Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι δείχνει έρευνα (και με ελληνική συμμετοχή)

Οι στατίνες μπορεί να αποτελέσουν το νέο «όπλο» κατά του καρκίνου του μαστού



Ινστιτούτο ICR/ Λονδίνο

  Η μείωση της χοληστερόλης θα μπορούσε να αποτρέψει την υποτροπή πολλών καρκίνων του μαστού. Γι' αυτόν τον λόγο, οι στατίνες - τα ευρέως συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη χοληστερόλη- θα μπορούσαν να προστεθούν στο θεραπευτικό οπλοστάσιο των ογκολόγων, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, με τη συμμετοχή μιας ελληνίδας ερευνήτριας.

         Η μελέτη δείχνει ότι ορισμένοι όγκοι του μαστού παράγουν ένα μόριο από χοληστερόλη (25-ΗC), το οποίο μιμείται τα οιστρογόνα και έτσι ενθαρρύνει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων. Αν και η παραγωγή χοληστερόλης από τους όγκους δεν είναι η μόνη αιτία που οι θετικοί σε υποδοχείς οιστρογόνων καρκίνοι υποτροπιάζουν, είναι ενθαρρυντική η προοπτική της προσθήκης των στατινών στις θεραπευτικές επιλογές.

         Όμως προηγουμένως η χρησιμότητα των στατινών πρέπει να επιβεβαιωθεί από νέα έρευνα και να γίνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Λέσλι-Αν Μάρτιν του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο (ICR) στο Λονδίνο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Breast Cancer Research", σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Τέλεγκραφ», εμφανίσθηκαν αισιόδοξοι.

   Στην ερευνητική ομάδα -και μάλιστα ως πρώτη συγγραφέας της σχετικής δημοσίευσης- συμμετέχει η ελληνίδα μοριακή βιολόγος Νικιάνα Σιμιγδαλά, η οποία αποφοίτησε από το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2006, πήρε το διδακτορικό της από το ΕΤΗ και το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης το 2012 και σήμερα είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ερευνών για τον Καρκίνο του Λονδίνου.

         Η συχνότερη μορφή καρκίνου του μαστού (περίπου το 80% των συνολικών περιστατικών) χρησιμοποιεί τα οιστρογόνα για την ανάπτυξή του. Στις περιπτώσεις αυτές, τα κύτταρα του μαστού έχουν περισσότερους υποδοχείς οιστρογόνων, πράγμα που διευκολύνει τον πολλαπλασιασμό των όγκων.

   Τα αντικαρκινικά φάρμακα όπως το tamoxifen σταματούν την τροφοδοσία των όγκων, μπλοκάροντας τους υποδοχείς οιστρογόνων, άλλα φάρμακα όπως οι αναστολείς αρωματάσης μειώνουν το επίπεδο των εν λόγω ορμονών και κάποια (fulvestrant) καταστρέφουν τελείως τους υποδοχείς οιστρογόνων. Όμως συχνά αυτοί οι καρκίνοι αναπτύσσουν αντίσταση στη θεραπεία και οι ασθενείς υποτροπιάζουν.

         Σε αυτό το πρώιμο ακόμη στάδιο της έρευνας, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα καρκινικά κύτταρα, απουσία οιστρογόνων, παράγουν εναλλακτικά «καύσιμα» με τη μορφή ενός μορίου χοληστερόλης. Όταν ανεστάλη η παραγωγή της χοληστερόλης, η ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων επιβραδύνθηκε κατά 30% έως 50%.

         Η χοληστερόλη λαμβάνεται από τις τροφές, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της παράγεται από το ίδιο το σώμα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η σημασία της χοληστερόλης ενισχύεται από δύο άλλες μελέτες, που έχουν βρει ότι η ενεργοποίηση ορισμένων γονιδίων σχετικών με την παραγωγή χοληστερόλης στον οργανισμό, συνδέεται με την μειωμένη ανταπόκριση του ασθενούς στα αντικαρκινικά φάρμακα.

         Όλες αυτές οι έρευνες πείθουν πλέον ορισμένους επιστήμονες ότι μερικοί καρκίνοι του μαστού συνεχίζουν να επιβιώνουν, ακόμη και χωρίς οιστρογόνα, χάρη στη χοληστερόλη. Συνεπώς στην περίπτωση αυτή θα βοηθούσε, εάν μέσω των στατινών μειωνόταν η παραγωγή της χοληστερόλης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτό μπορεί να μειώσει έως κατά το ήμισυ την πιθανότητα να επανεμφανισθεί ο καρκίνος του μαστού μέσα στην επόμενη δεκαετία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία