηματικές πράξεις τους: Παραθέτω δύο (2) μόνο:

-   Ο μόνιμος αντιπρόεδρος των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου κ. Θ. Πάγκαλος ομολόγησε: «μαζί τα φάγαμε τα λεφτά»: Τούτο, ασφαλώς, βεβαίως, πλήρως εμπειρικά, ερμηνεύεται ως: «Εμείς οι πολιτικοί, οι ημέτεροι και οι συμπλεκόμενοι εμπλεκόμενοι και διαπλεκόμενοι πελάτες μας, ντόπιοι και ξένοι, τα φάγαμε τα λεφτά».

-   Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά (31/12/2013), τού αν όχι υπέρτερου, οπωσδήποτε ισάξιου σε αμοραλισμό, και λαϊκισμό-δημαγωγία, του Ανδρέα Παπανδρέου: «…Έγιναν λάθη, κι αυτά θα τα διορθώσουμε. Έγιναν κι αδικίες. Κι αυτές θα τις αποκαταστήσουμε. Αυτή είναι η δική μου αγωνία, το δικό μου μέλημα κι η δική μου ευθύνη!»

Τώρα, αυτού, τί να του απαντήσεις; Αν είχες απέναντί σου άνθρωπο με στοιχειώδη αίσθηση ευθύνης, θα του έλεγες: Ο από λάθος χειρισμό οδήγησης του αυτοκινήτου του οδηγός, καταδικάζεται και πληρώνει εφ’ όρου ζωής το θύμα του, ο κυνηγός που από λάθος σκότωσε, πληρώνει και πάει φυλακή: Όποιος «αδίκησε» κακουργηματικά το λαό, την πατρίδα του και το έθνος του, διαπράττει «έσχατη προδοσία».

 

(*)  Ο κ. Χαράλαμπος Τ. Γκόλιας, είναι:

-   Φυσικός του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης 1959.

-   Πολιτικός Μηχανικός του Ε.Μ.Πολυτεχνείου 1967.

-   Διδάκτωρ φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών 2006.