Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ανάμεσά τους και πολλοί επιστήμονες απο τον χώρο τής Ιατρικής

Oι 11 άνθρωποι που άλλαξαν τον κόσμο σώζοντας εκατομμύρια ζωές



Λονδίνο

Ιατρικές ανακαλύψεις, επιστημονικές καινοτομίες και θαρραλέες πρωτοβουλίες 11 ανθρώπων που συνετέλεσαν στο να έχουμε εμείς μια καλύτερη ζωή σήμερα.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ ποιοι είναι οι άνθρωποι στους οποίους οφείλονται όλα αυτά που σήμερα φαντάζουν δεδομένα; Από ιατρικές ανακαλύψεις ως καίριες και θαρραλέες κινήσεις σε καιρό πολέμου, σας παρουσιάζουμε 11 ανθρώπους που έσωσαν εκατομμύρια ζωές με τα επιτεύγματα και τις πράξεις τους.


1. Alan Turing, ο κρυπτογράφος που επίσπευσε τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου

O Turing ήταν Bρετανός μαθηματικός, καθηγητής της λογικής και κρυπτογράφος. Θεωρείται «πατέρας της επιστήμης υπολογιστών», αλλά και της τεχνητής νοημοσύνη. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Turing ήταν επικεφαλής της Ομάδας 8, η οποία αποκωδικοποίησε τη γερμανική κρυπτογραφική συσκευής «Enigma», γεγονός που επίσπευσε τη λήξη του πολέμου.

2. Karl Landsteiner, ο γιατρός που διαχώρισε τις ομάδες αίματος και κατέστησε πιθανές τις μεταγγίσεις αίματος.

Ο Karl Landsteiner ήταν Αυστριακός γιατρός. Τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1930 για το διαχωρισμό του αίματος σε ομάδες στο σύστημα ΑΒ0. Το 1939 του δόθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Καθηγητή στο Ίδρυμα Ροκφέλλερ.

3. Jonas Salk, o γιατρός που ανακάλυψε το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας

Ο Jonas Salk ήταν Αμερικανός ιατρικός ερευνητής και ιολόγος, παγκοσμίως γνωστός για την ανακάλυψη και ανάπτυξη του πρώτου ασφαλούς και αποτελεσματικού εμβολίου κατά της πολιομυελίτιδας, η οποία θεωρούταν στις μεταπολεμικές Η.Π.Α. ο τρομακτικότερος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. 

4. Vasili Alexandrovich Arkhipov, ο στρατιωτικός που απέτρεψε έναν πυρηνικό πόλεμο

Κατά τη διάρκεια της Κρίσης των Πυραύλων ανάμεσα σε Σοβιετική Ένωση και ΗΠΑ πάνω από τα ύδατα της Κούβας, ο Arkhipov ήταν ο άνθρωπος που συγκράτησε τον καπετάνιο του σοβιετικού υποβρυχίου Β-59 από το να ρίξει πυρηνικές τορπίλες σε αμερικανικό αεροπλανοφόρο μετά από ένα θερμό επεισόδιο ανάμεσα τους. Η κίνηση αυτή απέτρεψε την έκρηξη ενός πυρηνικού πολέμου ανάμεσα στις δυο χώρες.

5. Edward Jenner, ο γιατρός που ανακάλυψε το πρώτο εμβόλιο

Ο Edward Jenner ήταν Άγγλος γιατρός, ο οποίος επινόησε τον εμβολιασμό και θεωρείται  ο «πατέρας της Ανοσολογίας». Η ανακάλυψή του θεωρείται ότι έσωσε περισσότερες ζωές σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη ανακάλυψη. Επίσης, εργάστηκε προς την εξάλειψη της ευλογιάς.

6. Joseph Lister, o πατέρας της αντισηπτικής χειρουργικής

O Joseph Lister ήταν Άγγλος χειρουργός και πανεπιστημιακός. Έκανε ουσιώδεις μεταβολές στην εγχειρητική αγωγή και εγκαινίασε την αντισηπτική χειρουργική. Έγραψε επίσης πολλά έργα της ειδικότητάς του και τελειοποίησε διάφορες χειρουργικές μεθόδους και χειρουργικά εργαλεία. Για τις υπηρεσίες του στον τομέα της χειρουργικής τιμήθηκε από πολλά ανώτατα ευρωπαϊκά πνευματικά ιδρύματα. 

7. Norman Ernest Borlaug, ο βιολόγος που κατέστησε διατροφικά ανεξάρτητες τις χώρες της Ινδίας, του Πακιστάν και του Μεξικού

Ο Norman Ernest Borlaug ήταν ένας Αμερικανός βιολόγος και ανθρωπιστής, ο οποίος έχει τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ, το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου. Ο Borlaug στα μέσα του 20ου αιώνα καλλιέργησε υγιείς ποικιλίες σιταριού, τις οποίες εισήγαγε στο Μεξικό, το Πακιστάν και την Ινδία.

8. Alexander Fleming, ο γιατρός που ανακάλυψε την πενικιλίνη

Ο Alexander Fleming ήταν Σκοτσέζος βιολόγος και φαρμακολόγος που ασχολήθηκε ερευνητικά με τη βακτηριολογία, την ανοσολογία και τη χημειοθεραπεία. Είναι πολύ γνωστός για την ανακάλυψη του πρώτου αντιβιοτικού, της πενικιλίνης το 1928, για την οποία και πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1945. Μια άλλη σημαντική ανακάλυψή του είναι αυτή του ενζύμου λυσοζύμης το 1922.

 9. Alexei Ananenko, Valeri Bezpalov και Boris Baranov, οι άνθρωποι που περιόρισαν την καταστροφή του Τσερνομπίλ θυσιάζοντας τη ζωή τους

Αυτά τα τρία άτομα έσωσαν το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης από τη ραδιενέργεια. Μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ ο αντιδραστήρας έπρεπε να πλημμυρίσει, ώστε να ψυχθεί. Στη συνέχεια, όμως το νερό αυτό   ήταν απαραίτητο να αποστραγγιστεί, αλλά η οποιαδήποτε επαφή με το νερό αυτό θα ήταν θανατηφόρα. Οι Alexei Ananenko, Valeri Bezpalov and Boris Baranov προσφέρθηκαν και έφεραν εις πέρας την αποστολή τους.

Πέθαναν αμέσως μετά λόγω της έκθεσης στη ραδιενέργεια.

10. Fritz Haber, ο χημικός που παρήγαγε το λίπασμα

Ο Fritz Haber ήταν Γερμανός χημικός, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1918 για τη μέθοδό του για τη σύνθεση της αμμωνίας που οδήγησε στην εύκολη παραγωγή τόσο λιπασμάτων όσο και εκρηκτικών. Θεωρείται επίσης «πατέρας των χημικών όπλων» για σχετικές έρευνες και εφαρμογές του χλωρίου και άλλων δηλητηριωδών αερίων κατά τον A' Παγκόσμιο Πόλεμο.

11. Sir Ronald Ross, ο γιατρός που ανακάλυψε τη νόσο της ελονοσίας

Ο Sir Ronald Ross ήταν Βρετανός γεννημένος στην Ινδία γιατρός, ο οποίος έλαβε το Νόμπελ Ιατρικής 1902 για την εργασία του πάνω στην ελονοσία. Η ανακάλυψή του παρασίτου της ελονοσίας στο γαστρεντερικό σωλήνα των κουνουπιών οδήγησαν το Ρος στο συμπέρασμα ότι η ελονοσία μεταδόθηκε από τα κουνούπια, και έθεσε τα θεμέλια για την καταπολέμηση της ασθένειας.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία