|
| | | |
Για να ζήσετε περισσότερα και πιο υγιή χρόνια βρείτε έναν σκοπό στη ζωή σας
Πανεπιστήμιο Κάρλτον/Καναδάς
Οι άνθρωποι που νιώθουν ότι έχουν έναν οποιονδήποτε σκοπό στη ζωή τους, μπορούν να ζήσουν περισσότερα χρόνια, σύμφωνα με μια νέα αμερικανο-καναδική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη, που επιβεβαιώνει προηγούμενες ανάλογες έρευνες, δείχνει ότι το αίσθημα ενός σκοπού στη ζωή βοηθά κάποιον, ανεξαρτήτως ηλικίας, να έχει μακροζωία και να απομακρύνει την πιθανότητα πρόωρου θανάτου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Πάτρικ Χιλ του Τμήματος Ψυχολογίας του καναδικού Πανεπιστημίου Κάρλτον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχολογίας "Psychological Science", σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν στοιχεία για πάνω από 7.000 άτομα ηλικίας 20 έως 75 ετών.
Ο σκοπός στη ζωή κάποιου αξιολογήθηκε με βάση τις απαντήσεις των συμμετεχόντων σε τρία ερωτήματα-κριτήρια:
Μερικοί άνθρωποι περιπλανιούνται άσκοπα στη ζωή τους, αλλά εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς.
Ζω την κάθε μέρα και δεν σκέφτομαι πραγματικά το αύριο.
Μερικές φορές νιώθω σαν να έχω κάνει ό,τι θα μπορούσα να κάνω στη ζωή μου.
Οι ερευνητές επανεξέτασαν τα ίδια άτομα ύστερα από 14 χρόνια και διαπίστωσαν ότι όσοι ένιωθαν εξ αρχής ένα σκοπό στη ζωή τους, είχαν κατά μέσο όρο ζήσει περισσότερα χρόνια σε σχέση με τους υπόλοιπους. Τα έξτρα αυτά χρόνια ήσαν άσχετα με την ηλικία καθενός ή από το αν είχαν πάρει σύνταξη. Με άλλα λόγια, ο σκοπός στη ζωή δεν ωφελεί μόνο τους ηλικιωμένους, αλλά και τους νεότερους - και αυτό είναι κάτι που διαπιστώνεται για πρώτη φορά.
Από αυτούς που είχαν πεθάνει στη διάρκεια της περιόδου των 14 ετών (το 9%), οι περισσότεροι ήσαν άνθρωποι χωρίς σκοπό στη ζωή τους και με λιγότερες θετικές κοινωνικές σχέσεις.
Αν και παραμένει άγνωστο, μέσω ποιών μηχανισμών το αίσθημα σκοπού αυξάνει το προσδόκιμο ζωής, όπως είπε ο Χιλ, φαίνεται πως το να αισθάνεται κάποιος ένα σκοπό, δηλαδή το να θέτει στόχους που προσανατολίζουν τις καθημερινές δραστηριότητές του προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, λειτουργεί προστατευτικά σε πολλά «μέτωπα», κυρίως στην μακροζωία και την υγεία.
Μια πιθανότητα είναι ότι οι άνθρωποι με έναν στόχο τείνουν να ασκούνται σωματικά περισσότερο, να προσέχουν τη διατροφή τους και γενικά να ζουν πιο υγιεινή ζωή. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον Καναδό ψυχολόγο, όσο νωρίτερα αποκτά κανείς το αίσθημα σκοπού στη ζωή του, τόσο πιο ωφελημένος θα βγει στο μέλλον.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|