Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα μικρόβια θα σκοτώνουν κάποιον κάθε τρία δευτερόλεπτα έως το 2050

SOS από νέα έκθεση για την αντίσταση στα αντιβιοτικά



Science

  Τα -ολοένα πιο ανθεκτικά στα αντιβιοτικά- μικρόβια θα σκοτώνουν έναν άνθρωπο κάθε τρία δευτερόλεπτα, κάπου στον πλανήτη μας έως το 2050, προειδοποιεί μια νέα διεθνής έκθεση, η οποία καλεί κυβερνήσεις, φαρμακευτικές εταιρείες και επιστήμονες να εντείνουν τις προσπάθειές τους.

   Σύμφωνα με τη βαρυσήμαντη έκθεση, η ιατρική απειλείται «να επιστρέψει στο σκοτεινό μεσαίωνα», αν δεν επενδυθούν δισεκατομμύρια δολάρια (έως 40 δισ. δολ. την επόμενη δεκαετία) για να λυθεί το πρόβλημα της μικροβιακής αντίστασης όχι μόνο στα αντιβιοτικά, αλλά και σε όλα τα αντιμικροβιακά φάρμακα κατά ιών, μυκήτων, παρασίτων και άλλων παθογόνων μικροοργανισμών.

   Οι παγκόσμιες πωλήσεις αντιβιοτικών με πατέντα είναι περίπου 4,7 δισεκατομμύρια δολάρια, ετησίως. Η έκθεση, με δυό λόγια, προτείνει να μειωθεί η ζήτηση για αντιβιοτικά και άλλα αντιμικροβιακά φάρμακα και, παράλληλα, να αυξηθεί η προσφορά τους.

   Για τον λόγο αυτό, προτείνει την αποζημίωση με τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο δολάρια των φαρμακοβιομηχανιών για κάθε νέο αντιβιοτικό που θα ανακαλύπτουν, αλλά και την επιβολή πρόσθετων φόρων σε εκείνες τις εταιρείες που δεν επενδύουν στην έρευνα για νέα αντιβιοτικά. Η τελευταία αυτή ιδέα ήδη απορρίφθηκε από την Ένωση Βρετανικής Φαρμακοβιομηχανίας, αν και μεμονωμένες εταιρείες που παράγουν αντιβιοτικά, όπως η GlaxoSmithKline, εμφανίσθηκαν μάλλον θετικές.

   Η έκθεση, που συντάχθηκε μετά από προτροπή πριν δύο χρόνια του βρετανού πρωθυπουργού Ντέηβιντ Κάμερον, σύμφωνα με το BBC, το πρακτορείο Ρόιτερς και το "Science", κάνει λόγο για την ανάγκη να υπάρξει μια «επανάσταση» στον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα αντιβιοτικά. Γι' αυτό, προτείνει μια εκτεταμένη καμπάνια ενημέρωσης της παγκόσμιας κοινής γνώμης, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν επίγνωση των επερχόμενων κινδύνων, με συνέπεια να παίρνουν αντιβιοτικά ακόμη και για απλά κρυολογήματα.

   Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται από το 2020 σε κανένα ασθενή να μην συνταγογραφούνται αντιβιοτικά, αν προηγουμένως δεν έχει γίνει ένα σχετικό γρήγορο τεστ, που να επιβεβαιώνει ότι όντως τα χρειάζεται. Για να γίνει αυτό όμως, θα πρέπει πρώτα να εξαπλωθούν ευρέως αυτά τα γρήγορα τεστ.

   Η ανθρωπότητα, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, χάνει σταδιακά τη μάχη των αντιβιοτικών, που θεωρείται εξίσου σοβαρή με τη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Το πρόβλημα είναι διπλό: δεν ανακαλύπτονται νέα αποτελεσματικότερα αντιβιοτικά με τον αναγκαίο ρυθμό (η πιο πρόσφατη κατηγορία νέων αντιβιοτικών ανακαλύφθηκε στη δεκαετία του ΄80), ενώ «σπαταλιούνται» και έτσι αχρηστεύονται τα υπάρχοντα αντιβιοτικά λόγω άλογης χρήσης.

   Ήδη έχουν εμφανισθεί μικρόβια που αντιστέκονται ακόμη και στα ισχυρότερα αντιβιοτικά «τελευταίας καταφυγής», όπως η κολιστίνη, με συνέπεια ο κόσμος να βρίσκεται ενώπιον μιας «εποχής χωρίς αντιβιοτικά», που θα ισοδυναμεί με μια «Αποκάλυψη» σε θρησκευτικούς όρους.

   Η έκθεση προβλέπει ότι δέκα εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθαίνουν κάθε χρόνο έως το 2050 εξαιτίας λοιμώξεων από ανθεκτικά μικρόβια (έναντι 700.000 ετησίως σήμερα), ενώ το κόστος για την παγκόσμια οικονομία λόγω της μαζικής αντίστρασης στα αντιβιοτικά θα φθάσει στα 100 τρισεκατομμύρια δολάρια έως τα μέσα του αιώνα μας.

   Μεταξύ άλλων, η έκθεση προτείνει τη μείωση της υπερβολικής χρήσης αντιβιοτικών στην κτηνοτροφία (στις ΗΠΑ το 70% των πωλούμενων αντιβιοτικών καταλήγουν σε ζώα) και την επιβολή σήμανσης στα προϊόντα κρέατος που έχουν προκύψει από ζώα με αντιβιοτικά. Επίσης, τη δημιουργία ενός νέου Παγκόσμιου Ταμείου Καινοτομίας ύψους δύο δισεκατομμυρίων δολαρίων (το οποίο θα χρηματοδοτεί έρευνες για νέα αντιβιοτικά), τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής στα νοσοκομεία, τη προώθηση της χρήσης εμβολίων ως εναλλακτικών στα αντιβιοτικά κ.α.

   Ο λόρδος Τζιμ Ο'Νιλ, επικεφαλής της έκθεσης και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Goldman Sachs, δήλωσε ότι «πρέπει να μεταφέρουμε σε όλο τον κόσμο το μήνυμα πως είναι κρίσιμο να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τα αντιβιοτικά σαν γλυκά. Αν δεν λύσουμε το πρόβλημα, οδεύουμε προς μια σκοτεινή εποχή ξανά, όπου πολλοί άνθρωποι θα πεθαίνουν».

   Σε ένα τέτοιο μέλλον, που θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας και όπου οι γιατροί δεν θα διαθέτουν πια το «όπλο» των αντιβιοτικών, ακόμη και μια χειρουργική επέμβαση ρουτίνας (π.χ. σκωληκοειδίτιδας) μπορεί να αποβαίνει θανατηφόρα. Οι αντικαρκινικές θεραπείες ή οι μεταμοσχεύσεις οργάνων θα σκοτώνουν πολλούς ασθενείς. Η παιδική θνησιμότητα θα εκτοξευθεί ξανά στα ύψη.

   Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και άλλοι διεθνείς φορείς επαίνεσαν τη νέα έκθεση, όμως οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δήλωσαν ότι «αν και αποτελεί ένα σημαντικό πρώτο βήμα για να αντιμετωπισθεί η ευρεία αποτυχία της αγοράς σε αυτό το πεδίο, δεν πηγαίνει τόσο μακριά, όσο χρειάζεται».



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία