Το καλύτερο λευκό κρασί του κόσμου βγαίνει από παλαιά κλήματα φυτεμένα στην περιοχή του Στέλενμπος, στην ενδοχώρα του Ακρωτηρίου, σ' έναν ιστορικό κτήμα που ωστόσο δεν περιλαμβάνεται στα μεγάλα ονόματα των νοτιοαφρικανικών αμπελώνων.
Ο Παγκόσμιος Διαγωνισμός των Βρυξελλών, ο οποίος θεωρείται από πολλούς το "παγκόσμιο πρωτάθλημα του οίνου", έστεψε ένα σενέν μπλαν του 2013 του Reserve familiale Kleine Zalze, ένα κτήμα που βρίσκεται στις πύλες της πρωτεύουσας του νοτιοαφρικανικού κρασιού.
Επελέγη στην Ιταλία από 299 ειδικούς από 49 χώρες, οι οποίοι δοκίμασαν σε διάστημα τριών ημερών περισσότερα από 8.000 κρασιά από 45 χώρες. Το 2014, τον διαγωνισμό είχε κερδίσει ένα λευκό κρασί από την Πορτογαλία.
Στο Στέλενμπος, για τον οινοπαραγωγό Ρέτζιναλντ (RJ) Μπότα το σύνθημα είναι "κομψότητα". Τα αμπέλια, από τα οποία έβγαλε το λευκό κρασί του που βραβεύθηκε στις Βρυξέλλες, δεν είναι μεγαλόπρεπες κληματαριές, αλλά κλήματα κλαδεμένα σε σχήμα κύπελλου: τα πολλά κλαδιά τους δίνουν την όψη μικρού θάμνου.
Αυτός ο τρόπος κλαδέματος του αμπελιού, διαδεδομένος στη νότια Γαλλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Ιταλία, εφαρμόζεται σε ποσοστό μικρότερο του 10% των νοτιοαφρικανικών αμπελιών. Οι αποδόσεις είναι στην περίπτωση αυτή τρεις φορές μικρότερες απ' ό,τι αλλού και το μισθολογικό κόστος μεγαλύτερο, επειδή όλα πρέπει να γίνονται με το χέρι, επισημαίνει ο Μπότα.
Όμως αξίζει τον κόπο, τονίζει: "Έχουμε έτσι μικρότερες ρώγες, με πιο χοντρή φλούδα" και "μια πολύ μεγαλύτερη συγκέντρωση γεύσεων στα σταφύλια".
Και εξηγεί: "Σε μια κληματαριά, όλα τα σταφύλια βρίσκονται στο ίδιο μέρος και σχεδόν όλα έχουν κατά συνέπεια το ίδιο μικροκλίμα, ενώ όταν το κλήμα είναι κλαδεμένο σε σχήμα κύπελλου, κυρίως αυτά τα παλαιά κλήματα, ένα τσαμπί είναι στον ήλιο, ένα άλλο δεν είναι, ένα άλλο είναι λίγο πιο κοντά στο έδαφος... Υπάρχουν τόσα διαφορετικά μικροκλίματα σε κάθε μικρό φυτό ώστε συνεισφέρουν στην πολυπλοκότητα, με γεύσεις διαφορετικές στο ίδιο φυτό".
"Αυτό δίνει ένα υπέροχο κρασί", προσθέτει.
Το "καλύτερο λευκό κρασί του κόσμου" βγαίνει από τρεις διαφορετικούς αμπελώνες, με παλαιά αμπέλια άνω των 40 ετών που δεν αρδεύονται. Είναι ένα φυσικό κρασί, που μπαίνει στα βαρέλια για τη ζύμωση με τις ελάχιστες δυνατές παρεμβάσεις. "Αφήνουμε να μιλήσει το κρασί", λέει ο Μπότα.
Η βράβευση του Kleine Zalze προκάλεσε έκπληξη στη Νότια Αφρική. Το κτήμα, το οποίο χρονολογείται από το 1695 και σήμερα περιλαμβάνει ξενώνες, ένα γήπεδο γκολφ και ένα εστιατόριο, δεν ανήκει στους μεγαλύτερους οίκους.
Οι φιάλες του τιμώνται στο εμπόριο από 40 έως 250 ραντ (3 έως 19 ευρώ) η μία. Όσο για το σενέν μπλαν του οικογενειακού κτήματος, παρόλο που είχε ήδη επισημανθεί από τον οδηγό Platter’s, τη νοτιοαφρικανική "βίβλο" της οινολογίας, δεν επωλείτο παρά μόνο 148 ραντ (11,20 ευρώ) η φιάλη, όταν αναδείχθηκε στον πρωταθλητή του κόσμου των λευκών.
Η βράβευσή του ρίχνει το φως των προβολέων στα κρασιά της Νότιας Αφρικής.
Η χώρα διαθέτει τον όγδοο μεγαλύτερο αμπελώνα του κόσμου, με το 4,2% της παγκόσμιας παραγωγής το 2014, σύμφωνα με τον επαγγελματικό οργανισμό Wines of South Africa (WOSA).
Οι εξαγωγές νοτιοαφρικανικών κρασιών σημείωσαν κάθετη αύξηση μετά την άρση των διεθνών μποϊκοτάζ όταν τερματίσθηκε το ρατσιστικό σύστημα του απαρτχάιντ στη δεκαετία του 1990. Από 99,9 εκατ. λίτρα το 1996, αυξήθηκαν στο επίπεδο ρεκόρ των 525,6 εκατ. λίτρων το 2013, πριν μειωθούν στα 422,7 εκατ. λίτρα το 2014.
Οι κύριοι πελάτες στο εξωτερικό είναι μακράν η Βρετανία και η Γερμανία και ακολουθούν η Ρωσία, η Σουηδία, η Γαλλία και η Ολλανδία.