Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η ταινία ''Xenia'' του Πάνου Κούτρα, στην πρώτη δεκάδα υποψηφιοτήτων για το ευρωπαϊκό βραβείο Lux 2014



Αθήνα - (Ανταπόκριση Νατάσα Δομνάκη)

Η ταινία "Xenia" του Πάνου Κούτρα, είναι ανάμεσα στις δέκα πρώτες υποψήφιες ταινίες για το βραβείο Lux 2014, όπως ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια του 49ου Φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, που πραγματοποιείται  στην Τσεχία.

Από το αρχικό σύνολο των δέκα ταινιών, θα επιλεγούν τρεις, οι οποίες θα προβληθούν στα 28 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποτιτλισμένες στις 24 επίσημες ευρωπαϊκές γλώσσες.

Η ανακοίνωση της τελικής τριάδας, θα γίνει στη Ρώμη στα τέλη του μήνα Ιουλίου, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ το βραβείο της νικητήριας ταινίας, θα απονεμηθεί στις 17 Δεκέμβρη στο Σρασβούργο. Η νικήτρια ταινία θα προσαρμοστεί και για άτομα με προβλήματα όρασης και ακοής.

Η πρώτη απονομή του Βραβείου Lux, έγινε το 2007 σαν απόδειξη της δέσμευσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς την ευρωπαϊκή κινηματογραφική βιομηχανία. Οι 10 ταινίες που επιλέχθηκαν φέτος, "είναι ένας συνδυασμός ποιότητας ειδών, ιστοριών, καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, μηνυμάτων και συναισθημάτων και μας ταξιδεύουν σε πολλές χώρες σε όλη την Ευρώπη" αναφέρει σχετική ανακοίνωση.

Στο παρελθόν οι ελληνικές ταινίες "Attenberg" της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη και "Ακαδημία Πλάτωνος" του Φίλιππου Τσίτου ήταν υποψήφιες για το ίδιο βραβείο.

Η φετινή ελληνική υποψηφιότητα, η ταινία "Xenia" του Πάνου Κούτρα, που έκανε πρεμιέρα με επιτυχία στο 67ο Φεστιβάλ Καννών, αφηγείται την ιστορία του Ντάνυ και του αδερφού του, Οδυσσέα, 16 και 18 ετών, αντίστοιχα οι οποίοι μετά το θάνατο της Αλβανής μητέρας τους, ξεκινούν ένα ταξίδι από την Κρήτη έως τη Θεσσαλονίκη, με σκοπό να βρουν τον Έλληνα πατέρα τους, που τους εγκατέλειψε όταν ήταν ακόμη παιδιά.

«Ξένοι στην ίδια τους τη χώρα, είναι αποφασισμένοι να τον πείσουν να τους αναγνωρίσει, προκειμένου να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια, αλλά και να συμμετάσχουν σε ένα τηλεοπτικό talent show που θα τους εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή. Στη διαδρομή θα έρθουν αντιμέτωποι με όσα τους ενώνουν, την αγριότητα της εφηβείας, ένα όνειρο που πρέπει με κάθε τρόπο να γίνει πραγματικότητα και μια Ελλάδα που αρνείται να τους ακολουθήσει» αναφέρει το δελτιο τύπου της ταινίας.

Πρόκειται για παραγωγή της 100% Synthetic Films ΕΠΕ και της Wrong Men, σε συμπαραγωγή των MPM Films, Entre Chien et Loup, Arte France Cinema,Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, ΝΕΡΙΤ ΑΕ, NOVA, με τη συμμετοχή των Arte France, Aide Au Cinemas du Monde, CNC Institut Francais και με την υποστήριξη των Eurimages, Media Programme, Κέντρο Κινηματογράφου της Federation Wallonie Bruxelles, Formovies.

Τη διεθνή διανομή και τις πωλήσεις της ταινίας έχει αναλάβει η Pyramide Distribution, ενώ η ελληνική διανομή ανήκει στη Feelgood Entertainment. Η ταινία, που έκανε πρεμιέρα με μεγάλη επιτυχία στο 67ο Φεστιβάλ Καννών, έχει ήδη βγει στις γαλλικές αίθουσες αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία