 |
|
|  |  |  |  Αλλεργίες: ένα εποχιακό φαινόμενο που ταλαιπωρεί χιλιάδες ανθρώπους
Αθήνα (Παρ.)
Παρ’ ότι η άνοιξη έχει τελειώσει κι έχουμε μπει στο καλοκαίρι οι εποχιακές αλλεργίες δεν λένε να υποχωρήσουν. Αντιθέτως, εξαιτίας των καιρικών συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα, εμφανίζουν αύξηση και τα κρούσματα ολοένα και γίνονται περισσότερα.
Αλλεργιολόγοι επισημαίνουν ότι κληρονομικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι αυτοί που εντείνουν τα αλλεργικά συμπτώματα, ενώ η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να αποτρέψει δυσάρεστες επιπλοκές της νόσου.
Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρίας Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας (ΕΕΑΚΑ), οι βασικές αναπνευστικές αλλεργίες που πλήττουν σήμερα τον ελληνικό πληθυσμό είναι η αλλεργική ρινίτιδα και η αλλεργική επιπεφυκίτιδα. Η αλλεργική ρινίτιδα έχει ως κύρια συμπτώματα το μπούκωμα των ρινικών κοιλοτήτων, την καταρροή, το φτέρνισμα καθώς και τον κνησμό της μύτης. Τα κύρια συμπτώματα της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας είναι η ερυθρότητα, το οίδημα, ο κνησμός, το «αίσθημα ξένου σώματος», η δακρύρροια, καθώς και η φωτοφοβία. Οι παθήσεις αυτές μπορούν σταδιακά να οδηγήσουν στην δημιουργία αλλεργικού άσθματος που καταλήγει συνήθως σε ξηρό βήχα, δύσπνοια, συριγμό και σφίξιμο του στήθους.
Ως κύρια αίτια των αλλεργικών παθήσεων εποχικού χαρακτήρα αναφέρονται συνήθως οι γύρεις αλλεργιογόνων φυτών, που μεταφέρονται με τον άνεμο από αποστάσεις ακόμα και έως 300 χιλιόμετρων. Τα μικροσωματίδια, αφού διεισδύσουν στο βλεννογόνο των οργάνων-στόχων, όπως τα μάτια, η μύτη και το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα, ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα να εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα.
Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Αλλεργιολόγων, μείζονα αλλεργιογόνα στον ελλαδικό χώρο είναι η παριετάρια (περδικάκι) που πλήττει σχεδόν το 50% των αλλεργικών καθώς και οι αγρώστιδες, όπως το γρασίδι και τα δημητριακά που πλήττουν το 45% των αλλεργικών. Ακολουθούν η ελιά (40%), τα ακάρεα σκόνης, όταν υπάρχει αυξημένη σχετική υγρασία στην ατμόσφαιρα (35%), οι κυπαρισσίδες (8%) και το πεύκο (5%).
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια η συχνότητα των αλλεργικών νοσημάτων στις ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες, όπως και στην Ελλάδα, αυξάνει δραματικά. «Σήμερα ένα στα πέντε άτομα παρουσιάζουν αλλεργικά νοσήματα. Επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν πως το 15 έως 20% του γενικού πληθυσμού πάσχει από αλλεργική ρινίτιδα, ενώ 15 έως 20% του παιδικού πληθυσμού και 4 με 7% των ενηλίκων πάσχουν από άσθμα», τονίζει η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Αλλεργιολόγων, Ζωή Δεμέστιχα. «Συγκριτικές μελέτες που έχουν γίνει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια δείχνουν τριπλασιασμό (+300% αύξηση) της συχνότητας των αλλεργικών νοσημάτων του ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού συστήματος τα τελευταία δέκα έτη», υπογραμμίζει η κ. Δεμέστιχα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι βασικές αιτίες της συνεχούς αυξητικής τάσης εμφάνισης αλλεργιών και της γενικότερης «ανοσοποιητικής ευαισθητοποίησης» είναι κυρίως οι κλιματολογικές αλλαγές, περιβαλλοντικοί παράγοντες που χαρακτηρίζουν τον λεγόμενο «δυτικό τρόπο ζωής», αλλά και σε πιο περιορισμένο βαθμό, η κληρονομικότητα. Αναφορικά με την κληρονομικότητα, σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕΑΚΑ, όταν ο ένας γονέας είναι αλλεργικός τότε η πιθανότητα τού να γεννηθεί παιδί που θα εμφανίσει αλλεργική νόσο είναι περίπου 25 με 30% (λίγο μεγαλύτερη από του γενικού πληθυσμού), όταν είναι και οι δύο γονείς αλλεργικοί τότε η πιθανότητα υπερβαίνει το 50% και στη περίπτωση που πάσχουν και οι δύο γονείς από την ίδια αλλεργική νόσο, τότε η πιθανότητα ξεπερνά το 65%.
Αναφορικά με τους κλιματικούς παράγοντες, η πρώιμη άνοιξη και οι εναλλαγές βροχής και ζέστης (τροπικού χαρακτήρα) τροποποιούν και κυρίως, επιμηκύνουν τον χρόνο ανθοφορίας πολλών φυτών. Οι σχετικές μελέτες συγκλίνουν στο ότι οι ατμοσφαιρικοί ρύποι ενσωματώνονται με τις αλλεργιογόνες γύρεις με αποτέλεσμα οι τελευταίες να γίνονται πιο δραστικές, πιο επιθετικές και πιο διεισδυτικές. «Σταδιακά οδηγούμαστε στην αύξηση της βαρύτητας των αλλεργικών συμπτωμάτων, κάτι που επιβεβαιώνεται στην καθημερινή κλινική πράξη», αναφέρει η πρόεδρος των Ελλήνων Αλλεργιολόγων.
Aλλοι «σύγχρονοι» αλλεργιογόνοι παράγοντες είναι το άγχος, η καθιστική ζωή, οι μη υγιείς διατροφικές συνήθειες, η απουσία άσκησης του σώματος, αλλά και η υπερβολική προστασία κατά μικροβιακών παραγόντων, μέσω των συνεχών (υπερβολικών) εμβολιασμών.
Κυριότερο και πιο ενδεδειγμένο «όπλο» κατά των αλλεργιών εποχικής μορφής παραμένει η έγκαιρη διάγνωση και η έναρξη θεραπευτικής αγωγής. «Δεδομένου ότι περίπου το 45% όσων πάσχουν από αλλεργική ρινίτιδα θα εμφανίσουν στο μέλλον αλλεργικό άσθμα, η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της αποτελεσματικής αντιμετώπισης της αλλεργίας», αναφέρει η κα Δεμέστιχα. «Η συμπτωματική αγωγή που συνιστούν οι αλλεργιολόγοι αλλά και η ανοσοθεραπεία μέσω της οποίας επιτυγχάνεται η απευαισθητοποίηση του ασθενούς από το ενοχοποιημένο αλλεργιογόνο συνιστούν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς και στον οριστικό έλεγχο της αλλεργικής νόσου».
Ως πρακτικές συμβουλές για την αντιμετώπιση των εποχικών αλλεργιών οι ειδικοί ιατροί συστήνουν την αποφυγή της άμεσης επαφής με αεροαλλεργογόνες γύρεις και την αποχή από δραστηριότητες, όπως η κοπή φυτών και οι περίπατοι σε ελαιώνες κατά την ανθοφορία των δέντρων. Συστήνεται επίσης και ο αερισμός των δωματίων τις πρώτες πρωινές ώρες έως τις 9 το πρωί, η οδήγηση με κλειστά παράθυρα, η χρήση γυαλιών και κράνους για τους οδηγούς δικύκλων και βεβαίως, η χρήση φαρμακευτικής αγωγής όταν αυτή συσταθεί από τον εξειδικευμένο αλλεργιολόγο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
