Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




S.O.S

Ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος…



Aθήνα

Σίγουρα η ζωή είναι δεμένη με τον άρτο. Μέσα του ζυμώνεται η ιστορία μας,
τα ήθη και έθιμα, οι διατροφικές μας συνήθειες. O άρτος συμπληρώθηκε με…
θεάματα και συνδέθηκε με την πολιτική εξαθλίωση. Έγινε μήνυμα ανταρσίας,
πλακάτ, σύνθημα στα χείλη όλων, επίκαιρο όσο ποτέ: ψωμί, παιδεία, ελευθερία!
Δεν υπάρχει αμφιβολία όμως, πως για να ζήσουμε και ν’ αναπτυχθούμε,
χρειαζόμαστε εκτός απ’ το ψωμί και μια άλλη τροφή, το ίδιο σπουδαία.
Πνευματική!

Αλήθεια, αγάπη, δικαιοσύνη, ελευθερία είναι αξίες χωρίς τις οποίες ούτε
πολιτισμός ανθίζει, ούτε πολιτική, ούτε οικονομία. Ο πνευματικά
χρεωκοπημένος πολιτισμός μας, η έλλειψη αληθινών ανθρώπινων σχέσεων,
η απληστία, η αμάθεια, η… φούσκα της ευδαιμονίας, οι ψευδείς συνειδήσεις,
ξεραίνουν την ψυχή, ατροφούν το πνεύμα.
 
Και να η πρόκληση! Σε τέτοιους ακριβώς καιρούς, θολούς και άπληστους,
μάς δίνεται η μεγάλη ευκαιρία πρώτον κι επείγον να μαζέψουμε τρόφιμα, ρούχα, φάρμακα για τους
πληγέντες, αλλά συγχρόνως να μην παραλείψουμε το κύριο και αμελημένο… Να αναζωογονήσουμε όλα
τα πολύτιμα κύτταρα της ύπαρξης, όλες τις λησμονημένες αληθινές αξίες.

Χρειαζόμαστε τρόπους να τροφοδοτήσουμε ειδικά τους νέους, ψυχή τε και σώματι.

Να τους ικανοποιήσουμε την ανάγκη για ελπίδα, όνειρο, δημιουργία, ρεαλισμό, πίστη στον άνθρωπο.

Ας τους βοηθήσουμε ν’ αντισταθούν στα καθεστώτα της ποσότητας, της μαζοποίησης, της κερδοσκοπίας
και της εκλογίκευσης. Να απαντήσουν στην πολυπρόσωπη κρίση της εποχής, στα αγωνιώδη ζητήματα του
καιρού μας, με πνευματικά όπλα: ειλικρίνεια, παιδεία, τόλμη και αρετή, πολιτισμό, ελευθερία, ευθύνη.

Η Λέσχη, με σκοπό τον Ανθρωποκεντρικό πολιτισμό και όχημα τα αληθινά, διαχρονικά βιβλία,
προσφέρει ήδη 35 χρόνια, πνευματική «τροφή» στους πιο ευαίσθητους δέκτες του κόσμου. Τα παιδιά και
τους νέους.

Δημιουργεί δανειστικές βιβλιοθήκες κυρίως σε απομονωμένα και ακριτικά χωριά της χώρας μας.

Συνεργαστείτε! Συνδέστε τ’ όνομά σας με αξίες κοινωνικής ευαισθησίας.

Γίνετε κι εσείς χορηγός Δανειστικών Βιβλιοθηκών με βιβλία ποιότητας εκεί που πραγματικά
στερούνται το αληθινό βιβλίο. Χορηγός πνευματικής τροφής, γνώσης, αγωγής, ελευθερίας.

Συνοδοιπόρος μας, στον αγώνα να ξαναγίνουμε άνθρωποι με αληθινές ανάγκες.

Ανάγκη για πνευματική τροφή, ανάγκη για ελπίδα και πολιτισμό.

Στην από καρδιάς αυτή προσπάθεια, θα συνωμοτήσει και… το σύμπαν!

Περισσότερα για τις δανειστικές βιβλιοθήκες μας στο www.elbi.gr

“ Μια μεγάλη καρδιά γεμίζει με ελάχιστα!” Αντόνιο Πόρτσια

“Το καυτό πρόβλημα της ζωής δεν είναι η πολιτική

μα το πώς θα κάνουμε τους ανθρώπους καλύτερους.” Σωκράτης

 

Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου

 

Δ. Σολωμού 15, Φάρος 154 51 Ν. Ψυχικό

Τ 210 646 3888 - 210 646 3263 F 

info@elbi.gr  www.elbi.gr,              



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία