|
| | | |
Ο Τσίπρας, σήμερα, ως άλλος Ηρακλής…
γράφει η Κρυσταλία Πατούλη, Δημοσιογράφος,Σύμβουλος Ανθρωπίνων Σχέσεων
Αθήνα
Ο Τσίπρας σήμερα, ως άλλος Ηρακλής, είναι όπως φαίνεται υποχρεωμένος να φέρει εις πέρας τους δώδεκα άθλους του (με deadline την Κυριακή) :
-
Την εξόντωση του φοβερού λιονταριού της Νεμέας, ή αλλιώς τη λιτότητα, που έχει ερημώσει όλη την πολιτεία.
-
Την εξόντωση της Λερναίας Ύδρας, ή αλλιώς του μεγάλου κεφαλαίου, του τέρατος με τα εννιά κεφάλια που σκορπά τη συμφορά στους πολίτες, και σε κάθε θέση κεφαλιού που θα κόψει θα ξεπετιούνται άλλα δύο. Έτσι θα πρέπει όταν κόβει κάθε κεφάλι να καίει με φωτιά το κόψιμο. Αφού σκοτώσει το θηρίο, θα πρέπει να βουτήξει στο αίμα του τις σαΐτες του για να τις κάνει θανατηφόρες.
-
Να πιάσει το γοργό ελάφι της Κερύνειας ή αλλιώς το ευρώ, με τα χάλκινα πόδια και τα χρυσά κέρατα και να το πάει στον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ ζωντανό.
-
Να σκοτώσει τον Ερυμάνθιο Κάπρο, ή αλλιώς τα ΜΜΕ, που σπέρνουν τον πανικό.
-
Να καθαρίσει τους στάβλους του Αυγεία, ή αλλιώς τη διαφθορά, από την κοπριά που έχει μαζευτεί εδώ και σαράντα χρόνια.
-
Να σκοτώσει με τις σαΐτες του τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, ή αλλιώς τις Αγορές, ανθρωποφάγα αρπακτικά πουλιά με χάλκινα ράμφη, νύχια και φτερά, που πετούν σαν σαΐτες.
-
Να πιάσει τον άγριο ταύρο της Κρήτης ή αλλιώς τον ατίθασο ελληνικό λαό, που κάνει καταστροφές σε όλη την περιοχή, και να τον πάει κι αυτόν ζωντανό στην Μέρκελ. που κατά το μύθο θα τον φοβηθεί και θα τον αφήσει ελεύθερο.
-
Να αρπάξει τα άγρια άλογα του Διομήδη, ή αλλιώς τις τράπεζες, που τρέφονται με ανθρώπινο κρέας.
-
Μετά η Μέρκελ θα του ζητήσει να της φέρει τη ζώνη της Ιππολύτης, της βασίλισσας των Αμαζόνων, ή αλλιώς της φοροδιαφυγής.
-
Ύστερα, το ΔΝΤ θα τον προστάξει να του φέρει τα βόδια του τρομερού γίγαντα Γηρυόνη, ή αλλιώς τα οικονομικά πλεονάσματα, που τα φυλάει ο Όρθρος, ένα φοβερό σκυλί.
-
Επιπλέον να αρπάξει τα μήλα των Εσπερίδων, ή αλλιώς το φυσικό και ορυκτό πλούτο της Ελλάδας.
-
Τέλος, το δωδέκατο κατόρθωμα του Αλέξη θα είναι να κατεβεί και στον Άδη για να ανεβάσει στη γη και να οδηγήσει στον πρόεδρο του Γιούρογκρουπ τον τρικέφαλο σκύλο Κέρβερο, ή αλλιώς την πολιτιστική μας κληρονομιά, που φυλάει τις πύλες του Κάτω Κόσμου.
Κομπλέ.
υγ.1. Περισσότερα για την άμεση επίτευξη των άθλων:https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CE%B8%C E%BB%CE%BF%CE%B9_%CF%8 4%CE%BF%CF%85_%CE% 97%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%BB%CE%AE
υγ.2. Για τα εσωτερικά της χώρας μετά την Κυριακή, θα του χρειαστεί να μελετήσει και το μύθο του Θησεα με τον Προκρούστη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|