Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ινδία

Επάγγελμα παρένθετη μητέρα ...



Νέο Δελχί

Η πόλη Ulhasnagar στην Ινδία είναι γνωστή για κάθε είδους αγοραπωλησία. Από βιοτεχνίες που φτιάχνουν τζιν παντελόνια μέχρι γυναίκες που νοικιάζουν την μήτρα τους για να πουλήσουν σε εννέα μήνες τα μωρά τους. Οι γυναίκες είναι αναλφάβητες αλλά μπορούν να κυοφορήσουν για να βγάλουν χρήματα. Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες συναντούν τους υποψήφιους πελάτες μια ή δυο φορές. Μέχρι πρόσφατα οι γυναίκες πουλούσαν τα νεογέννητά τους σε ανθρώπους που δεν είχαν δει ποτέ.

Η ιστορία της Sonali τα λέει όλα: «Είμαι χήρα, έχασα τον άνδρα μου πριν από έξι εβδομάδες σε τροχαίο. Ζω σε αυτό το σπίτι του ενός δωματίου με τα παιδιά μου και την πεθερά μου. Οταν έγινα για πρώτη φορά παρένθετη μητέρα το 2012 -παρά τις αντιρρήσεις του συζύγου μου- πήρα 3.315 ευρώ. Το μωρό το αγόρασε ένα ζευγάρι από το Ισραήλ. Μετά το θάνατο του συζύγου μου έχουμε τεράστια χρέη. Σκέφτομαι να το ξανακάνω για να μην χάσω το σπίτι. Για μένα δεν υπάρχει λύση».

Η Solani δίνει τα ωάριά της. «Πηγαίνουμε σε κλινική στην Μομβάη και εκεί γίνεται η δουλειά. Εχω δώσει τα αυγά μου τέσσερις φορές», λέει χαρακτηριστικά. Από το 2010 μέχρι το 2014 στην Ulhasnagar πάνω από 25 γυναίκες έχουν γίνει παρένθετες μητέρες ενώ πολλές είναι αυτές που πουλούν τα ωάριά τους για να βγάλουν χρήματα.

Πριν γίνει η τεχνητή γονιμοποίηση οι γυναίκες κάνουν ενέσεις ορμονών για να αυξηθουν οι πιθανότητες να μείνουν έγκυες

Για 10 χρόνια η παρένθετη μητρότητα ήταν μια ανθηρή επιχείρηση για την οικονομία της Ινδίας. Τα έσοδα από αυτού του είδους το εμπόριο έχουν ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ. 

Η ινδική κυβέρνηση από το 2002 μέχρι και πριν από λίγους μήνες είχε κάνει είχε επανειλημμένες προσπάθειες να συντάξει και να περάσει ολοκληρωμένη νομοθεσία για την παρένθετη μητρότητα. Το 2015 όμως αποφάσισε με νόμο να απαγορεύσει την παρένθετη μητρότητα για τους αλλοδαπούς. 

Γυναίκα κρατάει φωτογραφίες από τα δίδυμα που γέννησε. «Δεν τα είδα ποτέ, μόνο σε φωτογραφία», λέει χαρακτηριστικά

Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, η κυβέρνηση με κατάθεση στο Ανώτατο Ινδικό δικαστήριο, υποστήριξε ότι οι εμπορικές συναλλαγές τέτοιου τύπου εκμεταλλεύονται τις φτωχές γυναίκες. Μέσα σε λίγες μέρες, το Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας, ένα ρυθμιστικό όργανο της κυβέρνησης, διέταξε τους γυναικολόγους της χώρας να μην αναλαμβάνουν νέους πελάτες από το εξωτερικό. Πλέον δια της νομίμου οδού η παρένθετη μητρότητα είναι παράνομη, και αδύνατη.

Πλέον τόσο τα ξένα ζευγάρια που θέλουν διακαώς ένα παιδί όσο και οι γυναίκες που βυθίζονται στη φτώχεια ψάχνουν άλλους τρόπους. Οι επικριτές λένε ότι η παρένθετη μητρότητα δεν μπορεί να σταματήσει να γίνεται στην φτωχή Ινδία και θα γίνεται παράνομα όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία