Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι άνεργοι που είναι καπνιστές, βρίσκουν πιο δύσκολα δουλειά!



Πανεπιστήμιο Στάνφορντ

Αν κάποιος έχει βγει στην ανεργία και καπνίζει, ίσως πρέπει να το κόψει για να αυξήσει την πιθανότητα να βρει δουλειά. Αλλά και όταν βρει, κινδυνεύει να πληρώνεται λιγότερο σε σχέση με έναν μη καπνιστή. Αυτό τουλάχιστον δείχνει -για πρώτη φορά διεθνώς- μια νέα μικρή αμερικανική επιστημονική έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι καπνιστές παραμένουν χωρίς δουλειά περισσότερο χρόνο σε σχέση με τους μη καπνιστές.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Τζούντιθ Προχάσκα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου "JAMA Internal Medicine", μελέτησαν τις περιπτώσεις 251 ανέργων με μέση ηλικία 48 ετών, από τους οποίους οι 131 ήσαν καπνιστές που κάπνιζαν κατά μέσο όρο 14 τσιγάρα την ημέρα.

Μετά από ένα έτος, μόνο το 27% των καπνιστών είχαν βρει νέα απασχόληση, έναντι 56% των μη καπνιστών. Επιπλέον, ανάμεσα σε όσους βρήκαν δουλειά, οι καπνιστές ήσαν πιο κακοπληρωμένοι, αφού έπαιρναν κατά μέσο όρο πέντε δολάρια την ώρα λιγότερα σε σχέση με τους μη καπνιστές. Αυτό για έναν μέσο εργαζόμενο ισοδυναμεί με απώλεια περίπου 8.300 δολαρίων (7.300 ευρώ) ετησίως.

Μετά από ένα ακριβώς έτος, η μέση πιθανότητα να έχει βρει ξανά δουλειά ένας καπνιστής ήταν 30% μικρότερη έναντι ενός μη καπνιστή. Ενώ σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου μετά το έτος, το ποσοστό εύρεσης απασχόλησης ήταν ακόμη 24% μικρότερο μεταξύ των καπνιστών σε σχέση με τους μη καπνιστές.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει μια συσχέτιση ανάμεσα στο κάπνισμα και στην ανεργία τόσο στην Ευρώπη, όσο και στις ΗΠΑ. Παρέμενε όμως ασαφές κατά πόσο το κάπνισμα ήταν αιτία ή συνέπεια της ανεργίας (λόγω άγχους). Η νέα μελέτη, σύμφωνα με την Τζούντιθ Προχάσκα τουλάχιστον, γέρνει τη ζυγαριά υπέρ της πρώτης άποψης, δηλαδή ότι το κάπνισμα πράγματι μπορεί να μειώσει την πιθανότητα εύρεσης εργασίας.

Σύμφωνα με την έρευνα, οι καπνιστές άνεργοι είναι κατά μέσο όρο νεότεροι, λιγότερο μορφωμένοι και με χειρότερη υγεία σε σχέση με τους μη καπνιστές ανέργους. Όλα αυτά, κατά τους ερευνητές, μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα κάποιου να βρει δουλειά.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι όσοι κόψουν το κάπνισμα, θα διευκολύνουν σταδιακά τον εαυτό τους για την εύρεση νέας θέσης απασχόλησης. Αρκεί βέβαια να υπάρχουν δουλειές...



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία