Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




...ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες

Εκρηκτικές διαστάσεις προσλαμβάνει το φαινόμενο της παιδικής παχυσαρκίας



Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας

Η παχυσαρκία των παιδιών κάτω των πέντε ετών έχει φθάσει σε επίπεδα που προκαλούν «συναγερμό» και μετατρέπεται σε έναν «εφιάλτη με εκρηκτικές διαστάσεις» στις αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως στην Αφρική, όπου το ποσοστό τους έχει διπλασιαστεί από το 1990, προειδοποιεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) σε έκθεσή του, στην οποία τονίζει πως ο αριθμός των παχύσαρκων παιδιών ανέρχεται ήδη σε τουλάχιστον 41 εκατομμύρια σε διεθνές επίπεδο.

Σε έκθεση της Επιτροπής για τον Τερματισμό της Παιδικής Παχυσαρκίας (ECHO) που έχει συστήσει ο ΠΟΥ, υπογραμμίζεται ότι επί χρόνια, το φαινόμενο δεν θεωρείτο μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας και επίσης ότι θεωρείτο από ορισμένους πως σχετιζόταν κατά κύριο λόγο με τον τρόπο ζωής και με το πώς οι οικογένειες αντιμετωπίζουν τη διατροφή των παιδιών τους.

Όμως η έρευνα που διεξήχθη για μια περίοδο δύο ετών σε πάνω από 100 χώρες κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πολιτικές δημόσιας υγείας σε όλο τον κόσμο πρέπει να βρεθούν στην πρώτη γραμμή για να ανασχεθεί η επιδημία αυτή.

«Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα; Ότι δεν φταίνε τα παιδιά», είπε μιλώντας στους δημοσιογράφους ο Πίτερ Γκλάκμαν, συμπρόεδρος της Επιτροπής.

Βιολογικοί παράγοντες, η ανεπαρκής πρόσβαση σε μια ισορροπημένη διατροφή, η μείωση της σωματικής δραστηριότητας στα σχολεία και η έλλειψη κανονιστικών ρυθμίσεων στο εμπόριο διατροφικών προϊόντων που συμβάλλουν στην παιδική παχυσαρκία είναι ανάμεσα στις κύριες αιτίες που συντείνουν στην επιδείνωση της επιδημίας, για την οποία χρειάζεται μια παγκόσμια, συντονισμένη αντίδραση, σημειώνεται στην έρευνα.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, ο αριθμός των παχύσαρκων ή υπέρβαρων παιδιών αυξήθηκε κατά 10 εκατομμύρια παγκοσμίως από το 1990, από τα 31 στα 41 εκατομμύρια το 2014, και πλέον υπάρχουν περισσότερα παχύσαρκα και υπέρβαρα παιδιά στις χώρες με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, από ό,τι στις χώρες με υψηλά εισοδήματα.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες ο αριθμός των παχύσαρκων παιδιών υπερδιπλασιάστηκε, φθάνοντας τα 15,5 εκατομμύρια το 2014 από 7,5 εκατομμύρια το 1990, εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης και της αστικοποίησης, υπογραμμίζεται στην έκθεση του ΠΟΥ.

Ιδιαίτερα στην Αφρική ο αριθμός των παχύσαρκων ή υπέρβαρων παιδιών σχεδόν διπλασιάστηκε, από τα 5,4 εκατομμύρια στα 10,3 το ίδιο διάστημα.

«Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία επηρεάζουν την ποιότητα ζωής κάθε παιδιού, καθώς αντιμετωπίζει ένα ευρύ φάσμα εμποδίων, σωματικών ψυχολογικών και για την υγεία του», ανέφερε η Σάνια Νίσταρ, συμπρόεδρος της ECHO.

«Γνωρίζουμε ότι η παχυσαρκία έχει αντίκτυπο και στις εκπαιδευτικές επιδόσεις των παιδιών και αυτό –σε συνδυασμό με την πιθανότητα τα παιδιά να παραμείνουν παχύσαρκα και στην ενηλικίωση τους– έχει μεγάλες συνέπειες για την κατάσταση της υγείας και την οικονομική κατάσταση των ίδιων των παιδιών, των οικογενειών τους, αλλά και του συνόλου των κοινωνιών» στις οποίες ζουν.

Η διαφημιστική προώθηση ανθυγιεινών τροφίμων και αναψυκτικών ήταν ο κύριος παράγοντας για την αύξηση στους αριθμούς των παχύσαρκων και υπέρβαρων παιδιών, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες, σημείωσε ο ΠΟΥ.

Σχεδόν τα μισά από τα παχύσαρκα και υπέρβαρα παιδιά κάτω από την ηλικία των πέντε ετών ζουν στην Ασία και το 25% στην Αφρική.

Όπως αναφέρεται στη έκθεση η Λιβύη, η Αίγυπτος, το Μαρόκο, η Αλγερία, η Τυνησία και η Μποτσουάνα έχουν το υψηλότερο ποσοστό υπέρβαρων παιδιών στην Αφρική.

Τα παιδιά που δεν έχουν επαρκή πρόσβαση σε μια ισορροπημένη διατροφή τα πρώτα χρόνια της ζωής τους αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο να γίνουν παχύσαρκα, όταν η ποσότητα τροφής που καταναλώνουν και τα επίπεδα δραστηριότητας τους αλλάζουν, σημειώνει ο ΠΟΥ.

Παράλληλα, παιδιά μεταναστών αλλά και αυτοχθόνων πληθυσμών αντιμετωπίζουν επίσης υψηλό κίνδυνο παχυσαρκίας εξαιτίας των απότομων πολιτισμικών αλλαγών και της περιορισμένης πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας.

Η έκθεση επισημαίνει ότι η επιδημία παχυσαρκίας δυνητικά μπορεί να προκαλέσει ανατροπές στις δαπάνες στον τοµέα της υγείας σε όλο τον κόσμο και κάλεσε τις κυβερνήσεις να αντιμετωπίσουν μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την υγεία, όπως χαρακτηρίζει το φαινόμενο ο οργανισμός.

Ανάμεσα σε άλλες συστάσεις του, ο οργανισμός προτρέπει τις κυβερνήσεις να προωθούν την υγιεινή διατροφή, τη σωματική άσκηση και ένα υγιές σχολικό περιβάλλον. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία