Ενώ παραμένει κοινός τόπος η επιθυμία μας να πετύχει η κυβέρνηση το καλύτερο, τα αρνητικά σήματα πληθαίνουν, ροκανίζοντας την προεκλογική ευφορία και τη μετεκλογική αισιοδοξία. Η περιδίνηση και η αγωνία μας ζώνουν όλο και πιο ασφυκτικά, παραλύοντας ζωτικές κοινωνικές λειτουργίες. Η εξήγηση είναι απλή και αποτυπώνεται αδρά στους δημόσια εκφρασμένους προβληματισμούς, είτε για εκλογές, είτε για δημοψήφισμα. Στην ομολογία του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, ότι η βασική του επαγγελία ότι μπορεί να αποφύγει τρίτο μνημόνιο, πολύ περισσότερο ολική στάση πληρωμών είναι άκυρη και ότι πρέπει να διαλέξουμε τώρα ένα από τα δύο. Αλλά η μετάθεση της ευθύνης στον ελληνικό λαό για επιλογή ανάμεσα στη Σκύλλα (μνημόνιο) και τη Χάρυβδη (χρεοκοπία) είναι απαράδεκτη. Το πολιτικό σώμα έχει ήδη δώσει την εντολή, όπως ακριβώς του ζητήθηκε, να μη γίνει τίποτα από τα δύο. Κάθε άλλη εύκολη ερμηνεία για την εμπλοκή που αντιμετωπίζουμε μπορεί να εφάπτεται των πραγμάτων, μόνο που εμποδίζει, για μια ακόμα φορά, να δούμε τη μεγάλη εικόνα. 

Το αδιέξοδο αυτό, δυστυχώς, επιτείνεται από την απουσία εναλλακτικής λύσης διακυβέρνησης. Η αντιπολίτευση, αντί να σκεφτεί και να βρει που αστόχησε ως κυβέρνηση μέχρι πριν από λίγο, ώστε να ετοιμάσει τη δική της πρόταση διεξόδου, εξαντλεί και εξαντλείται, σε επιθέσεις κατά της κυβέρνησης. Δείχνει μάλιστα, η αντιπολίτευση πάντα, απρόθυμη να  αναλάβει την, ιστορικά δεδομένη πια, ευθύνη της για τη παρακμή της προηγούμενης δεκαετίας. Αυτήν ακριβώς που έδωσε στη κρίση εκρηκτικές διαστάσεις, οδηγώντας στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, με θλιβερή κατάληξη τα μνημόνια.  

Η διάψευση των βασικών επαγγελιών των κατεστημένων κομμάτων μας, η συντήρηση των έωλων σχημάτων που υποστήριξαν και υποστηρίζουν (αποκορύφωμα το υπονοούμενο ότι έξοδος από το μνημόνιο σημαίνει επιστροφή στο καθεστώς του έθνους με την χρυσή πιστωτική) και η αντιπαράθεση τους στην άκυρη αυτή βάση μόνο δεινά προοιωνίζεται. Με τέτοιες προχειρότητες όχι μόνο δε βγαίνουμε από τα δύσκολα, αλλά οδηγούμαστε στα χειρότερα. 

Ασφαλώς μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα. Με απαραίτητη προϋπόθεση να υπερβούμε τα μνημονιοδίαιτα κομματικά μας σχήματα, να εκτονώσουμε το εκρηκτικό μείγμα που έχουν σχηματίσει και να κάνουμε ΕΚΚΙΝΗΣΗ τώρα. Με σκοπό να ετοιμάσουμε ένα δικό μας σχέδιο με αλλαγές που θα κάνουν τη ζωή μας καλύτερη, θα δημιουργήσουν δουλειές, θα οργανώσουν τη κοινωνία μας με πιο δίκαιο τρόπο και θα αποκαταστήσουν τη κυριαρχία μας στα προ μνημονίων επίπεδα. Νομίζω μπορούμε!