Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ο θόρυβος από τα αεροπλάνα προκαλεί υπέρταση



Πανεπιστήμιο Κρακοβίας/Πολωνία

Την αρτηριακή πίεση στο αίμα ανεβάζει ο συνεχής θόρυβος των αεροπλάνων. Η μακρόχρονη έκθεση σε αυτούς τους θορύβους, όσων ζουν κοντά σε αεροδρόμια, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης και άλλων προβλημάτων υγείας, σύμφωνα με μια νέα πολωνική επιστημονική έρευνα.

         Οι ερευνητές του Ιατρικού Κολλεγίου του Γιαγκελόνιου Πανεπιστημίου της Κρακοβίας, με επικεφαλής τη Μάρτα Ρόγιεκ, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο συνέδριο EuroPRevent 2016 της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Καρδιολογίας στη Γαλλία, μελέτησαν στοιχεία για 201 τυχαία επιλεγμένα άτομα ηλικίας 40 έως 66 ετών, οι οποίοι είχαν ζήσει για πάνω από τρία χρόνια σε περιοχές είτε με υψηλό είτε με χαμηλό θόρυβο αεροπλάνων.

         Οι μισοί είχαν εκτεθεί σε θορύβους πάνω από 60 ντεσιμπέλ κατά μέσο όρο και οι άλλοι μισοί (η ομάδα ελέγχου για λόγους σύγκρισης) σε κάτω από 55 ντεσιμπέλ. Όλοι υποβλήθηκαν σε αιματολογικά, καρδιολογικά και άλλα τεστ.

         Διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν ζήσει υπό τον διαρκή θόρυβο των αεροπλάνων, εμφάνιζαν μεγαλύτερο ποσοστό υπερτασικών (40%), έναντι εκείνων που δεν ζούσαν κοντά σε αεροδρόμια (24%). Επί πλέον, οι πρώτοι είχαν κατά μέσο όρο υψηλότερη συστολική και διαστολική πίεση (146 mmHg έναντι 138 και 89 έναντι 79 αντίστοιχα). Ακόμη οι πρώτοι παρουσίαζαν μεγαλύτερη σκλήρυνση αορτής.

         «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το να ζει κανείς κοντά σε αεοδρόμιο, για τουλάχιστον τρία χρόνια, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης και υπέρτασης. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη της αορτής και της καρδιάς, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο για έμφραγμα» δήλωσε η Ρόγιεκ.

         Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των πτήσεων παγκοσμίως και μέσα στην επόμενη εικοσαετία αναμένεται να διπλασιασθούν οι απογειώσεις και προσγειώσεις, οι οποίες ήσαν περίπου 64 εκατομμύρια το 2013. Η αύξηση αυτή των αερομεταφορών οδηγεί αναπόφευκτα σε δημιουργία νέων αεροδρομίων ή επέκταση των υφισταμένων, πράγμα που εκθέτει ολοένα περισσότερους ανθρώπους στους θορύβους των αεροπλάνων. Ο θόρυβος φαίνεται να γίνεται πιο επικίνδυνος για την υγεία τη νύχτα, όταν κατά τα άλλα υπάρχει ησυχία.

         Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, για να περιορισθεί το πρόβλημα στην Ευρώπη, πρέπει να ληφθούν σχετικά τεχνικά μέτρα από τις εταιρείες κατασκευής αεροσκαφών, να αναθεωρηθούν οι διαδρομές των αεροπλάνων ώστε να αποφεύγονται οι κατοικημένες περιοχές, να κτίζονται τα νέα αεροδρόμια όσο γίνεται μακρύτερα από σπίτια και να αποφεύγονται οι νυκτερινές πτήσεις.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία