Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η φυματίωση είναι πλέον μαζί με το AIDS η πιο θανατηφόρα λοιμώδης νόσος στον κόσμο



Νέα Υόρκη

Η φυματίωση θεωρείται πλέον από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) ως η πιο θανατηφόρα λοιμώδης νόσος διεθνώς, μαζί με το AIDS.

Κάθε μία από τις δύο ασθένειες σκότωσε 1,1 έως 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους το 2014. Οι θάνατοι από φυματίωση ήσαν 1,5 εκατομμύρια  (890.000 άνδρες, 480.000 γυναίκες και 140.000 παιδιά), αλλά οι 400.000 καταγράφηκαν επισήμως ως θάνατοι από AIDS, επειδή αφορούσαν ασθενείς με τον ιό HIV. Οι θάνατοι από AIDS ήσαν 1,2 εκατ. (συμπεριλαμβανομένων των 400.000 που είχαν επίσης φυματίωση).

Ο ΠΟΥ δήλωσε ότι τα στοιχεία για τη φυματίωση είναι απαράδεκτα, από τη στιγμή που η νόσος -αντίθετα με το AIDS- είναι θεραπεύσιμη. Για «αποκαρδιωτικά» στατιστικά στοιχεία έκαναν λόγο οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς, προειδοποιώντας ότι η ανθρωπότητα χάνει έδαφος στη μάχη κατά της φυματίωσης, καθώς η νόσος γίνεται όλο και πιο ανθεκτική στα φάρμακα.

Πάντως σύμφωνα με τον ΠΟΥ, έχουν υπάρξει σημαντικές πρόοδοι, καθώς ο ρυθμός θανάτων από φυματίωση έχει μειωθεί σχεδόν στο μισό σε σχέση με το 1990 και ο αριθμός νέων λοιμώξεων πέφτει με μέσο ετήσιο ρυθμό 1,5% μετά το 2000. Όμως εξίσου γρήγορα μειώνονται οι θάνατοι από AIDS λόγω της ευρύτερης χρήσης των αντιικών φαρμάκων.

Συνολικά εκτιμάται ότι υπήρξαν 9,6 εκατ. νέα περιστατικά φυματίωσης το 2014, αλλά μόνο τα 6 εκατ. έγιναν επισήμως γνωστά στις αρμόδιες υγειονομικές αρχές. Τα περισσότερα συνέβησαν στην Κίνα, στην Ινδία, στην Ινδονησία, στη Νιγηρία και στο Πακιστάν. Περίπου τρία στα 100 νέα κρούσματα της νόσου εμφανίζουν ανησυχητική αντίσταση στα αντιβιοτικά.

Ο ΠΟΥ φιλοδοξεί να μειώσει τους θανάτους από φυματίωση κατά 90% έως το 2030, αλλά χρειάζεται περισσότερα χρήματα από τις κυβερνήσεις. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία