|
| | | |
Συνάντηση ειδικών στην Αθήνα
Σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας στην Ευρώπη, το AIDS
Αθήνα
Αυξητικές τάσεις παρουσιάζει ο αριθμός των νέων κρουσμάτων HIV και αυτό υποδηλώνει τη συνεχιζόμενη μετάδοση του ιού σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ενώ ανησυχία προκαλεί στους ειδικούς και το γεγονός ότι τα μισά από τα νεοδιαγνωσθέντα περιστατικά (49%) παρουσιάζονται καθυστερημένα, αντανακλώντας τη χαμηλή πρόσληψη του τεστ HIV και την περιορισμένη πρόσβαση σε αυτό.
Τα HIV οροθετικά άτομα που έχουν διαγνωσθεί με καθυστέρηση είναι πιο πιθανό να μην έχουν καλή ανταπόκριση στη θεραπεία και να μεταδίδουν τη λοίμωξη όσο δεν γνωρίζουν την κατάστασή τους. Στην Ευρώπη οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν με την HIV λοίμωξη λαμβάνουν θεραπεία και έτσι το HIV/AIDS δεν αποτελεί όπως πρώτα θανατηφόρα ασθένεια, αλλά μπορεί να θεωρηθεί ως «χρόνια»κατάσταση.
Τα παραπάνω τονίστηκαν σε συνάντηση ειδικών που συνδιοργάνωσε το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) με την εκτελεστική υπηρεσία καταναλωτών, υγείας και τροφίμων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στο πλαίσιο της ελληνικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όπως τονίστηκε, άτομα που λαμβάνουν αντιρετροϊκή αγωγή (ARV) ζουν περισσότερο, αλλά μπορεί να αντιμετωπίσουν περιορισμούς σχετικά με την ποιότητα της ζωής λόγω των συναφών καταστάσεων που συνδέονται με την HIV λοίμωξη ή με ασθένειες που συνοδεύουν το νόσημα και με τις μακροπρόθεσμες παρενέργειες των φαρμάκων. Επιπλέον, η διά βίου θεραπεία του HIV και οι συνοδές λοιμώξεις είναι ιδιαίτερα δαπανηρές, εναποθέτοντας αυξανόμενα βάρη στους εθνικούς προϋπολογισμούς για την υγεία.
Στη συνάντηση παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα για την υγεία. Πρόκειται για ένα σύνολο 34 δράσεων για την πρόληψη και αντιμετώπιση του HIV/AIDS και τις συλλοιμώξεις, που παραμένουν ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας στην Ευρώπη, και συγχρηματοδοτείται από την Επιτροπή με ποσό ύψους 15,9 εκατ. ευρώ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|