Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι αντιμέτωποι με σοβαρές ελλείψεις νερού



Πανεπιστήμιο Τβέντε/Ολλανδία

Σχεδόν τα δύο τρίτα του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια άνθρωποι, αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις νερού τουλάχιστον για ένα μήνα κάθε χρόνο, σύμφωνα με μια νέα ολλανδική επιστημονική έρευνα.

   Η μελέτη δείχνει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι σοβαρότερο από ό,τι είχαν δείξει οι προηγούμενες μελέτες, οι οποίες εκτιμούσαν ότι αφορά 1,7 έως 3,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Οι προηγούμενες εκτιμήσεις γίνονταν σε ετήσια βάση, ενώ η νέα μελέτη εξειδικεύει σε μηνιαία βάση.

   Γύρω στα 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν αρκετό νερό για τουλάχιστον το μισό έτος. Περίπου 500 εκατομμύρια ζουν σε περιοχές, όπου η κατανάλωση νερού είναι διπλάσια από ό,τι η αναπλήρωση του γλυκού νερού μέσω των βροχών.

         Από τα τέσσερα δισεκατομμύρια, τα δύο δισεκατομμύρια που βρίσκονται αντιμέτωπα με περιοδικές ελλείψεις νερού, ζουν στην Κίνα και στην Ινδία, στις δύο πολυπληθέστερες χώρες της Γης. Όμως δεν πρόκειται για πρόβλημα μόνο των φτωχών και αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς ελλείψεις νερού σημειώνονται ακόμα και στις ΗΠΑ, σε πολιτείες όπως η Καλιφόρνια, το Τέξας και η Φλόριντα. Η Αυστραλία και η Νότια Ευρώπη -συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας- ανήκουν επίσης στα ανεπτυγμένα μέρη με περιοδική κατά τόπους λειψυδρία.

         Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή 'Αριεν Χέκστρα του ολλανδικού Πανεπιστημίου του Τβέντε, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους μπορούν να αξιοποιηθούν από κυβερνήσεις και εταιρείες (ύδρευσης κ.α.), για να βελτιώσουν τη στρατηγική τους σε σχέση με τη διαχείριση του γλυκού νερού, το οποίο αναδεικνύεται σταδιακά στο Νο 1 κίνδυνο για την ανθρωπότητα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις αναλυτών στο πρόσφατο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός.

         Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, η βελτίωση του επιπέδου ζωής, η αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών και η επέκταση της αρδευόμενης γεωργίας είναι οι κύριες αιτίες για τη διαρκή αύξηση της ζήτησης νερού διεθνώς,. Το αποτέλεσμα είναι να αναμένεται επιδείνωση του προβλήματος μελλοντικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. αύξηση μεταναστεύσεων και προσφύγων.

   Η πρόβλεψη για το πού και πότε της λειψυδρίας αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους επιστήμονες, καθώς η ζήτηση και η προσφορά νερού ποικίλουν συνεχώς ανάλογα με την εποχή και την τοποθεσία. Η Υεμένη μπορεί να ξεμείνει από νερό σε λίγα χρόνια, ενώ για αρκετές άλλες χώρες (Πακιστάν, Ιράν, Μεξικό, Σ.Αραβία κ.α.) χτυπάει καμπανάκι κινδύνου, καθώς ο υδροφόρος ορίζοντάς τους συνεχώς πέφτει. Η μελέτη προειδοποιεί ότι ακόμη και στο Λονδίνο η κατανάλωση νερού δεν είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη στα τρέχοντα επίπεδα.

         Η έρευνα επισημαίνει ότι όσον αφορά το προσωπικό «αποτύπωμα νερού» κάθε ανθρώπου, μόνο ένα ποσοστό 1% έως 4% αφορά την οικιακή κατανάλωση (π.χ. πόση ώρα κάνει ντους). Αντίθετα, το 25% του ατομικού αποτυπώματος αφορά την κατανάλωση κρέατος, καθώς χρειάζονται πάνω από 15.000 λίτρα νερού για να παραχθεί ένα κιλό κρέατος (σχεδόν όλο αυτό το νερό διοχετεύεται στην άρδευση των καλλιεργειών που παράγουν τις ζωοτροφές). Έτσι, αν κανείς τρώει περισσότερο ψάρι και λιγότερο κρέας, βοηθά σημαντικά στη μάχη κατά της λειψυδρίας!
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία